Το Φεστιβάλ προβάλλει ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο και διοργανώνει πλήθος δράσεων: masterclasses, εκπαιδευτικά προγράμματα, εικαστικές εκθέσεις, εργαστήρια συμπαραγωγής, ειδικές δράσεις για ΑμεΑ και μαθητές. Στόχος του θεσμού είναι η εξωστρέφεια, η προσβασιμότητα και η ενίσχυση της πολιτιστικής εκπαίδευσης, καθιερώνοντάς τον ως σημαντικό εργαστήριο διαλόγου και πολιτισμού στην ελληνική περιφέρεια. Το 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου διοργανώνεται από το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας, με την οικονομική υποστήριξη του ΕΚΚΟΜΕΔ και σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Καλαμάτας και οικείους Δήμους και φορείς ανά κάθε πόλη του Δικτύου. Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ, στο αμφιθέατρο "Θεόδ. Αγγελόπουλος" του Εργατικού Κέντρου, την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, παρέστη και απηύθυνε χαιρετισμό ο δήμαρχος Καλαμάτας και πρόεδρος της ΠΕΔ Πελοποννήσου Θανάσης Βασιλόπουλος. Η μεγάλη γιορτή του ντοκιμαντέρ θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 30 Νοεμβρίου, ενώ την Πέμπτη 27/11 θα πραγματοποιηθεί η προβολή του «Πολιμπόι», διάρκειας 92’, σε σκηνοθεσία Ντέχιον Κιμ.

Την άνοιξη του 1987, ένα 14χρονο αγόρι που είχε το σκάσει από το σπίτι του κατέληξε στο Πανεπιστήμιο της Κορέας και έκανε την πανεπιστημιούπολη σπίτι του. Μεγάλωσε στην πανεπιστημιούπολη υπό τη φροντίδα των φοιτητών ακτιβιστών. Εκείνοι τον αποκαλούσαν «Πολιμπόι».

Ακολουθεί η συνέντευξη με τον Ντέχιον Κιμ.

Πώς γνωρίσατε τον πρωταγωνιστή σας; Και τι ήταν αυτό που σας ενδιέφερε περισσότερο να δείξετε; Τι σας τράβηξε στην ιστορία αυτού του 14χρονου αγοριού και πώς αποφασίσατε να τη φέρετε στη μεγάλη οθόνη;

Hμουν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Κορέας όταν ο πρωταγωνιστής έτυχε να το επισκεφθεί το 1987. Εκείνη την εποχή, το φοιτητικό κίνημα για τη δημοκρατία βρισκόταν στο αποκορύφωμά του στη Νότια Κορέα.

Το αγόρι βρισκόταν μαζί με φοιτητές που συμμετείχαν στο κίνημα, και ήθελα να καταγράψω το φοιτητικό κίνημα εκείνης της εποχής μέσα από τα μάτια του.

Μέσα από τη ζωή του πρωταγωνιστή σας, ουσιαστικά βλέπουμε ολόκληρη την ταραχώδη πολιτική ιστορία της Κορέας. Πώς χρησιμοποιήσατε την ιστορία του Poliboy για να φωτίσετε την πολιτική κατάσταση από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 έως σήμερα;

Αντί να περιγράψω απλώς την πολιτική ιστορία της Κορέας, με ενδιέφερε περισσότερο το γεγονός ότι ο Poliboy βρέθηκε τυχαία στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας. Ηθελα να δείξω την πορεία προς τη δημοκρατία μέσα από τη δική του ματιά — ενός παιδιού που βίωσε τα γεγονότα χωρίς να τα έχει επιλέξει.

Τι σας ενδιέφερε περισσότερο — η προσωπική ιστορία του Poliboy ή η συλλογική ιστορία των ακτιβιστών;

Η προσωπική ιστορία του Poliboy έρχεται πρώτη, και η συλλογική ιστορία δεύτερη. Ομως, αν ο Poliboy δεν βρισκόταν στο κέντρο αυτής της ιστορίας, το ντοκιμαντέρ δεν θα είχε υπάρξει. 

Η ταινία δείχνει ότι πολλοί ακτιβιστές φυλακίστηκαν ή μετακινήθηκαν σε άλλες περιοχές. Πώς χειριστήκατε αυτή τη διαχρονική συνέχεια μέσα στην αφήγηση; Υπήρξε κάποια ιστορία ή στιγμή που σας συγκλόνισε κατά τα γυρίσματα;

Η φυλάκιση, η μετακίνηση σε άλλες περιοχές και η συνέχιση του πολιτικού αγώνα ήταν συνηθισμένες πορείες για τους φοιτητές του κινήματος της δεκαετίας του ’80. Πολλοί αγωνίστηκαν ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, και αυτός ο αγώνας οδήγησε φυσικά στη δημοκρατία. Ήθελα να δείξω πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι σήμερα, πάνω από 30 χρόνια μετά, και τη συνέχεια αυτής της πάλης. Γνώριζα τις περισσότερες από τις ιστορίες των συνεντευξιαζόμενων, αλλά η πιο συγκλονιστική ήταν εκείνη ενός πατέρα που αυτοκτόνησε από απόγνωση, αφού ο γιος του συνελήφθη από το στρατιωτικό καθεστώς.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία κατά την παραγωγή ή το μοντάζ της ταινίας;

Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν ότι πολλοί από τους συμμετέχοντες στο φοιτητικό κίνημα της εποχής δίσταζαν να εμφανιστούν μπροστά στην κάμερα. Ηταν πολύ επιφυλακτικοί στο να παρουσιαστούν ως ήρωες. Το να τους πείσω να εμφανιστούν ήταν μια πραγματική πρόκληση.

Είναι η πρώτη σας φορά στην Ελλάδα; Είχατε ακούσει για το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου;

Ναι, είναι η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα. Μια μικρού μήκους ταινία μου είχε προσκληθεί στο Φεστιβάλ Δράμας πριν 30 χρόνια, αλλά τότε δεν μπόρεσα να παρευρεθώ. Δεν είχα ακούσει για το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου, αλλά η Πελοπόννησος είναι παγκοσμίως γνωστή. Ημουν πάντα πολύ περίεργος για την Ελλάδα και την Πελοπόννησο, οπότε σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

Γιατί θα προτρέπατε κάποιον να έρθει να δει την ταινία σας;

Η Κορέα είναι σήμερα πολύ δημοφιλής χάρη στην K-pop και άλλα πολιτιστικά είδη. Ωστόσο, ο πολιτισμός της Κορέας αναπτύχθηκε ραγδαία τα τελευταία 30 χρόνια επειδή προηγουμένως ξεπέρασε τη στρατιωτική δικτατορία της δεκαετίας του ’80. Το Poliboy αφηγείται την ιστορία της δημοκρατίας της Κορέας μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Πιστεύω ότι θα αποτελέσει μια πολύτιμη εμπειρία κατανόησης της κορεατικής ιστορίας και κουλτούρας.

Το σημερινό πρόγραμμα έχει ως εξής:

-«Η πόλη χωρίς εσένα», 19’. Σκηνοθέτης: Καταλίνα Ζανερέ Καλντερόν στις 3 μ.μ.

-«Ντον Μπεντζαμιν», 29’. Σκηνοθέτης: Ιβάν Ζαχίνος στις 3.20 μ.μ.

-«Κωνσταντίνος», 15’. Σκηνοθέτης: Τέο Γκιμπς στις 4 μ.μ.

-«Πίσω απ’ τις σκιές», 13’. Σκηνοθέτης: Κωνσταντίνος Ποταμιάνος στις 4.15 μ.μ.

-«Τα τέρματα του Αυγούστου,  116’. Σκηνοθέτης: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, 4.30 μ.μ.

-«Το Μέσα της ζωής μας» 50’. Σκηνοθέτης: Μίσγια Πέκελ στις 6.30 μ.μ.

-«Οι σκιώδεις Ακαδημαϊκοί», 98’. Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο, στις 9 μ.μ.

Σχετικά με το Φεστιβάλ, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα peloponnisosdocfestival.com.