Δευτέρα, 11 Ιουλίου 2016 17:22

Το σταφιδικό κίνημα και ο Τάσης Κουλαμπάς (μέρος 37o)

Το ΚΚΕ επιτίθεται εναντίον των οργανωτών του Πανσταφιδικού Συνεδρίου αλλά και εναντίον της Επιτροπής του Συνεδρίου Πύργου: «Κάτω από την πίεση της σταφιδικής κρίσης η κυβέρνηση των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών κάλεσε διά μέσου του ΑΣΟ το λεγόμενο Πανσταφιδικό Συνέδριο της Αθήνας. Ο σκοπός της ενέργειας αυτής ήταν να προληφθή η εξέγερση των φτωχών σταφιδοπαραγωγών και να δοθή στην αγανάχτησή τους κατά του ληστρικού ΑΣΟ μια διέξοδος όσο το δυνατόν πιο εξυπηρετική για τα συμφέροντα των ντόπιων βιομηχάνων, τραπεζιτών, τοκογλύφων και μεγαλεμπόρων. Γι' αυτό φρόντισε ν' αποτελεσθή το Συνέδριο αυτό από τα όργανα της Εθνικής και Αγροτικής Τράπεζας -τις διοικήσεις των συνεταιρισμών- από τα τσανάκια του ΑΣΟ, από βουλευτές, γερουσιαστές και ειδικούς κρατικούς υπαλλήλους, από βιομηχάνους της οινοποιίας και οινοπνευματοποιίας, από μεγαλεμπόρους, από εφοπλιστές και από μερικούς αγροτιστές εκπροσώπους των πλούσιων χωρικών.

Ούτε ένας φτωχός και μεσαίος σταφιδοπαραγωγός βρέθηκε μέσα στο συνέδριο αυτό για να εκπροσωπήση τα ταξικά συμφέροντα των παραγωγών, ολότελα αντίθετα από τα συμφέροντα των συνέδρων καπιταλιστών, κομματαρχών, οργάνων του ΑΣΟ και των τοκογλύφων. Μερικοί κομματάρχες και αγροτιστές που αποτελούσαν την επιτροπή του Συνεδρίου του Πύργου αποδείχτηκαν πέρα για πέρα κατά τις συζητήσεις του συνεδρίου, εκπρόσωποι των συμφερόντων των πλούσιων χωρικών. Παρ' όλον τον εντυπωσιακό θόρυβο που προσπάθησαν να δημιουργήσουν οι Τσικλητήρας, Φιλοσοφόπουλος, Κρέμος κ.λπ. στην ουσία συμφωνούσαν με την διατήρηση του ΑΣΟ και του ληστρικού παρακρατήματος και διεκδικούσαν μονάχα περισσότερη συμμετοχή στη διοίκηση του ΑΣΟ. Σαν λογικοί αστοί διατύπωναν "στη σεβαστή κυβέρνηση" για την "κατά το δυνατόν μείωση" του ληστρικού φόρου. Η αποχώρησή τους από το Συνέδριο την τελευταία μέρα δεν είχε άλλο σκοπό από το να μπορέσουν να συνεχίσουν την ύπουλή τους δημοκοπία μέσα στις πλατιές μάζες των φτωχών και μεσαίων χωρικών και να εκμεταλλευτούν την εξέγερσή τους για τα συμφέροντα των πλούσιων χωρικών.

Ποιες είναι οι αποφάσεις αυτού του ταξικά εχθρικού προς τις φτωχές μάζες Συνεδρίου;

- Να διατηρηθή το ληστρικό δωρεάν παρακράτημα που παίρνει σήμερα ο ΑΣΟ και που δίδει πλατιά ευκαιρία εκμετάλλευσης στους εμπόρους και στους παίχτες του δελτίου παρακρατήματος.

- Να συνεχίση το οινοποιητικό και οινοπνευματικό τραστ να αγοράζη με εξευτελισμένες τιμές την σταφίδα που παίρνει για πρώτη ύλη. Και επειδή στο ζήτημα αυτό είναι ολωσδιόλου εξευτελισμένες οι τιμές το συνέδριο των εκμεταλλευτών ζήτησε να υψωθούν οι τιμές εις βάρος της φτωχιάς μάζας των καταναλωτών με την αύξηση της διατιμήσεως του οινοπνεύματος.

- Να συνεχίση τη ζωή του ο σωτήριος γι' αυτούς και ληστρικός για τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς ΑΣΟ. Οι πλούσιοι χωρικοί ζήτησαν μόνον να έχουν μέσα στο συμβούλιο περισσότερους εκπροσώπους για να εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους.

- Να γίνεται αυστηρός έλεγχος στην ποιότητα της σταφίδας, δηλαδή να δοθή ευκαιρία στους εκμεταλλευτές σταφιδεμπόρους να κάνουν με την σταφίδα ό,τι γίνεται με τον καπνό, δηλαδή να βγάζουν την περισσότερη σκάρτη και να την παίρνουν έτσι σε εξευτελιστικές τιμές για να την βγάζουν κατόπιν στο εξωτερικό.

Αυτές είναι οι σπουδαιότερες αποφάσεις, οι οποίες μαζί με τη γενική απόφαση του συνεδρίου για μείωση του κόστους παραγωγής με την ελάττωση των μεροκάματων, αποτελούνε τα ταξικά συμφέροντα των εκμεταλλευτών των φτωχών σταφιδοπαραγωγών.

Είναι ολοφάνερο πως αυτά τα μέτρα δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των φτωχών σταφιδοπαραγωγών οι οποίοι εάν όλο και φτωχαίνουν περισσότερο, το παθαίνουν λόγω της βαριάς φορολογίας (εξαγωγικός δασμός 800 δραχμές τη χιλιάδα, φόρο οινοπνεύματος και δωρεάν παρακράτημα), λόγω της αχαλίνωτης τοκογλυφίας, λόγω των μεγάλων χρεών που τους βαραίνουν λόγω της έλλειψης οικονομικών μέσων και λόγω της μεγάλης ακρίβειας του βίου.

Με όλα αυτά μαζί είναι το καπιταλιστικό καθεστώς. Πρέπει να αγωνισθούν ενάντια σ' αυτά διότι μονάχα όταν απαλλαχθούν απ' αυτά θα μπορέσουν να φάνε λίγο ψωμί περισσότερο, θα πάψουν να είναι δούλοι στο κτήμα τους.

Εάν το αγώνας τους για την απαλλαγή τους από τους φόρους, για την κατάργηση των χρεών, για την κατάργηση του ληστρικού ΑΣΟ και του παρακρατήματος στρέφεται κατά του καπιταλιστικού κράτους, αυτό συμβαίνει διότι το κράτος αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών, ετοιμάζει με τους βαρείς φόρους καινούργιους πολέμους και χρησιμεύει για την κατάπνιξη των αγώνων της φτωχής αγροτιάς.

Εάν το καπιταλιστικό κράτος αρνείται να δώση οικονομικές ενισχύσεις στους φτωχούς χωριάτες είναι διότι τα λεφτά που μαζεύει από τις βαριές φορολογίες τρων εργαζομένων μαζών, τα χρειάζεται για εξοπλισμούς και για να πληρώνη τους τοκογλύφους δανειστές του και για να καταπνίξη την εξέγερση των φτωχών χωρικών. Μα οι φτωχοί χωρικοί πρέπει να νοιώσουν ότι ο μόνος σωστός δρόμος για να βγουν από την κρίση είναι ν' αγωνισθούν για τα πιο πάνω αιτήματά τους εις βάρος του αστικού κράτους και αποβλέποντας στην ανατροπή του και την αντικατάστασή του με την εξουσία των εργατών και χωρικών. Στον αγώνα τους αυτόν έχουν καθοδηγητή την εργατική τάξη» (330).

Με το άρθρο αυτό του "Ριζοσπάστη" ανοίγει ένας μεγάλος κύκλος αντιπαράθεσης του ΚΚΕ με τους αγροτιστές που διαρκεί περίπου 5 χρόνια, χαρακτηρίζεται από οξύτητα και βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον τους, την ώρα που αυτοί πρωταγωνιστούν στη δημιουργία ενός πλατιού κινήματος σταφιδοπαραγωγών κυρίως στη Μεσσηνία και την Ηλεία.

Η συνέχεια δίνεται λίγες ημέρες αργότερα με νέα επίθεση που εκδηλώνεται σε ανταπόκριση από τον Πύργο (με ημερομηνία 6 Ιουλίου), μέσα από την οποία γίνεται προσπάθεια να απαξιωθεί η πρωτοβουλία των αγροτιστών και προτείνεται η συγκρότηση διαρκώς ένοπλων συλλαλητηρίων αλλά και η βίαιη κατάληψη του τρένου για διαδήλωση στην Αθήνα: «Επειτα από τη λήξη της παρασυναγωγής του ΑΣΟ και της κυβέρνησης που ονομάστηκε "Σταφιδικό Συνέδριο των Αθηνών", το οποίο έδωσε συγχωροχάρτι στον ΑΣΟ και σε κάθε μεγαλόσχημο εκμεταλλευτή της σταφιδοπαραγωγής, γύρισαν οι μετασχόντες σ' αυτό για σύνεδροι και αντιπρόσωποι των φτωχών σταφιδοπαραγωγών... και επειδή είδανε μερικοί απ' αυτούς την αγανάχτηση των φτωχών σταφιδοπαραγωγών και την απόγνωσή τους από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εις βάρος της σταφίδας, που είναι και η μοναδική ελπίδα τους, μερικοί από αυτούς αγροτιστές σαν τον Τσικλητήρα, τον Μητά κ.λπ. για να εκμεταλλευτούνε την κατάσταση αυτοί κάλεσαν σήμερα την συνέλευση του Β' Πανσταφιδικού Συνεδρίου Πύργου, που σύμφωνα με την απόφαση που πήρε στις 23 Ιουνίου, δεν έληξαν οι εργασίες του, αλλά διακοπήκανε για να επαναληφθούνε μετά το Συνέδριο του ΑΣΟ της Αθήνας.

Στη συνεδρίαση αυτή, άλλοι από λόγους δημοκοπίας και εκμετάλλευσης και άλλοι θέλοντας και μη, μπροστά στην έξαψη και την μετά βίας συγκρατούμενη, αλλά εκδηλωνόμενη συνεχώς αγανάχτηση των φτωχών κτηματιών που πλημμύρισαν ασφυχτικά την αίθουσα του θεάτρου "Απόλλων" ομολόγησαν το νόθο του Συνεδρίου της Αθήνας, τις καπηλείες που γίνηκαν σ' αυτό, την διαφθορά συνειδήσεων, το παρασκευασμένο για την υπέρ Σιμεωνίδιδων λήψη αποφάσεων απ' αυτό, την Κυβερνητική επίσημη πίεση για το δόσιμο των συγχωροχαρτιών που δοθήκανε και τις Μουσολινικές φασιστικές (όπως αναγκαστήκανε να ομολογήσουνε) μεθόδους που ανοιχτά και φανερά μετήλθε η Κυβέρνηση κι ο υπουργός της Εθνικής Οικονομίας, μεγαλοεξαγωγέας σταφίδας κ. Βουρλούμης για να πετύχει το πάρσιμο των αποφάσεων που παρθήκανε σ' αυτό. Φυσικά, κι όπως ήτανε επόμενο, θελήσανε να δικαιολογήσουνε και τη στάση τους στο συνέδριο εκείνο και την μη εκτέλεση των εντολών που πήρανε κι ένας άρχισε να τα ρίχνει στον άλλον για τα "λάθη". Ο Τσικλητήρας τα έβαλε με τον Φιλοσοφόπουλο, κι ο Σάκκος με τον Σιγαλό. Ετσι ακολούθησε ο αμανές της λογοδοσίας όλων τους. Στιγματίστηκε η στάση του γνωστού οργάνου των εκμεταλλευτών της σταφίδας σταφιδεμπόρων και βιομηχάνων κ. Δημακόπουλου που άλλες εντολές είχε και υπέβαλε υπομνήματα δικά του για τραστ εμπορίου-βιομηχανίας-παραγωγής, και μετά σχετικές συζητήσεις, διατυπώθηκε ψήφισμα που μεταξύ των άλλων διαλαμβάνει πως αποκηρύσσει ως νόθο το συνέδριο των Αθηνών και του οποίου οι αποφάσεις είναι αντίθετες των συμφερόντων των παραγωγών, την κίνησιν διά την αποστολήν ψηφισμάτων αποκηρύξεως των μετασχόντων εις αυτό ως συνέδρων αντιπροσώπων των Ενώσεων, πως αποκηρύσσει και ζητεί την αντικατάσταση του υπουργού Βουρλούμη, πως θεωρεί συνυπεύθυνον και συνένοχον για το αισχρό κατάντημα της παραγωγής μαζί με τον ΑΣΟ και τον πρόεδρο της Κυβερνήσεως, την διεξαγωγήν εντόνου, αποφασιστικού μέχρις των άκρων αγώνα για την επιβολήν της απόψεως των παραγωγών. Επίσης αποφασίστηκε πως για την επιτυχία των παραπάνω και των αποφάσεων του συνεδρίου του Πύργου και για την διεξαγωγή του αγώνα να διακοπούν μόνον οι εργασίες του συνεδρίου του Πύργου, το οποίο να μην κηρύξει τη λήξη των εργασιών του και την διεξαγωγή του αγώνα να αναλάβει αυτό, αγώνα ταξικό, και προς τούτο εξέλεξαν 15μελή επιτροπήν εις την οποίαν ανέθεσαν όπως διεξαγάγει τούτον. Απηύθυναν προσκλήσεις για την εκ νέου σύγκληση του συνεδρίου και συγκρότησιν συλλαλητηρίων κ.λπ. ενεργειών. Επίσης στο ψήφισμα διαλαμβάνεται όπως κληθούν πολιτικά κόμματα και δηλώσουν επισήμως, με τίνος μέρος τάσσονται, με την παραγωγήν ή με τον ΑΣΟ, επίσης και οι βουλευτές και οι γερουσιαστές των σταφιδικών περιφερειών το ίδιο και να απευθυνθεί  σ' αυτούς η απαίτηση να πάρουνε το μέρος των παραγωγών εν ανάγκη αποχωρούντες και από τα κόμματα εις τα οποία ανήκουν αν ταύτα δεν ταχθούν με το μέρος των παραγωγών. Γίνηκε και έρανος για τα έξοδα που θα χρειασθεί η επιτροπή που ορίστηκε για να αναλάβει τον αγώνα και το ποσό που μαζεύτηκε παραδόθηκε σ' αυτή.

Στο σημείο αυτό οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί άρχισαν ζωηρά να εκδηλώνουν την αγανάχτησή τους για την κατάσταση που δημιουργήθηκε εις βάρος τους. Πολλοί φωνάζανε: "Είμαστε κομμουνιστές, θα γίνουμε κομμουνιστές", καταφερόσαντε εναντίον των αστικών κομμάτων, καθαρά δήλωναν πως αυτά τα χάλια τα έφερε η ταξική της ασυνειδησίας και ζήταγαν όπως αρχίσει παραπλεύρως και αγώνας για πολιτική χειραφέτηση των παραγωγικών μαζών από τα αστικά κόμματα. Ακόμα δήλωναν πως την δημόσια τάξη θα την γράψουνε στα παλιά τους τα παπούτσια και θα παλαίψουν για να ικανοποιηθούν τα δίκαιά τους. Ακόμη ζητούσαν την καθημερινώς συγκρότηση ενόπλων συλλαλητηρίων και δήλωναν ότι προκειμένου να πεθάνουμε της πείνας καλλίτερα να πεθάνουνε στη φυλακή. "Και τη ζωή μας δίνουμε για να πετύχουμε το δίκο μας" φώναζαν. Υστερα από πρόσκληση ο παριστάμενος βενιζελικός βουλευτής Ηλείας κ. Τσεριώνης είπε πως για το συνέδριο της Αθήνας έχει την "χειρίστην εντύπωση" (δημοκοπώντας μπρος στην εξέγερση της συγκεντρώσεως) αλλά γιατριά... δεν γίνεται διότι για ό,τι γίνηκε και ό,τι θα γίνει φταίνε οι παραγωγοί που αφήσανε στις διοικήσεις των Ενώσεων να είναι άτομα που για να ικανοποιήσουνε ατομικά ωφελήματα, παίρνουνε θέση αντίθετη προς τα συμφέροντα των παραγωγών και γι' αυτό η κυβέρνηση θα θεωρήσει πως οι μετασχόντες στην παρασυναγωγή της Αθήνας, είναι αντιπρόσωποι της παραγωγής και θα λάβει υπ' όψη της από τα ψηφίσματα που της υποβληθήκανε από αυτή την παρασυναγωγή, όσα... κρίνει πως πρέπει να δεχτεί. Δέχτηκεν όμως βροχή ερωτήσεων και μπρος στην αγανάχτηση των συγκεντρωμένων αναγκάζεται να κατέβει από το βήμα.

Μπρος στις αποφάσεις που πήρε το συνέδριο Πύργου σήμερα, έχουμε να υποδείξουμε στους φτωχούς παραγωγούς, πως πρέπει να παρακολουθούνε σε όλα αυτούς που ώρισαν επιτροπή για τη διεξαγωγή του αγώνα τους, για να μην πέσουνε θύματα προδοσίας, γιατί το παρελθόν αυτό μας λέγει. Ακομη πως σε καθε χωριό να οργανώσουν επιτροπές δράσης, από στοιχεία επαναστατικά, θαρραλέα και με ταξική συνείδηση και γύρω από τα οποία κινούνται για την επιβολή των δικαίων τους. Ακόμη νάχουνε υπ' όψη τους πως για να το επιτύχουν θα χρειασθεί να κατέβουν σε αγώνα τραχύ και σκληρό γιατί καμία κυβέρνηση αστική δεν θα θελήσει να ικανοποιήσει τα δίκαιά τους. Και για αυτό η κίνησή τους πρέπει να είναι έντονη. Τα ένοπλα συλλαλητήρια να μην σταματάνε ούτε μια ημέρα κι από τα χωριά μαζικά να κατεβαίνουνε ένοπλοι στις πόλεις, ακόμη δε όπως και το δήλωναν, να καταλαβαίνουμε τα τραίνα βιαίως και να κινήσουνε για την Αθήνα για να επιβάλλουν τα δίκαιά τους, αλλά συγχρόνως να μην αρκεσθούνε σε μια προσωρινή λύση των ζητήμάτων τους. Πρέπει να το χωνέψουνε πως πρέπει να πάψουνε πια τα ψευτομπαλώματα, οι ψευτογριατριές και οι προσωρινές λύσεις. Ποτέ δεν θα απολαύσουνε τον κόπο τους και τον ιδρώτα τους, εφ' όσον αφήνουνε την τάξη των εκμεταλλευτών, την τάξη των Βουρλούμηδων, να κάθεται στη ράχη τους. Πρέπει σε συνεργασία με τα επίσης εκμεταλλευόμενα και καταπιεζόμενα στρώματα της εργατικής τάξης, που είναι αδελφή μ' αυτούς, και πάνω στο δρόμο που έχει χαράξει η συνειδητή πρωτοπορία τους, το Κομμουνιστικό Κόμμα, βαδιζοντας κι αυτοί οι ίδιοι οι παραγωγοί, να τραβήξουνε στον τελικό τους σκοπό, το γκρέμισμα της αστικής τάξης και την εγκαθίδρυση της κυβέρνησης των εργατών και αγροτων. Κι αυτό θα το επιτύχουνε καλλίτερα πυκνώνοντας τις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος, που είναι το κόμμα των καταπιεζομένων και εκματελλευομένων και που αγωνίζεται για τα συμφέροντα εκείνων που εκπροσωπεί» (331).

(Συνεχίζεται)

(330) "Ριζοσπάστης" 4/7/1930

(331) "Ριζοσπάστης" 12/7/1930