Αναλυτικά, αυτό το τριήμερο το κοινό θα δει τις εξής παραστάσεις: Παρασκευή 14 και Σάββατο 15 Ιουλίου στις 10 μ.μ.  στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού: Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο – Μπαλέτο της Λορραίνης. Διεύθυνση Petter Jacobsson. “Rose-variation” της Ματίλντ Μονιέ, διάλειμμα, “Opal Loop / Cloud Installation #72503” της Τρίσα Μπράουν, παύση, “Sounddance” του Μερς Κάνινγκχαμ.

Πιο συγκεκριμένα: “Rose-variation”: σκηνικά Annie Tolleter, φωτισμοί Eric Wurtz, κοστούμια Mathilde Possoz, βοηθός χορογράφου Cédric Andrieux, υπεύθυνος δοκιμών Thomas Caley. Τη Σονάτα για πιάνο σε ρε ελάσσονα αρ. 17 του Μπετόβεν ερμηνεύει ο Tanguy de Williencourt. Με 24 χορευτές. Δημιουργήθηκε το 2001 για το Βασιλικό Μπαλέτο της Σουηδίας. Αναδημιουργήθηκε το 2014 για το Μπαλέτο της Λορραίνης.

Το έργο “Rose” δημιουργήθηκε το 2001 για το Βασιλικό Μπαλέτο της Σουηδίας. Ολα είναι ντυμένα στα ροζ: η σκηνή, τα σκηνικά αντικείμενα, οι χορευτές. Η αναδημιουργία του, το “Rose-variation” αποδομεί το λεξιλόγιο του κλασικού μπαλέτου, καθώς επανεξετάζει και παραλλάσσει τα γνωστά βήματα της κλασικής χορογραφίας, διαμορφώνοντας νέες κινήσεις. Τη δομή του έργου υποστηρίζει η μουσική, που παίζεται επί σκηνής σε ροζ πιάνο από έναν ντυμένο στα ροζ πιανίστα, σε άμεση επαφή με τους χορευτές. Η Σονάτα για πιάνο αρ. 17 του Μπετόβεν συνοδεύει την άψογη τεχνική των χορευτών και μοιράζεται μαζί τους το πνεύμα της μουσικής σύνθεσης. Το Rose ερευνά την ποιητικότητα του μπαλετικού λεξιλογίου, την οποία επαναπροσεγγίζουν οι χαρισματικοί σύγχρονοι χορευτές του Μπαλέτου της Λορραίνης. Η Ματίλντ Μοννιέ, εξέχουσα προσωπικότητα της γαλλικής και διεθνούς σκηνής, εκπλήσσει με κάθε νέο της έργο και ανανεώνει συνεχώς την τέχνη του χορού. Από το 1994, που τέθηκε επικεφαλής του Χορογραφικού Κέντρου του Μονπελλιέ Λανγκεντόκ - Ρουσιγιόν. Τον Νοέμβριο του 2013 έγινε γενική διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Χορού (CND) του Παντέν.

“Opal Loop / Cloud Installation #72503”: διδασκαλία χορογραφίας Leah Morrison και Laurel Jenkins Tentindo, ππτικό περιβάλλον Fujiko Nakaya, αναβίωση σκηνογραφίας John Torres, ηχητικό περιβάλλον: ήχος νερού μέσα από ακροφύσια υψηλής πίεσης, κοστούμια Judith Shea, φωτισμοί Beverly Emmons, υπεύθυνος δοκιμών Thomas Caley. Με 4 χορευτές. Πρεμιέρα: 10 Ιουνίου 1980, 55 Crosby Street – Νέα Υόρκη. Πρώτη παρουσίαση από το Μπαλέτο της Λoρραίνης, 12 Νοεμβρίου 2015 στην Εθνική Οπερα της Λορραίνης.

Στην εγκατάσταση “Opal Loop / Cloud Installation #72503” (1980) η Τρίσα Μπράουν εκκινεί από την ιδέα μιας αέναης χορευτικής φράσης, η οποία μέσω της κίνησης looping επιστρέφει στο κέντρο του χώρου. Μια ρευστή αλληλουχία κινήσεων, που δύσκολα διακρίνεται μέσα στη διαρκώς μεταβαλλόμενη «γλυπτή ομίχλη» της Φουτζίκο Νακάγια, καθιστά το έργο ένα ποιητικό σχόλιο της Μπράουν πάνω στον εφήμερο χαρακτήρα της χορευτικής τέχνης. Η Susan Rosenberg είναι υπότροφος της χορευτικής ομάδας Trisha Brown. Η Τρίσα Μπράουν είναι καλλιτεχνική διευθύντρια, ιδρύτρια της ομάδας χορού Τρίσα Μπράουν και χορογράφος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αμπερντήν της Ουάσινγκτον. Αφού αποφοίτησε από το Ωκλαντ, μελέτησε χορό με την Αννα Χάλπριν και δίδαξε στο Κολέγιο Ρηντ του Πόρτλαντ. Εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη το 1961. Μέσα από τη χοροθεατρική κολεκτίβα Τζάντσον εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε εμβληματική μορφή του μεταμοντέρνου χορού, καθώς η διερευνητική της ματιά στην κίνηση ανίχνευε το διαφορετικό και αμφισβητούσε επικρατούσες αντιλήψεις περί παράστασης. Σε αυτό το «φυτώριο επαναστατικού χορού», η Μπράουν, μαζί με ομοϊδεάτες καλλιτέχνες, έσπρωξαν τη χορογραφία πέρα από τα όριά της, αλλάζοντας άρδην τη μορφή του σύγχρονου χορού.

“Sounddance”: διδασκαλία χορογραφίας Thomas Caley και Meg Harper”, μουσική David Tudor, Untitled 1975/1994 (Η πρωτότυπη μουσική του έργου ήταν το Toneburst του Ντέιβιντ Τιούντορ. Στην αναβίωση του έργου, το 1994, ο Τιούντορ ξαναδούλεψε τη μουσική και ονόμασε τη νέα παρτιτούρα Untitled 1975/1994.), σκηνικά, κοστούμια, φωτισμοί Mark Lancaster, διδασκαλία χορογραφίας Thomas Caley και Meg Harper. Mε 10 χορευτές. Πρώτη παρουσίαση: 8 Μαρτίου 1975 Ντητρόιτ, Μίσιγκαν, από το θίασο Merce Cunningham Dance Company. Εντάχθηκε στο ρεπερτόριο της Εθνικής Οπερας της Λορραίνης στις 14 Μαρτίου 2014.

Στο “Sounddance” η σκηνή χωρίζεται (κατά πλάτος) στη μέση από τις πλούσιες πτυχώσεις ενός χρυσού παραπετάσματος, με την υπογραφή του Μαρκ Λάνκαστερ. έτσι διασπασμένος (ή συμπυκνωμένος), ο χώρος αναδεικνύει την πυκνή και φρενήρη χορογραφία που μοιάζει με μικροσκοπικό χορευτικό σύμπαν, ιδωμένο σαν μέσα από μικροσκόπιο. Οι χορευτές μοιάζει να σπρώχνονται στη σκηνή από το παραπέτασμα, και στο τέλος βγαίνουν λες και το παραπέτασμα τους ρουφάει, λες και παρασύρονται από μια αεροδυναμική σήραγγα.

Ο Κάνινγκχαμ γεννήθηκε στη Σεντράλια της Ουάσιγκτον στις 16 Απριλίου 1919. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, χορογράφησε πάνω από 150 έργα και 800 εκδηλώσεις. Παρέμεινε πειραματιστής και καινοτόμος, και από τους πρώτους που χρησιμοποίησε τις νέες τεχνολογίες στη χορογραφική τέχνη. Χορογραφούσε και δίδασκε σχεδόν μέχρι το θάνατό του, στις 26 Ιουλίου 2009. Πολυβραβευμένος, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους συγχρόνους του.

Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο - Μπαλέτο της Λoρραίνης: Από τις σημαντικότερες χορευτικές ομάδες στην Ευρώπη. Παρουσιάζουν σύγχρονες δημιουργίες και ταυτόχρονα ένα ευρύ και πλούσιο ρεπερτόριο από όλο το φάσμα του σύγχρονου χορού, με έργα καταξιωμένων χορογράφων. Το CCN λειτουργεί ως κέντρο τέχνης και πολυχώρος έρευνας, πειραματισμού και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Είναι μια πλατφόρμα ανοικτή, που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες και να στεγάσει το όραμα νέων δημιουργών του σύγχρονου χορού. Σε αυτές τις αναζητήσεις σημαντική είναι η παρουσία του Thomas Caley, χορογράφου και συντονιστή έρευνας.

Παράλληλες εκδηλώσεις 

- Σάββατο  15 Ιουλίου στις 8 μ.μ. στούντιο Μεγάρου CCN2 Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Γκρενόμπλ: “Τordre” του Rachid Ouramdane.

- Κυριακή 16 Ιουλίου, στις 8 μ.μ. στην κεντρική πλατεία  “Ανύποπτος χρόνος” της Αντιγόνης Γύρα – Κινητήρας. 

- Δευτέρα 17 Ιουλίου στις 8 μ.μ. στούντιο Μεγάρου “Αλάσκα” Ιρις Καραγιάν, Ομάδα Ζήτα. 

- Κυριακή 16 Ιουλίου στις 10 μ.μ. στο προαύλιο του Μεγάρου Χορού προβολή ταινίας “Martha & Niki”.

- Δευτέρα 17 Ιουλίου στις 10 μ.μ. στο προαύλιο του Μεγάρου προβολή ταινίας “Working Dancers”.

Τιμές εισιτηρίων: παραστάσεις στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας - Κεντρική Αίθουσα 15 & 12 ευρώ, στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας στούντιο 12 ευρώ, στο Πνευματικό Κέντρο 12 ευρώ, ειδική τιμή για τους συμμετέχοντες στα εκπαιδευτικά προγράμματα του  Φεστιβάλ 10 ευρώ, ελεύθερη είσοδος σε όλες τις παράλληλες εκδηλώσεις, στην παράσταση “Ανύποπτος Χρόνος”, στην παράσταση “ONE ONE ONE” και στο έργο της Aoife McAtamney στην Παραλία της Καλαμάτας. H έκδοση μειωμένων εισιτηρίων καθώς και η είσοδος με αυτά στο θέατρο γίνεται με την επίδειξη της αντίστοιχης ειδικής κάρτας (φοιτητική κάρτα / κάρτα πολιτισμού / ανεργίας / Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων / Σωματείου Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού / ΑΜΕΑ).

Προπώληση: Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας   10 – 1 μ.μ. και 6.30 – 9 μ.μ. καθημερινά. Πληροφορίες για εισιτήρια και αγορά μέσω πιστωτικών καρτών (Visa & Mastercard) καθημερινά εκτός απογεύματος Σαββάτου και Κυριακής 27210 28193 & 27210 96753. Προπώληση  ηλεκτρονικά: www.kalamatadancefestival.gr.