Η πιο πρόσφατη ανακάλυψη, όπως αναφέρει στο σχετικό της ρεπορτάζ στο «Βήμα Science» η Λαλίνα Φαφούτη, έχει να κάνει με την ανατροπή των μέχρι τώρα πεποιθήσεων που είχαν διαμορφωθεί για τον τρόπο που οι άνθρωποι της μυκηναϊκής περιόδου δημιουργούσαν τα χρώματα και ζωγράφιζαν.

«Καινούργια χρώματα και συνδυασμοί που ξεφεύγουν από τα θεωρούμενα καλλιτεχνικά ειωθότα της συγκεκριμένης περιόδου, όπως και η διαπίστωση ότι δεν πρόκειται για νωπογραφίες (fresco) όπως υπαγόρευε η κρατούσα άποψη, είναι μερικές από τις ανακαλύψεις που έχουν έρθει να ανατρέψουν τα δεδομένα» σημειώνεται στο ρεπορτάζ. Με την παρατήρηση, όπως τονίζεται, ότι η ανατροπή αυτή έγινε δυνατή χάρη στις σύγχρονες τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για να αναλυθούν τα περίπου 20.000 σπαράγματα από τις τοιχογραφίες που κάποτε κοσμούσαν το Ανάκτορο του Νέστορα και τα οποία «ήταν φυλαγμένα -και ξεχασμένα- επί δεκαετίες».

Η ιστορία των ανατροπών της Πύλου, σημειώνεται, «ξεκίνησε λίγο πριν από το γύρισμα του 21ου αιώνα, στο πλαίσιο του Pylos Regional Archaeological Project (PRAP), ενός διεπιστημονικού προγράμματος για την αρχαιολογική διερεύνηση του λόφου του Εγκλιανού και του Ανακτόρου του Νέστορα, με διευθυντή τον Τζακ Ντέιβις, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην "ομπρέλα" αυτού του μεγάλου προγράμματος το Hora Apotheke Reorganisation Project (HARP), με επικεφαλής τη Σάρον Στόκερ, από το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, ανέλαβε να "βάλει τάξη" στην αποθήκη του Μουσείου της Χώρας και στα ευρήματα από τις ανασκαφές του Καρλ Μπλέγκεν που είχαν ξεκινήσει το 1939 και συνεχίστηκαν στις δεκαετίες του 1950 και του 1960».