Ο υπουργός τόνισε ότι ο αγροδιατροφικός τομέας αναδείχτηκε μέσα στην περίοδο της κρίσης και δήλωσε αποφασισμένος να οδηγηθεί με αποτελεσματικό, αλλά και κοινωνικά δίκαιο τρόπο, σε αυτήν την πορεία προς το μέλλον, «απαλλαγμένοι από τα λάθη, τις στρεβλώσεις και τις κακές συνήθειες του παρελθόντος».
Χαρακτήρισε κρίσιμο παράγοντα σε αυτήν την πορεία τις συνεργασίες όλων των εμπλεκομένων, σημειώνοντας ότι είναι απαραίτητο αυτές να ενισχυθούν καθώς και η αλληλεπίδρασή τους, τόσο κάθετα, όσο και οριζόντια. «Φυσικά» υπογράμμισε «τα οφέλη αυτής της συλλογικής προσπάθειας χρειάζεται να διανέμονται δίκαια στους παραγωγούς, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να παράγουν και να παράγουν ποιοτικά και ασφαλή προϊόντα».
Αναφερόμενος στο υψηλό κόστος παραγωγής, σημείωσε ότι αυτό οφείλεται:
- Στον κατακερματισμένο κλήρο και επομένως σε μικρού μεγέθους εκμεταλλεύσεις.
- Στη μη ορθολογική αξιοποίηση τόσο των εισροών, όσο και των φυσικών πόρων.
- Στην ανορθολογική εκμηχάνιση.
- Στο χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και εξειδίκευσης των παραγωγών.
- Στο χαμηλό ποσοστό συμμετοχής της ζωικής παραγωγής στη συνολική αξία της γεωργικής παραγωγής.
- Στο χαμηλό επίπεδο συνεργασίας σε όλα τα στάδια από την παραγωγή μέχρι και την τελική πώληση των προϊόντων.
- Στην περιορισμένη είτε και ανύπαρκτη σύνδεση με την αγορά και τον τουρισμό, ώστε να είναι δυνατή η άμεση ανταπόκριση της παραγωγής στα μηνύματα της αγοράς.
- Στην περιορισμένη δημιουργία προστιθέμενης αξίας στην αλυσίδα των αγροτικών προϊόντων μέσω της μεταποίησης, της τυποποίησης και κυρίως μέσω της πιστοποίησης της ποιότητάς τους.
- Στην ελλιπή αξιοποίηση της οικονομικής διπλωματίας στην προώθηση των αγροδιατροφικών προϊόντων στις αγορές του εξωτερικού και στην αναζήτηση νέων αγορών αξιοποιώντας το τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται τουριστική βιομηχανία.
Ο υπουργός χαρακτήρισε την ελληνική αγροδιατροφική βιομηχανία δυναμική, με σημαντική επιχειρηματική παρουσία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό κάτι που όπως τόνισε αποδεικνύεται από την υψηλή συμμετοχή της στο σύνολο των εξαγωγών και από την συνεχώς βελτιούμενη θέση της αναφορικά με την ταυτότητα και αναγνωρισιμότητα του ελληνικού προϊόντος.
«Οι συνεργατικές δράσεις, καθώς και ο συντονισμός των δράσεων όλων των εμπλεκόμενων φορέων του αγροδιατροφικού τομέα αποτελεί μια από τις βασικές προϋποθέσεις ταχείας μετάβασης στο νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης, ώστε να αποδώσουν κρίσιμα εργαλεία, όπως το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης και να προωθηθούν οι αναγκαίες εκείνες μεταρρυθμίσεις που απελευθερώνουν παραγωγικές δυνάμεις και επενδύσεις στον αγροτικό τομέα» σημείωσε ο Σταύρος Αραχωβίτης.
Αναφερόμενος στα μεγάλα περιθώρια διεύρυνσης των εξαγωγών, ώστε τα ελληνικά προϊόντα να κατακτήσουν τη θέση που δικαιωματικά τους ανήκει στα τραπέζια των καταναλωτών όλου του κόσμου, υπογράμμισε ότι πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη στρατηγική και στόχευση.
Περιγράφοντας τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν, υπέδειξε χαρακτηριστικά:
- Στόχευση σε εξειδικευμένες, υψηλής τιμής, αγορές νωπών και μεταποιημένων γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, ακολουθώντας μια στρατηγική διαφοροποίησης με βάση την παραπάνω ποιότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των προϊόντων, όπως η γεύση και το άρωμα, η θρεπτική αξία τους και η συμβολή τους στον υγιή τρόπο ζωής, καθώς και η διασύνδεσή τους με την τοπική ιστορία και τον πολιτισμό. Στον στόχο αυτόν εντάσσεται η πολιτική της παραγωγής πρώτων υλών υψηλής ποιότητας, αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της χώρας, δίνοντας ταυτόχρονα στη μεταποιητική βιομηχανία προϊόν με υψηλή προστιθέμενη αξία.
- Για κάθε προϊόν να στοχευθούν οι κατάλληλες αγορές, καθώς δεν είναι όλες οι αγορές το ίδιο κατάλληλες για όλους.
- Ανάλυση του προφίλ των πελατών που στοχεύονται.
- Ανάλυση του προφίλ των ανταγωνιστών.
- Επιλογή της κατάλληλης μεθόδου εισόδου για την αγορά που στοχεύεται.
- Ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των προϊόντων που ο καθένας προωθεί καθώς και κτίσιμο brand name (φήμη των προϊόντων).
- Επιλογή των καταλληλότερων αντιπροσώπων/διανομέων. Ένας «κακός» αντιπρόσωπος μπορεί να σε καταστρέψει γι αυτό και πρέπει να επιλέγετε προσεκτικά.
- Πλάνο προώθησης: Δηλαδή επικοινωνία με το τμήμα της αγοράς προς το οποίο απευθύνει το κάθε αγροτικό προϊόν, για να πληροφορήσει τους καταναλωτές για την ύπαρξη του προϊόντος, τονίζοντας συγχρόνως τα χαρακτηριστικά και τα πλεονεκτήματά του.
- Ανάπτυξη δικτύων διανομής (αντιπρόσωποι ή διανομείς, πωλητές σε ξένες χώρες, ή τοπικών υποκαταστημάτων).
- Συμμόρφωση στις απαιτήσεις του πελάτη.
- Δημιουργία ενδιαφέροντος για το προϊόν και συνεπής ανταπόκριση στο ενδιαφέρον όταν εκδηλώνεται.
- Εξασφάλιση των πληρωμών.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
