«Από μια καλή ταχτική δίχως δογματισμούς πολλές φορές όλοι αναγνωρίζουμε ότι εξαρτιέται η διαχείριση σοβαρών ζητημάτων, που η ευλύγιστη αντιμετώπισή τους μας βοηθάει πάρα πολύ στο να επιτύχουμε με την πειστικότητα και τη διαφώτιση καλύτερες λύσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η εξ αιτίας μας αποχώρηση 1 ή 2 αντιπροσώπων θα ήταν χτύπημα που μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερη διάσπαση που η έχτασή της θα είχε ανυπολόγιστες ζημιές. Κάτω από τη συνοχή των αντιπροσώπων των εργαζομένων υπερπηδήθηκε κι’ αυτός ο επικίνδυνος σκόπελος.

Βγήκε μια κοινή Επιτροπή ανά πέντε αντιπροσώπους από τις δύο παρατάξεις (Ενώσεων και εργαζομένων) που αποσύρθηκε και σε σύσκεψη κατάρτισε το ψήφισμα. Οι αντιπρόσωποι των εργαζομένων στην Επιτροπή αυτή πάνω στο επίμαχο αίτημα της κατάργησης του ΑΣΟ και του παρακρατήματος, με δεξιοτεχνία διαχειρίστηκαν το ζήτημα. Απόφυγαν να δώσουν μάχη με φανερό τον κίνδυνο της αμέσου διάσπασης του συνεδρίου, αν επέμειναν στην “άμεση” κατάργηση του ΑΣΟ. Κι’ έτσι καταρτίσθηκε το ψήφισμα από την Επιτροπή περιλαμβάνοντας όλα τα βασικά αιτήματα, σύμφωνα με τη γραμμή μας. Σχετικά δε με τον ΑΣΟ και το παρακράτημα αποφασίσθηκε “να καταργηθούν εντός του έτους”.
Το ψήφισμα αυτό εγκρίθηκε παμψηφεί από ολόκληρο το Συνέδριο δίχως να διαφωνήσει κανένας.
Το Συνέδριο τελειώνοντας τις εργασίες του έβγαλε και 50μελή Κεντρική Σταφιδική Επιτροπή αγώνος που συνήλθε και εξέλεξε 7μελή Εχτελεστική Επιτροπή αγώνος για την κινητοποίηση των σταφιδοπαραγωγών και την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.
Για το Συνέδριο όπως γράψαμε παραπάνω δούλεψαν οι οργανώσεις μας της Καλαμάτας, Πύργου και οι πυρήνες που υπάρχουν σε λίγα χωριά Πυλίας, Τριφυλίας. Οι οργανώσεις μας στις βόρειες επαρχίες (Πάτρα, Αίγιο, Κόρινθο) άγνωστο αν έκαναν ωρισμένες προσπάθειες. Αν κρίνουμε όμως όπως είναι σωστό από το αποτέλεσμα θα δούμε ότι δεν κατάφεραν να στείλουν ούτε ένα αντιπρόσωπο στο Συνέδριο.
IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι κινητοποιήσεις που έγιναν στα χωριά και η μαζική συμμετοχή αντιπροσώπων στο Συνέδριο, διαψεύδουν τους οπορτουνιστές – απολογητές της θεωρίας πως “ο Μωρηάς είνε Βανδέα αντίδρασης”.
Ανακεφαλαιώνοντας τονίζουμε ότι παρόλες τις ελλείψεις και πιότερο τις αδυναμίες των οργανώσεών μας το Σταφιδικό Συνέδριο σημείωσε μια μεγάλη επιτυχία με τη μαζική συμμετοχή αντιπροσώπων, όχι μόνον των εργαζομένων σταφιδοπαραγωγών βγαλμένων από τα κάτω αλλά και δεκάδων Συνεταιρισμών και Κοινοτήτων καθώς και 5 Ενώσεων. Και η εξήγηση είνε ολοφάνερη.
Η δουλειά που έγινε για το Συνέδριο επαληθεύει πέρα για πέρα τις αποφάσεις του Κόμματός μας, που μας υπογραμμίζουν πως όταν καταπιανόμαστε και για τα πιο “μικρά” ζητήματα των εργαζομένων, αδράχνοντας τον “κρίκο” των αμέσων τους οικονομικών διεκδικήσεων και παλεύοντας επικεφαλής τους, είνε και επόμενο – φυσικό – νάχουμε και επιτυχίες.
Ετσι λοιπόν στη Νοτιοδυτική Πελοπόννησο (Μεσσηνία, Ηλεία) που σύντροφοί μας με την καθοδήγηση του Κόμματός μας και την ζωντανή δουλειά ανάμεσα στις εργαζόμενες σταφιδοπαραγωγικές μάζες – παρά την απειρία, αδυναμίες και λάθη τους – απασχολήθηκαν με τα άμεσα – της ημέρας – ζητήματα των αγροτών, έριξαν τα κατάλληλα συνθήματα, συγκίνησαν τις μάζες, τις κινητοποίησαν και τις δώσαν τη δυνατότητα ν’ αναπτύξουν δραστηριότητα για την οργάνωση και πραγματοποίηση ενός τέτοιου ιστορικού Σταφιδικού Συνεδρίου. Συνεδρίου που αποτέλεσε απόλες τις πλευρές (οργάνωσης, συζήτησης, αποφάσεων) “επανάσταση στα σταφιδικά χρονικά” όπως ομολόγησαν όχι μονάχα τίμιοι παρατηρητές που παρακολούθησαν όλα τα μέχρι σήμερα Σταφιδικά Συνέδρια, αλλά και εχθροί των εργαζομένων σταφιδοπαραγωγών.
IV. ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Πριν το Συνέδριο αλλά και μέσα σ” αυτό ήταν διάχυτη η ατμόσφαιρα με τις πληροφορίες πως “οι κομμουνιστές οργανώνουν το Συνέδριο”. Επίσης μεσ’ το Συνέδριο έγινε λόγος για “δυό παρατάξεις”. Οι εργαζόμενοι όμως σταφιδοπαραγωγοί δεν τρομοκρατήθηκαν, πήραν μέρος μαζικά σ’ αυτό. Σ’ ένα χωριό άκουσα ο ίδιος ένα παπά μάλιστα να λέει:
- Τι σημασία έχει αν είνε κομμουνισταί. Βάζουν ζητήματα που μας ενδιαφέρουν πρέπει να πάμε στο Συνέδριο.
Στα σταφιδοπαραγωγικά χωριά μίλησαν για “γκράδες”, “ενόπλους” και “εφίππους καθόδους στις πόλεις”. Οι εργαζόμενοι σταφιδοπαραγωγοί εκδηλώνουν διαθέσεις να αγωνισθούν και να επιβάλλουν τα αιτήματά τους – τις αποφάσεις του Συνεδρίου.
Τα καθήκοντα που μπαίνουν διαγράφονται καθαρά:
1) Να βγουν Σταφιδικές Επιτροπές Αγώνος σε κάθε χωριό και επαρχία σ’ όλες τις σταφιδικές περιφέρειες.
2) Μπορούν να γίνουν συγκεντρώσεις μαζικές στα χωριά και κάθοδοι πολλών χωρικών στην έδρα της επαρχίας.
3) Να σταλούν τηλεγραφήματα και έντονες διαμαρτυρίες που να απαιτήσουν να γίνουν δεχτά τα αιτήματα που έγκρινε το Σταφιδικό Συνέδριο.
4) Η Κεντρική Σταφιδική Επιτροπή θα πρέπει να ζητήσει και την ενίσχυση των εργατικών και επαγγελματικών οργανώσεων κάθε πόλης.
5) Παράλληλα πρέπει να αρχίσει η δουλειά για την οργάνωση του Πανσταφιδικού Συνεδρίου.
6) Για την όλη κινητοποίηση και για το Συνέδριο θα πρέπει θαρραλέα να μπει το θέμα του Ενιαίου Μετώπου.
Από το Συνέδριο, μπορούμε να πούμε ότι εφόσον γινόταν – μέσα εκεί – λόγος από τους αντιπροσώπους των Ενώσεων για “δύο παρατάξεις”, “κοινές επιτροπές” κλπ., τα όργανα που βγήκαν είναι ενιαιομετωπικά. Ωστόσο όμως βγήκαν στα “μουγγά”. Από τώρα μπορούμε να προτείνουμε ανοιχτά και ειλικρινά στους Συνεταιρισμούς, χτηματικούς Συλλόγους, Κοινότητες σε κάθε χωριό και Ενωση Συνεταιρισμών στην κάθε επαρχία, τη συγκρότηση Ενιομετωπικών Επιτροπών, για την κινητοποίηση των σταφιδοπαραγωγών πάνω στη βάση των αποφάσεων του Συνεδρίου. Στην ύπαιθρο συντελούνται μεγάλες αναταράξεις και ανακατατάξεις. Οι μπολσεβίκοι του Μωρηά κρατούν στα χέρια τους τη σφυρηλάτηση του Ενιαίου Μετώπου εργατών-αγροτών. Με φανατική δουλειά και επιδέξιο χειρισμό μπορούμε να επιτύχουμε τη δημιουργία και του Παλλαϊκού Αντιφασιστικού Μετώπου.
Για τους μπολσεβίκους δεν υπάρχουν “απόρθητα φρούρια”» (1177).
Από το κείμενο είναι προφανές ότι ο Κώστας Αυγήτας δεν είναι απλώς ένας δημοσιογράφος ο οποίος καταγράφει τα γεγονότα ενός σταφιδικού συνεδρίου. Ουσιαστικά παίζει καθοδηγητικό ρόλο στην προσπάθεια γνωρίζοντας τα όσα έχουν συμβεί με όλες τις λεπτομέρειες. Σχηματίζει προσωπική γνώμη για το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στους σταφιδοπαραγωγούς οι οποίοι έχουν φθάσει στα όριά τους και είναι ένα βήμα πριν από την εξέγερση που μπορεί να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Με τα καθήκοντα θέτει ζητήματα οργάνωσης, συμμαχιών των σταφιδοπαραγωγών και πολιτικά σε σχέση με το ενιαίο μέτωπο και τις εκφράσεις του.

(1177) “Κομμουνιστική Επιθεώρηση” αρ. 11