Χθες σε συνέντευξη Τύπου, ο Θανάσης Πετράκος επεσήμανε ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει αντιδράσει και καταδικάσει τις προτάσεις της κυβέρνησης.
«Η κυβερνητική πρόταση κατεδάφισης των συντάξεων θίγει όλα τα κοινωνικά στρώματα. Γι’ αυτό, μόνο μια παλλαϊκή εξέγερση μπορεί να την αποτρέψει«, τόνισε ο κ. Πετράκος.
Παρατήρησε πως «με το 3ο μνημόνιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και όσοι επίσης το υπερψήφισαν (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - Ποτάμι) δεσμεύθηκαν να περικόψουν 2,25 δισ. ευρώ από τις συντάξεις τη διετία 2015 - 2016, για να "εξοικονομηθούν" χρήματα που θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους».
Σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως «η κυβερνητική πρόταση, που προφανώς κατά τη "διαπραγμάτευση" με τους "θεσμούς" θα χειροτερεύσει, περιλαμβάνει: Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι 1/1/2020 για 300.000 χαμηλοσυνταξιούχους, που θα οδηγηθούν κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας. Μειώσεις στις κύριες συντάξεις 15-30% για όσους συνταξιοδοτηθούν από 1/1/2016 και με την προσθήκη προσωπικής διαφοράς που θα βαίνει μειούμενη μετά το 2018, οδηγώντας σε μειώσεις και για τους ήδη συνταξιούχους. Τριπλασιασμό στις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών σταδιακά έως το 2019. Εξοντωτικές αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους με μπλοκάκια».
Ο κ. Πετράκος είπε ότι «υπάρχει άλλος δρόμος, αλλά προϋποθέτει, μεταξύ άλλων: Την ακύρωση των μνημονίων. Την ανάπτυξη, την παραγωγική ανασυγκρότηση και κατά συνέπεια την αντιμετώπιση της ανεργίας. Την άμεση παύση πληρωμών στο χρέος και τη βαθιά διαγραφή του. Την ανακεφαλαιοποίηση και αποκατάσταση της διαχρονικής λεηλασίας των αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης (άτοκες καταθέσεις, χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα, κούρεμα PSI+)».
Κλείνοντας, σημείωσε ότι «ανάμεσα στον αργό μνημονιακό θάνατο του λαού και της νεολαίας και σε μία νέα ελπιδοφόρα αρχή ρήξης με την Ευρωζώνη και τη χρεομηχανή, επιλέγουμε το δεύτερο» και τάχθηκε υπέρ του εθνικού νομίσματος.
Η Μαρία Μήτση δήλωσε ότι «το σχέδιο Κατρούγκαλου, συνεπές απέναντι στον παραλογισμό και στην σκληρότητα των μνημονίων. πλήττει γενικά τον τομέα της ασφάλισης και κυρίως εμάς τους νέους». Και παρατήρησε πως «συνεισφέρει στην περαιτέρω περιθωριοποίηση και εξαθλίωση όσων λαμβάνουν συντάξεις αναπηρίας ή οποιοδήποτε επίδομα αλληλεγγύης. Εξασφαλίζει για τους νέους απόφοιτους ΑΕΙ και ΤΕΙ τη βεβαιότητα ότι η επαγγελματική τους αποκατάστασή στον κλάδο των σπουδών τους είναι αδύνατη».
Γ.Σ.
