Τέλος Εποχής, του Αντώνη Κόκκινου (1994) [Πηγή : Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου / Ψηφιακό Αρχείο Ελληνικού Κινηματογράφου]

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η οικογένεια του Χρήστου μετακομίζει από την Πάτρα στην Αθήνα, προκειμένου αυτός να ολοκληρώσει το γυμνάσιο στην πρωτεύουσα και να προετοιμαστεί καλύτερα για τις εξετάσεις του πανεπιστημίου. Στο σχολείο αρρένων στο οποίο εγγράφεται, κερδίζει γρήγορα τη συμπάθεια και την εμπιστοσύνη μιας παρέας συμμαθητών του. Ροκ μουσική και πειρατικό ραδιόφωνο, ταινίες στον κινηματογράφο, πρόβες για μια θεατρική παράσταση και βέβαια, οι αδιάκοπες ερωτικές ανησυχίες είναι αυτά που τους φέρνουν κοντά και ταυτόχρονα, αυτά που εκτονώνουν την πίεση από την αυστηρότητα στο σχολείο και την ανελευθερία στην κοινωνία της εποχής τους. Η τελευταία σχολική χρονιά σημαδεύεται από τα αισθήματα μιας δυνατής φιλίας που ποτέ πια δε θα είναι ίδια και ποτέ ξανά δε θα επαναληφθεί. Σε λίγο ξεκινάει η δεκαετία του ΄70 και η εποχή της εφηβείας, αλλά και της ελπίδας για έναν διαφορετικό κόσμο, περνάει στο παρελθόν.

[ Έγχρωμη & Ασπρόμαυρη, διάρκεια 99΄]
[ Ηθοποιοί :ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΝΑΣ, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΥΡΠΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΡΤΗ,
ΠΕΓΚΥ ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΖΑΝ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΜΑΖΑΝΗ,
ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΟΛΦΗΣ,
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΛΙΑΝΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΟΖΑΚΗΣ, ΜΑΙΗ ΣΕΒΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ,
ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΑΤΣΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΩΝΗ, ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΡΕΜΟΥΝΔΟΣ,
ΠΕΠΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ].

Φεστιβάλ
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1994, Φεστιβάλ Μανχάιμ – Χαϊδελβέργης (Γερμανία) 1995, Φεστιβάλ Λονδίνου (Αγγλία) 1995, Φεστιβάλ Κάρλοβι-Βάρι (Τσεχία) 1995, Φεστιβάλ Βελιγραδίου (Γιουγκοσλαβία) 1996

Διακρίσεις
Φεστιβάλ   Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1994
Βραβείο καλύτερης ταινίας
Βραβείο σεναρίου
Βραβείο ερμηνείας Β΄ γυναικείου ρόλου (Πέγκυ Τρικαλιώτη)
Βραβείο μοντάζ
Βραβείο ηχοληψίας
Ειδική μνεία ερμηνείας (Κώστας Καζανάς)
Ειδική μνεία ερμηνείας (Δημοσθένης Παπαδόπουλος)
Ειδική μνεία ερμηνείας (Γιώργος Πυρπασόπουλος)
Βραβείο καλύτερης ταινίας ΠΕΚΚ ( Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου)
Βραβείο ΕΤΕΚΤ ( Ένωση Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου - Τηλεόρασης)
Βραβεία Ποιότητας Υπουργείου Πολιτισμού 1994
Βραβείο ποιότητας ταινίας μεγάλου μήκους
Βραβείο σεναρίου
Φεστιβάλ   Μανχάιμ (Γερμανία) 1995
Ειδική μνεία

Κριτική Παρουσίαση

Το « Τέλος εποχής», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Αντώνη Κόκκινου, είναι μια ταινία μελέτης της εφηβείας με χρονικό πλαίσιο την δεκαετία του ’60, δεκαετία που κατέληξε στη επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας, κοιταγμένης αναδρομικά με τον τρόπο του φλας μπακ. 

Η εφηβική παρέα, οι συναναστροφές, οι ερωτισμοί και οι έρωτες, οι εφηβικές αναταράξεις και αναζητήσεις, οι ρομαντικές υπαρξιακές κρίσεις, οι επιθετικές διαθέσεις του απογαλακτισμού από την οικογενειακή εστία και οι επαναστατικές ορμές εναντίον του κοινωνικού κατεστημένου, κατατίθενται μέσα στο πολιτικό, ιστορικό και μουσικό τοπίο της εποχής. Τα πάρτι με τα τραγούδια και τους χορούς της εποχής, ο αντιπαθής γυμνασιάρχης, οι πειρατικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, η μπουρδελότσαρκα, η ωραία της παρέας ως αντικείμενο του πόθου, οι αριστεροί κι οι νομιμόφρονες γονείς, και τόσες άλλες πινελιές σε ένα πίνακα που θέλει να ενσωματώσει και να καταδείξει το τέλος εποχής, το κρίσιμο τέλος της νιότης. 

Ο Αντώνης Κόκκινος με βιωματική νοσταλγία, ως παιδί αυτής της εποχής, χαμηλόφωνα και χωρίς επιδεικτικούς μοντερνισμούς, με αθροιστική δραματουργική εξέλιξη, δημιουργεί τη ιστορία του, σε ασπρόμαυρο φιλμ. Το παρόν, έγχρωμο, έρχεται κατά διαστήματα να μεταγγίσει αναπόληση, να σηματοδοτήσει τις εξελικτικές πορείες των ηρώων, να δώσει διαχρονικότητα, να κλείσει τον κύκλο του δράματος, τον κύκλο της ζωής των ηρώων. 

Η φωτογραφία του Σταύρου Χασάπη, οι ερμηνείες των ηθοποιών, η ορθή επιλογή και η χρήση της μουσικής, η ουσιαστική απλότητα της δραματουργίας, η σωστή και λεπτομερής αναπαράσταση της εποχής και η ειλικρινής, έντιμη ματιά του σκηνοθέτη, συνετέλεσαν στην εκπληκτική για τα ελληνικά δεδομένα του καιρού της εμπορική επιτυχία της ταινίας.


Γιάννης Μπακογιαννόπουλος
Κριτικός κινηματογράφου