Το βιβλίο πραγματεύεται ιστορίες γυναικών που μια φορά κι έναν καιρό έτυχε να βρεθούν στο ντιβάνι της ψυχολόγου. Εκεί άνοιξαν την καρδιά τους και εξομολογήθηκαν μυστικά, καημούς και πίκρες: • γιατί ο άντρας ήταν παιδεραστής, ο γιος βιαστής, η κόρη θύμα του πατέρα της, ο γιος ομοφυλόφιλος, το παιδί ανάπηρο, η μάνα καταπιεστική, ο πατέρας μπεκρής και απών· • γιατί η αγάπη ήρθε από εκεί που δεν την περίμεναν, από τον πεθερό, τον προγονό, τον πατριό, το αφεντικό· • γιατί το φονικό ήρθε σαν λύση στην απανθρωπιά του άντρα, την εκμετάλλευση του θεατρώνη, το ψέμα του πολιτικού· • γιατί ο γάμος ήταν αταίριαστος, χωρίς αγάπη, μια λύση στη φτώχεια· • γιατί τα χρήματα ήταν λίγα, κλεμμένα, ουρανοκατέβατα· • γιατί τα παιδιά ήταν πολλά, αχάριστα, αδελφοκτόνα· • γιατί ο θάνατος δίνει λύση στα προβλήματα, διορθώνει πολλά. Μια σειρά από είκοσι τέσσερις –όσα και τα γράμματα της αλφαβήτου– μονολόγους γυναικών, που η ζωή τους δεν ήταν συνηθισμένη.

Η Βούλα Αργυροπούλου γεννήθηκε στο Ναύπλιο και ζει στην Αθήνα, όμως αγαπά την πατρίδα της τη Μάδαινα Μεσσηνίας, την πατρίδα της μητέρας της. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης. Ασχολήθηκε με το μάρκετιγκ και ειδικότερα με την έρευνα αγοράς και τη διαφήμιση. Έχει γράψει: - "...Ήταν ένα πιτσιρίκι", μυθιστόρημα, Ελληνική Ευρωεκδοτική, 1991 - "Αχ, μωρέ πατρίδα", μυθιστόρημα, Ελληνική Ευρωεκδοτική, 1992 κ.ά.