Είναι Κυριακή, Σεπτέμβριος του 1982, στον πολιτικό απόηχο της καθιέρωσης του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα και της αποποινικοποίησης της μοιχείας. Η Ευδοξία, φορώντας το καλό της φουστάνι, για να παρακολουθήσει τη θεία λειτουρ¬γία στην εκκλησία τής γειτονιάς της, παραμένει μονάχη στην κου¬ζίνα· μαγειρεύει υπό τους ήχους εκκλησιαστικής ψαλ¬μω¬δίας που ακούγεται από το ραδιόφωνο. Κάτω από το άγρυ¬πνο βλέμμα τής Θεοτόκου, στην ξύλινη αγιογραφία εντός τού δωματίου, καθηλωμένη και δέσμια του ρόλου της ως σύ¬ζυγος και μητέρα, παραδίδεται στις φλόγες τής αμαρτίας και προσπαθεί να κατασβήσει την πυρκαγιά που ξεσπά στα λα¬γόνια της.