Πέμπτη, 11 Αυγούστου 2016 08:13

Η Γεωργία Νταγάκη αύριο στο Χανδρινού στο πλευρό του Μ. Μητσιά, μαζί με το Σ. Σιόλα (συνέντευξη)

Η Γεωργία Νταγάκη αύριο στο Χανδρινού στο πλευρό του Μ. Μητσιά, μαζί με το Σ. Σιόλα (συνέντευξη)

Η Γεωργία Νταγάκη τα τελευταία χρόνια, με τον ήρεμο δυναμισμό της και την εξαιρετική σκηνική της παρουσία, ταξιδεύει τους ήχους της κρητικής λύρας σε όλη την Ελλάδα... αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο.

Αύριο Παρασκευή το βράδυ όμως θα βρίσκεται στο Χανδρινού, στο πλευρό του μεγάλου Μανώλη Μητσιά μαζί με τον Σταύρο Σιόλα, στην ετήσια συναυλία του Χανδριναϊκού. Και με αυτή την αφορμή, ξεδιπλώνει εδώ κάποιες σκέψεις της.

- Ποιο στοιχείο της λύρας σάς συνεπήρε και σας έκανε να την πιάσετε στα χέρια σας από 12 χρονών; Τι την κάνει να υπερτερεί από το πιάνο, το οποίο επίσης γνωρίζετε;

«Ασυνείδητα ο λόγος που επέλεξα το όργανο αυτό ήταν πως με συνέδεε άμεσα με τον τόπο μου, τον τόπο των γονιών μου, και όλα αυτά τα ωραία και έντονα στοιχεία που αντιπροσωπεύουν το νησί μου, την Κρήτη. Συνειδητά ο ήχος της κρητικής λύρας με συγκινούσε πάντα και ακόμη και τώρα θεωρώ πως είναι ένα όργανο πραγματικά μοναδικό σε ηχοχρώματα, και με απίστευτες δυνατότητες».

- Εχετε πει παλιότερα πως «αν η παράδοση δεν δοθεί στους νέους ως προξενιό, αλλά ως ερωμένη, μπορούν να την αγαπήσουν πάρα πολύ». Τι αντικατοπτρίζει η παράδοση στον δικό σας ψυχισμό;

«Η παράδοση είναι η αφετηρία μου, το σημείο αναφοράς μου. 

Ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα, αντιλαμβάνομαι και συμπεριφέρομαι μέχρι σήμερα, πιστεύω πως είναι αποτέλεσμα μιας πολύ σημαντικής αρχής, βασισμένης σε απλά αληθινά συναισθήματα και στον τρόπο ζωής με τον οποίο γαλουχήθηκα μέχρι σήμερα».

- Ενα «αντρικό» μουσικό όργανο εσείς το φέρατε στη δική σας κλίμακα, παντρεύοντάς το και με ήχο ηλεκτρικό. Μια πράξη... επαναστατική. Τίθεται θέμα αλλοίωσης του υπάρχοντος υλικού - και ποια τα όριά της;

«Τα όριά του ο καθένας τα καθορίζει με διαφορετικό τρόπο.

Προσωπικά θεωρώ πως η καλή αισθητική και η αλήθεια είναι αυτό που διαφοροποιεί τον καθένα μας και ταυτοποιεί την τέχνη του. Η οποία, τέχνη με τη σειρά της, δεν μπαίνει πάντα σε πλαίσια και όρια: Την ανακαλύπτεις κι εσύ ο ίδιος μέρα με τη μέρα».

- Η μουσική συνάντησή σας με τον Eric Burdon ήταν συγκυριακή ή μοιραία; Χρειάζεται τελικά τύχη ή οι επιλογές μας καθορίζουν το δρόμο μας;

«Νομίζω και τα δύο. Και προσθέτω ακόμη ένα: τη σκληρή δουλειά... Δεν υπάρχουν πράγματα που γίνονται μόνο τυχαία. Μα κι αν ακόμη κάποιοι θεωρούν πως αυτό κυρίως συμβαίνει, για να τα δεις αυτά τα πράγματα και να μπορέσεις να τ' ακολουθήσεις, πρέπει να είσαι έτοιμος και καλός σ' αυτό που κάνεις».

- Τι διαφορετικό έχει η μουσική παράσταση που θα δούμε αύριο και στο Χανδρινού - στην οποία συμμετέχετε μαζί με έναν μεγάλο καταξιωμένο τραγουδιστή και έναν νεαρό πολυτάλαντο καλλιτέχνη;

«Είναι μια παράσταση που βασίζεται στο παλιό καλό ελληνικό τραγούδι αλλά και σε κομμάτια της παράδοσής μας από όλη την Ελλάδα. Το κεντρικό πρόσωπο είναι ο σπουδαίος Μανώλης Μητσιάς και εμείς πλαισιώνουμε αυτόν τον μεγάλο τραγουδιστή με το δικό μας ηχόχρωμα και τα δικά μας τραγούδια - είτε προσωπικά είτε παραδοσιακά. Και μέσα από αυτό προκύπτει μια συνεχής εναλλαγή  στο πρόγραμμα. Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι για αυτή τη συνεργασία».