Σύμφωνα με αυτά, σχετικά με το Ρουπάκι (τόπος καταγωγής Κολοκοτρωναίων): “σε συνέχεια προηγούμενης αναφοράς για τον τόπο καταγωγής των Κολοκοτρωναίων και τον τόπο γέννησης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η αφήγηση της Αδελφότητας εστιάζει στην διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, την εποχή που ο Θ. Κολοκοτρώνης διηγήθηκε τα “Απομνημονεύματα” του και αυτά καταγράφηκαν από τον Γ. Τερτσέτη, το καλοκαίρι του 1836. Η τρίτη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, η πρώτη σαν ανεξάρτητο κράτος, έγινε το 1828 από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια με το Ι' ψήφισμα της 13ης Απριλίου 1828. Εκεί ορίστηκαν 13 θέματα ή τμήματα ή επιτροπίες με επιμέρους επαρχίες και έκτακτους επιτρόπους για κάθε ένα. Η διοικητική αυτή διαίρεση διατηρήθηκε μέχρι το 1833, όταν η Αντιβασιλεία άλλαξε τη διοικητική διαίρεση και εφάρμοσε την διαίρεση του 1833 με τη δημιουργία 10 νομαρχιών και 42 επαρχιών και επιμέρους δήμων. Παρακάτω φαίνεται η διαίρεση του 1828 και οι έκτακτοι επίτροποι.
Τμήμα Ανω Μεσσηνίας: έκτακτος επίτροπος Ανω Μεσσηνίας: Αντώνιος Τσούνης. Επαρχία Αρκαδίας, Επαρχία Νεοκάστρου, Επαρχία Μεθώνης, Επαρχία Κορώνης.
Τμήμα Κάτω Μεσσηνίας: έκτακτος επίτροπος Κάτω Μεσσηνίας: Γεώργιος Ψύλλας. Επαρχία Νησίου, Επαρχία Καλαμάτας, Επαρχία Εμπλάκια ή Επαρχία Εμπλακίων, Επαρχία Ανδρούτσας, Επαρχία Λεοντάριον, Επαρχία Μικρομάνης, Επαρχία Δυτικής Σπάρτης. Σχετικά με το Γεώργιο Ψύλλα (1794-1878): Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1794 και ήταν λόγιος, πολιτικός, εκδότης στα χρόνια του Αγώνα της “Εφημερίδος των Αθηνών” και απομνημονευματογράφος. Διακρίθηκε επίσης ως πληρεξούσιος στις Εθνοσυνελεύσεις της Επιδαύρου και του Αστρους. Το 1824 ο Ψύλλας, ύστερα από πρόταση του Αγγλου συνταγματάρχη Λέστερ Στάνχοουπ (Leicester Stanhope), ανέλαβε την έκδοση της “Εφημερίδος των Αθηνών” (Αύγουστος 1824 - Απρίλιος 1826). Ο Ψύλλας διορίστηκε από τον Ι. Καποδίστρια μέλος του Πανελληνίου και πρώτος γραμματέας του Τμήματος των Εσωτερικών (Ιανουάριος 1828) και 3 μήνες αργότερα (Απρίλιος 1828) έκτακτος επίτροπος Κάτω Μεσσηνίας.
Η διοικητική διαίρεση του 1833 καθορίστηκε από την Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου, στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης της χώρας από την Αντιβασιλεία μετά την άφιξη του βασιλιά Οθωνα στην Ελλάδα. Με βάση αυτή τη διαίρεση, που τέθηκε σε εφαρμογή με το Βασιλικό Διάταγμα της 3/15 Απριλίου του 1833 «Περί διαιρέσεως του Βασιλείου και της διοικήσεώς του», η επικράτεια του Ελληνικού Βασιλείου χωρίστηκε σε 10 νομούς (νομαρχίες) και 42 επαρχίες. Επικεφαλής της κάθε νομαρχίας ήταν ο νομάρχης, ανώτατο διοικητικό όργανο στη διοικητική διεύθυνση του νομού, με υπαγόμενες επαρχίες και δήμους, τα καθήκοντα του οποίου ορίσθηκαν με το από 25 Απριλίου του 1833 βασιλικό διάταγμα «Περί της αρμοδιότητας των νομαρχών και περί της κατά τας νομαρχίας υπηρεσίας». Τη διαίρεση αυτή ακολούθησε στη συνέχεια και η διοικητική σύσταση αναγνώριση ισάριθμων μητροπόλεων με εξαίρεση εκείνη της Μάνης (Γυθείου).
Διοικητική διαίρεση του 1833: Νομός Μεσσηνίας με πρωτεύουσα την Καλαμάτα και επαρχίες Καλαμών, Μεσσήνης, Πυλίας, Τριφυλίας, Ολυμπίας, Μεθώνης. Νομός Αρκαδίας με πρωτεύουσα την Τρίπολη και επαρχίες Γορτύνης, Κυνουρίας, Μαντινείας, Μεγαλοπόλεως, Πρασσιών. Συγκρίνοντας τις 2 παραπάνω διοικητικές διαιρέσεις φαίνεται ότι το 1833 η Επαρχία Λεονταρίου, που ανήκε με τη διοικητική διαίρεση του 1828 στη Κάτω Μεσσηνία, ενσωματώθηκε στην Επαρχία Μεγαλοπόλεως με πρωτεύουσα το Λεοντάρι και ανήκει στο Νομό Αρκαδίας. Αρα σωστά ο Θ. Κολοκοτρώνης το 1836 αναφέρει στον Γ. Τερτσέτη ότι γεννήθηκε στην Παλαιά Μεσσηνία.
Οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημοσίευση είναι οι εξής: “Ιστορία” του Ιωάννου Καποδιστρίου κυβερνήτου της Ελλάδος: (1828-1831). Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης, Εκδοτικόν βιβλιοπωλείον Π. Ε. Ζαννουδάκη, Εν Αθήναις 1894, σελ. 174. “Πελοποννησιακά”, Τόμ. 12, σελ. 96, Εταιρεία Πελοποννησιακών Σπουδών, 1976. www.leodari.gr. www. el. Wikipedia.org Λεοντάρι Αρκαδίας.
