Τρίτη, 11 Απριλίου 2023 17:15

Αντιδράσεις προκαλεί η νέα ρύθμιση: Μειώνεται στους 200 κάτοικους το όριο για προέδρους κοινοτήτων!

Γράφτηκε από την

Το αίτημα για την ανεξάρτητη - ξεχωριστή κάλπη για την ανάδειξη των προέδρων και των συμβουλίων των κοινοτήτων, “τον πιο δημοκρατικό τρόπο εκλογής τοπικών συμβουλίων τα τελευταία 40 χρόνια”, επαναφέρει η Συντονιστική Επιτροπή Δικτύου Κοινοτήτων Ελλάδας.

Και καλεί “όλους τους βουλευτές να ακούσουν τις φωνές του τόπου τους πριν ψηφίσουν το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών «Ρυθμίσεις σχετικά με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού»”.

Επικρίνοντας το υπουργείο Εσωτερικών, η Σ.Ε. των κοινοτήτων παρατηρεί πως “το υπουργείο αποφάσισε να περάσει κυριολεκτικά νύχτα, τροποποιήσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στις 3 τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση, χωρίς να περάσει από δημόσια διαβούλευση τις προτάσεις του, πρόσθεσε στο σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις σχετικά με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού» διατάξεις που αφορούν τις κοινότητες. Συγκεκριμένα, καταργείται το πληθυσμιακό κριτήριο των 300 κατοίκων για την εκλογή προέδρου κοινότητας, δηλαδή μονοεδρικές θα είναι οι κοινότητες κάτω των 200 κατοίκων. Άνω των 200 προβλέπεται τριμελές συμβούλιο Κοινότητας, σε δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό από 200 έναν έως 2.000 κατοίκους. Στις κοινότητες κάτω των 200 κατοίκων πρόεδρος θα εκλέγεται ο πρώτος υποψήφιος σε σταυρούς του συνδυασμού που πλειοψήφησε στην Κοινότητα. Στις κοινότητες άνω πλέον των 200 κατοίκων που θα έχουν τριμελή, πενταμελή, εντεκαμελή ή δεκαπενταμελή συμβούλια την πλειοψηφία και τον πρόεδρο θα έχει ο συνδυασμός του δημάρχου κατά 3/5 είτε έχει πλειοψηφήσει στην Κοινότητα ο συνδυασμός του, είτε όχι.

Η Συντονιστική Επιτροπή Δικτύου Κοινοτήτων Ελλάδας, ακόμα, προτρέπει τους βουλευτές: “Ενισχύστε τις κοινότητες μέσα από την αμεσότερη έκφρασή τους τα Συμβούλια τους και όχι υποβαθμίζοντας τα μετατρέποντας τα σε προεκλογικά περίπτερα των υποψηφίων δημάρχων. Αντιληφθείτε επιτέλους ότι οι ανεξάρτητες κοινότητες δεν «απειλούν» την κυβερνησιμότητα των δήμων, αλλά εκφράζουν την αγωνία τους για τη διάλυση της υπαίθρου, την απομάκρυνση νέων ανθρώπων να ασχοληθούν με τα κοινά του τόπου τους, λειτουργούν ως πρώτο βήμα μιας κοινωνίας που μπορεί να ονειρεύεται, να σχεδιάζει το παρόν και το μέλλον το δικό της και των παιδιών της”.