Την υπαγωγή του Διεθνούς Κέντρου Χορού (ΔΙΚΕΧΟ) στο υπουργείο Πολιτισμού, ως φορέα ισότιμου με τα κρατικά θέατρα, πρότεινε ο πρώην υπουργός Σταύρος Μπένος στην προχθεσινή εκδήλωση του "Δικτύου Ενεργών Πολιτών Καλαμάτας". Οπως είπε, ο θεσμός του Φεστιβάλ Χορού έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της πόλης - και επιπλέον η λειτουργία του Μεγάρου Χορού θα σημαίνει ένα ετήσιο κόστος 2-3 εκατομμυρίων ευρώ περίπου.
Η παραπάνω πρόταση έγινε από τον πρώην υπουργό και νυν πρόεδρο του Σωματείου "Διάζωμα" στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε το "Δίκτυο", με αφορμή την έκδοση της μελέτης του Ανδρέα Τσιλίρα με θέμα "Οι Δημοτικές Επιχειρήσεις Πολιτιστικής Ανάπτυξης στο νέο τοπίο". Στο βιβλίο, μεταξύ άλλων, εξετάζεται η δομή και το έργο των ΔΕΠΑ Καλαμάτας και Πάτρας. Στόχος της προχθεσινής εκδήλωσης ήταν η κριτική αποτίμηση της πολιτιστικής δραστηριότητας του Δήμου Καλαμάτας μέχρι σήμερα, αλλά κυρίως η ανίχνευση των τρόπων παρέμβασης των καλλικρατικών δήμων στον πολιτισμό.
Στην έναρξη της εκδήλωσης το μέλος του "Δίκτυο" Τάσος Ορφανός είπε ότι πρόκειται για την απαρχή μιας σειράς εκδηλώσεων σε σχέση με τον πολιτισμό και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο πρώην αντιπρόεδρος της ΔΕΠΑΚ Τάσος Πολυχρονόπουλος σημείωσε ότι στόχος δεν είναι η εξιδανίκευση μιας κατάστασης, αλλά η αποτίμηση του έργου και η ανάδειξη κάποιων βασικών αξιών που κατά κοινή ομολογία άλλαξαν τη μορφή της πόλης της Καλαμάτας. Σημείωσε επίσης ότι το "Δίκτυο" θεωρεί απαραίτητη τη διεύρυνση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων στον νέο καλλικρατικό δήμο.
Ο συνθέτης Γιώργος Κουρουπός, που ήταν ο πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας, αναφέρθηκε στο βιβλίο του Ανδρέα Τσιλίρα, ενώ τόνισε ότι δημιουργεί κοινωνικό αδιέξοδο η μεταφορά ευθύνης του πολιτισμού μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Εκτίμησε μάλιστα ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα αν ισχύσει το ότι η χρηματοδότηση πολιτιστικών φορέων από τους δήμους θα απαιτεί την απόφαση των 2/3 του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ο νομικός Χρήστος Λάζος, που έχει ασχοληθεί επί μακρόν με την κατάρτιση Οργανισμών λειτουργίας των ΔΕΠΑ και προγραμματικών συμβάσεων, είπε μεταξύ άλλων ότι οι τέχνες είναι το πεδίο παρέμβασης και ο μοχλός για την ανάπτυξη ενός πολιτιστικού περιβάλλοντος σε μια τοπική κοινωνία. Παρομοίασε δε τη διαβάθμιση της πολιτιστικής δραστηριότητας με ένα σιντριβάνι: ο πίδακάς του είναι οι καινοτόμες δημιουργίες, η πρώτη γούρνα του οι επαγγελματίες της τέχνης (καλλιτέχνες), η επόμενη είναι οι φιλότεχνοι κι οι ερασιτέχνες και η τελευταία γούρνα είναι ολόκληρη η κοινωνία.
Η εικαστικός Κλεοπάτρα Δίγκα, που ήταν η πρώτη καλλιτεχνική διευθύντρια του Εικαστικού Τομέα της ΔΕΠΑΚ και τα τελευταία 10 χρόνια διευθύνει τον αντίστοιχο τομέα της ΔΕΠΑ Πάτρας, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι πρέπει να γίνει αντιληπτό πως τα χρήματα που διατίθενται για τον πολιτισμό "τοκίζονται στην τράπεζα του μέλλοντος ενός λαού". Εξέφρασε δε το φόβο ότι η κρίση θα επιφέρει συρρίκνωση των πολιτιστικών δράσεων, καθώς και... περικοπές στην αισθητική - ενώ τόνισε πως ελπίζει στη δύναμη των καλλιτεχνών, ώστε να αντισταθούν και να έχουν και τη στήριξη των πολιτών.
Ο Σταύρος Μπένος, αναφερόμενος στην περίπτωση της ΔΕΠΑΚ και στην επιτυχία της, είπε μεταξύ άλλων ότι ήταν προτεραιότητα ο πολιτισμός για το δήμο και δινόταν μεγάλη σημασία στη συμπεριφορά απέναντι στο καλλιτεχνικό δυναμικό χωρίς παρεμβάσεις στο έργο του. Παραδέχτηκε ότι εκείνη ήταν μια εποχή που είχαν δοθεί προνόμια στις Δημοτικές Επιχειρήσεις, τα οποία στη συνέχεια "κατακρεουργήθηκαν" αρχικά από την τοπική αυτοδιοίκηση - με αποτέλεσμα να τα πάρει σιγά σιγά πίσω κι η κεντρική εξουσία, ενώ προηγουμένως οι δημοτικές επιχειρήσεις είχαν φορτωθεί με υπεράριθμους υπαλλήλους λόγω ακριβώς των ευνοϊκών όρων που είχαν για τις προσλήψεις.
Τέλος, ο Ανδρέας Τσιλίρας σημείωσε ότι για το μέλλον του πολιτισμού στους νέους καλλικρατικούς δήμους, οι δήμαρχοι δεν πρέπει να είναι απλοί διαχειριστές, αλλά να εμπνέουν τους πολίτες και -γιατί όχι;- να μπορούν να κάνουν και τη διαφορά. Μερικές από τις παραμέτρους που θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν, πρόσθεσε ο Ανδρέας Τσιλίρας, είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα, οι επιχειρηματίες που μπορεί να είναι χορηγοί, η συνεργασία με τα σχολεία, η δικτύωση με ανάλογες πολιτιστικές δράσεις άλλων πόλεων, η στήριξη νέων ομάδων δημιουργών, αλλά και η αξιοποίηση των φίλων της πόλης που δραστηριοποιούνται σε άλλες περιοχές.
Μαρία Τομαρά
