Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν μέχρι και τις 12 Δεκεμβρίου και θα δίνονται καθημερινά (εκτός Δευτέρας και Τρίτης) την Τετάρτη, την Πέμπτη και την Παρασκευή στις 9.15 μ.μ. Το Σάββατο και την Κυριακή το έργο ξεκινά στις 8 μ.μ.
Στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε χθες το μεσημέρι στο Πνευματικό, ο σκηνοθέτης Κώστας Κατσουλάκης είπε πως το έργο έχει ανέβει στην Ελλάδα και ως μιούζικαλ, 4 φορές από τα Κρατικά Θέατρα, με μεγάλες πρωταγωνίστριες. Ακούστηκε στο ραδιόφωνο πρώτη φορά το 1954 σε μετάφραση και σκηνοθεσία Βολανάκη και με την Κυβέλη στον ομώνυμο ρόλο. "Το έργο είναι σχεδόν προφητικό. Ο Ζιροντού πίστευε ότι η ποίηση είναι το αντίδοτο της τραγωδίας, η ανάγκη του ανθρώπου για ένα καλύτερο κόσμο. Το έργο ασχολείται με τις έννοιες της λογικής, της δικαιοσύνης, της σκέψης, της γλώσσας, της ψυχής, με ένα ανάλαφρο και ιδιαίτερο χιούμορ. Το θέμα του δεν είναι ο πόλεμος, αν και γράφτηκε μέσα στην καρδιά του Β΄ παγκοσμίου. Είναι ένας ύμνος στην ελευθερία, στη ζωή, στο δικαίωμα για μια καλύτερη ζωή" δήλωσε ο κ. Κατσουλάκης.
Η Ολγα Θεοδώρου πρόεδρος του σχήματος, είπε πως ο συγγραφέας αντιδρά στον πόλεμο, υμνώντας τη ζωή, την ελευθερία. "Γράφει για την εκμετάλλευση του ανθρώπου, για τον πόνο, αλλά πάντα με μια ποιητική ματιά. Η Ορελί η ίδια συμβολίζει την ποίηση. Πιστεύει στη μονάδα, στον άνθρωπο που θα γίνει το σημείο εκκίνησης για να υμνήσει τα πάντα, για να δώσει λύσεις, ανατρεπτικές. Ο λόγος του είναι διαχρονικός. Η γυναίκα στο έργο αυτό προβάλει την ελευθερία, την αγάπη, τον έρωτα, μέσα στον κόσμο των ανδρών που δημιούργησαν τον πόλεμο" σημείωσε η ίδια. Κλείνοντας, ευχαρίστησε τα νέα πρόσωπα που ήρθαν στην ομάδα φέτος.
Ο Λεωνίδας Παχτίτης αναφέρθηκε στο μουσικό κομμάτι, κάνοντας γνωστό πως το βασικό θέμα είναι το "Ακου βιολιά" του Γιώργου Κουρουπού. Αυτό είχε ακουστεί στην παράσταση του ΚΘΒΕ με πρωταγωνίστρια τη Δέσπω Διαμαντίδου. Μίλησε για τα τραγούδια, τους στίχους και τις ηχογραφήσεις, οι οποίες φέτος έγιναν όλες με συντελεστές του "Συν Ενα".
Η Σοφία Μποτσέα έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες για τις παραστάσεις και πρότεινε στο κοινό να κλείνει έγκαιρα θέση. Η προπώληση γίνεται κάθε μέρα 6 - 9 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο. Το εισιτήριο κοστίζει 10 ευρώ και 8 το μειωμένο.
Ο Νίκος Κυριακουλάκος σχολίασε πως πρόκειται για ένα εκπληκτικά μοναδικό έργο, το οποίο έχει αναγνώσεις σε πολλά επίπεδα. Είναι ένας ύμνος στη ζωή, στον έρωτα, στον αγώνα εναντίον της κακής εξουσίας.
Ο σκηνοθέτης κλείνοντας σημείωσε πως το έργο αυτό έγινε άθελά τους τραγικά επίκαιρο, λόγω των τελευταίων τρομοκρατικών γεγονότων στη Γαλλία. Ομως λόγω του ότι η ομάδα και ο ίδιος θέλησαν να μην επιφορτίσουν το κλίμα παραπάνω, προτίμησαν να αφαιρέσουν από τους διαλόγους κάποιες συγκεκριμένες φράσεις. Το κείμενο ούτως ή άλλως, έχει πολιτικές αναγνώσεις.
Οι συντελεστές της παράστασης έχουν ως εξής: Η μετάφραση είναι της Μαρίας Τζιφή. Η σκηνοθεσία, τα κοστούμια και οι φωτισμοί, του Κώστα Κατσουλάκη. Το βασικό μουσικό θέμα "Ακου βιολιά" είναι του Γιώργου Κουρουπού από την παράσταση του συγκεκριμένου έργου το 1981 στο ΚΘΒΕ με τη Δέσπω Διαμαντίδου σε σκηνοθεσία Α. Βουτσινά. Οι χορογραφίες είναι της Μαρίας Μπαλάσκα, η επιμέλεια μουσικής / τραγουδιών του Πάνου Κουραμπά, της Μιμίκας Τάσση - η οποία έγραψε επίσης τους στίχους, ενώ ήταν και βοηθός σκηνοθέτη μαζί με την Ολγα Θεοδώρου.
Παίζουν οι: Γεωργία Γαρδελίνου, Ηλίας Γιαννόπουλος, Δήμητρα Διακουμέα, Κώστας Δούσης, Πάνος Ηλιόπουλος, Χαρά Καραμπάτου, Λευτέρης Καρμοίρης, Τάκης Κρόμπας, Δημήτρης Καούρης, Σέφη Κούβελα, Πάνος Κουραμπάς, Νίκος Κυριακουλάκος, Εφη Λεάκου, Αλεξάνδρα Λυμπερουπούλου, Χρύσα Μαργαριτίδη, Ρούλα Μέντη, Μαρία Μπαλάσκα, Μαρία Τζιφή, Εφη Μπετιχαβά, Λεωνίδας Παχτίτης, Μαγδαληνή Πλεμμένου, Λευτέρης Πουλέτης, Σοφία Μποτσέα, Ειρήνη Σκανδάλη, Μιμίκα Τάσση, Ηλίας Τεντζογλίδης, Χρήστος Τσουμελέας, Γεωργία Τσώνη, Βαγγέλης Χαχής.
Η "Τρελή του Σαγιό" του Γάλλου συγγραφέα Ζαν Ζιροντού γράφτηκε το 1943. Περιστρέφεται γύρω από μια εκκεντρική Παριζιάνα, την Ορελί, η οποία αντιστέκεται στην εξουσία του χρήματος. Με τη βοήθεια των φίλων της στήνει μια παγίδα στους εχθρούς της όταν μαθαίνει το σχέδιό τους να εκμεταλλευτούν το υπέδαφος του Παρισιού με στόχο να πλουτίσουν από το πετρέλαιο που φημολογείται ότι κρύβεται σε αυτό.
Γ.Σαρ.
