Το Μαξίμου όμως επιμένει ότι έχει στη διάθεσή του τον πολιτικό χρόνο για να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και να κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Κατά την άποψή μου η πραγματοποίηση αυτού του σεναρίου είναι απίθανη.
Το «άνοιγμα» στην Κεντροαριστερά
Με βάση όσα ισχυρίζεται η κυβερνητική ηγεσία ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει πολιτικό άνοιγμα στην Κεντροαριστερά, το οποίο μπορεί να του αποφέρει σημαντικά οφέλη. Είναι τόσο υποκριτικό όμως αυτό το άνοιγμα ώστε καταλήγει σε μία από τα ίδια. Στη συνέχιση της συνεργασίας και των διευκολύνσεων προς τον κ. Καμμένο ακόμη και μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση Τσίπρα και στην κυβερνητική αξιοποίηση διαφόρων «προθύμων» της Κεντροαριστεράς με ελάχιστη επιρροή ή και αρνητική δημόσια εικόνα.
Η στενή συνεργασία κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τον δικτάτορα της Βενεζουέλας «σύντροφο» Μαδούρο για να παραμείνει αυτός στην εξουσία ακυρώνει επικοινωνιακά το υποτιθέμενο άνοιγμα στην Κεντροαριστερά.
Η συμφωνία με τον Ζάεφ
Στο Μαξίμου προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους ότι τα καλά λόγια που ακούγονται στις Βρυξέλλες για τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ θα μετατραπούν σε ψήφους υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι ενδιαφερόμενοι ψηφοφόροι θα καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι ο Τσίπρας πρόσθεσε στην παροιμιώδη ασυνέπειά του για τα οικονομικά και τα κοινωνικά την υποχωρητικότητα σε ένα εθνικό θέμα στρατηγικής σημασίας.
Είναι χαρακτηριστικά τα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου, σύμφωνα με τα οποία ο Τσίπρας θα δυσκολευτεί να ανταποκριθεί στα αιτήματα και τις απαιτήσεις του Ερντογάν γιατί έχει ήδη αποδυναμωθεί πολιτικά εξαιτίας της συμφωνίας με τον Ζάεφ.
Παροχολογία χωρίς λύσεις
Ούτε η παροχολογία που αναπτύσσει η κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει την πολιτική δυναμική. Οι προεκλογικές παροχές που κάνει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι περιορισμένες σε σχέση με την παροχολογία που αναπτύσσει και τις τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες που δημιουργήθηκαν την τελευταία τετραετία. Ερχονται στο τέλος της τετραετίας και καλύπτουν μικρό μόνο μέρος από τη ζημιά που έχουν υποστεί οι μη προνομιούχοι και οι φτωχοί συμπολίτες μας εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών που συνεχώς ανακοινώνονται και αναβάλλονται μέχρι το τέλος της τετραετίας. Εν τω μεταξύ το ιδιωτικό χρέος σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και την Εφορία διπλασιάστηκε επί Τσίπρα. Μόνο οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την Εφορία αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό 10 δισ. ευρώ.
Ο καταλύτης του Μαΐου
Καταλυτική για τις πολιτικές εξελίξεις αναμένεται να είναι η τριπλή εκλογική ήττα που θα υποστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές, περιφερειακές εκλογές και τις ευρωεκλογές, τον Μάιο. Η τριπλή ήττα θα απομυθοποιήσει πλήρως την επιχειρηματολογία για ισχυρό εκλογικά ΣΥΡΙΖΑ και θα κάνει ακόμη πιο σύνθετο τον πολιτικό σχεδιασμό του Μαξίμου.
Εάν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του προσπαθήσουν να κρατηθούν στην εξουσία μέχρι τον Οκτώβριο, η τριπλή ήττα του Μαΐου θα λειτουργήσει καταλυτικά ενισχύοντας την πτωτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν κρίνουν ότι πρέπει να προσθέσουν τις βουλευτικές εκλογές στην τριπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου θα χάσουν οριστικά τα πολιτικά, χρονικά περιθώρια τα οποία διαφημίζουν ότι έχουν.
Με βάση αυτά που παρατηρώ στις περιοχές της Ελλάδας που επισκέπτομαι ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει για μεγάλες εκλογικές ήττες, ενώ η ΝΔ διεκδικεί τέσσερις νίκες σε τέσσερις αναμετρήσεις με τις πιθανότητες για αυτοδύναμη κυβέρνηση Μητσοτάκη να αυξάνονται με το πέρασμα του χρόνου.
