Σύμφωνα με τους διοργανωτές, το "Φάντασμα της ελευθερίας" είναι ένα σουρεαλιστικό «διαμάντι», η πιο αντισυμβατική ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ που ξεπετιέται τρομαχτικό και ταυτόχρονα κωμικό, μέσα από τον πίνακα του Γκόγια «Οι τουφεκισμοί της 3ης Μαΐου», που ανοίγει την ταινία, για να μετατραπεί αμέσως σε «ζωντανό» κινηματογραφικό πλάνο. Μία σειρά φαινομενικά ασύνδετων επεισοδίων από την εποχή του Ναπολέοντα, μέχρι και τις μέρες που γυρίστηκε η ταινία (1974) αποτελούν την τέλεια αφορμή για να "οργιάσει" ο Ισπανός μάστορας του σουρεαλισμού. Μέσα από την ασύνδετη αφήγηση και τον παραλογισμό, ερευνά όλα όσα τον απασχολούν: εκκλησία, αστική συμβατικότητα, έμφυτες καταπιεσμένες ορμές, στρατός, εξουσία, δικαιοσύνη, αλλά και πώς όλα αυτά αποτελούν ένα είδος πλασματικής ελευθερίας, η οποία καταπιέζει την πραγματική φύση των ανθρώπων.