Κάθε χρόνο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και από το 2015 οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης Τσίπρα εμφανίζονται με διαφορετικά ευρωπαραμύθια στις Βρυξέλλες και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το 2014 τους «έπνιγε» η λιτότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, από την οποία θα απάλλασσαν τον ελληνικό λαό -δημιουργώντας νέα δυναμική στην Ευρωπαϊκή Ενωση- μόνο με την πολιτική τους βούληση. Το 2015 είχαμε τη μετωπική σύγκρουση ελληνικής κυβέρνησης - ευρωζώνης επειδή υποτίθεται ότι οι ισχυροί της Ε.Ε. θα έσπευδαν τρομοκρατημένοι να ικανοποιήσουν τα αιτήματα του κ. Τσίπρα και του κ. Βαρουφάκη.
Φέτος τα ευρωπαραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης Τσίπρα είναι λιγότερο εντυπωσιακά -εφόσον η κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε στροφή 180 μοιρών σε ό,τι αφορά την πολιτική της απέναντι στην ευρωζώνη- παραμένουν όμως επικίνδυνα γιατί στέκονται εμπόδιο στην αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων και στην έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Υπέγραψαν αλλά φταίει ο Σόιμπλε
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αναπτύσσουν τελευταία τη θεωρία, σύμφωνα με την οποία έχουν... λύσει το πρόβλημα της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, αλλά η όλη διαδικασία καθυστερεί με ευθύνη του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε για λόγους που έχουν σχέση με τους πολιτικούς υπολογισμούς ενόψει των γερμανικών βουλευτικών εκλογών, τον Σεπτέμβριο του 2017.
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Τσίπρα καθυστέρησε με τους πολιτικούς ελιγμούς της την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου που αποφασίστηκε σε πολιτικό επίπεδο τον Δεκέμβριο του 2012 και ενέκρινε την απόφαση του Eurogroup του Μαΐου του 2016 που αναβάλλει την αναδιάρθρωση για μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε αναμένεται να ολοκληρωθεί το τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο, λόγω της έλλειψης αξιοπιστίας που χαρακτηρίζει την κυβερνητική ηγεσία.
Με την υπογραφή τους Τσίπρας και Τσακαλώτος ανέβαλαν την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τα κυβερνητικά στελέχη και τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ρίχνουν τις ευθύνες στην υποτιθέμενη προεκλογική καθυστέρηση του Σόιμπλε.
Το χειρότερο είναι καλύτερο
Μια νέα ενδιαφέρουσα θεωρία που προβάλλει η ελληνική κυβέρνηση στο διάλογο με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις κυβερνήσεις είναι ότι το 2015 και το 2016 η ελληνική οικονομία πήγε καλύτερα από ό,τι είχε εκτιμηθεί και αυτό μπορεί να θεωρηθεί απόδειξη της «επιτυχίας» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Στην πραγματικότητα όλα πήγαν χειρότερα το 2015 και το 2016 σε σύγκριση με το 2014 και τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των διεθνών οργανισμών γι’ αυτή τη διετία.
Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα πειράματα Τσίπρα - Βαρουφάκη οδήγησαν στην επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση και μετέτρεψαν την αρχική πρόγνωση για δυναμική ανάπτυξη για το 2015 και το 2016 σε νέα υποχώρηση του ΑΕΠ. Αφού επήλθε η καταστροφή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι διεθνείς οργανισμοί έκαναν εξαιρετικά αρνητικές προγνώσεις για το 2016 επειδή δεν ήξεραν ποια ακριβώς θα ήταν η πολιτική στάση της κυβέρνησης Τσίπρα. Η καθυστερημένη προσαρμογή στους κανόνες της ευρωζώνης και στο τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο περιόρισε τη ζημιά που εκτιμήθηκε ότι θα υφίστατο η ελληνική οικονομία εξαιτίας του πειράματος Τσίπρα - Βαρουφάκη.
Ο περιορισμός της ζημιάς για την εθνική οικονομία μέσα από την επώδυνη για τους περισσότερους συμπολίτες μας προσαρμογή στα συμφωνηθέντα παρουσιάζεται από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης σαν «επιτυχία». Δεν αναφέρονται φυσικά στο πού ακριβώς θα ήταν η ελληνική οικονομία το 2015 και το 2016 αν δεν μεσολαβούσε η εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ που θα καταργούσε τη λιτότητα και το μνημόνιο...
