Κι αυτό είναι κάτι που πολλοί το προσπαθούν, όμως ελάχιστοι το καταφέρνουν. Το βράδυ της Παρασκευής 12/8 ο Σταύρος Σιόλας θα βρίσκεται στη Μεσσηνία, όπου μαζί με τη Γεωργία Νταγάκη θα εμφανιστεί στη μεγάλη συναυλία του Μανώλη Μητσιά, στο Χανδρινού. Εν τω μεταξύ, μας αφήνει να κρυφοκοιτάξουμε κάποιες ιδιαίτερες πτυχές του...

- Ενας πιτσιρικάς πίσω από τις καρότσες των μανάβηδων, μ' ένα καλαμπόκι για μικρόφωνο... Ενας έφηβος που γράφει το πρώτο του τραγούδι για τη σχολική γιορτή του Πολυτεχνείου... Ενας άντρας που μοιρολογεί τον αποχωρισμό με «Της άρνης το νερό»... Ποια είναι η κοινή τους δημιουργική συνισταμένη;

«Ολες αυτές οι στιγμές της ζωής μου περιγράφουν την πορεία ενός ανθρώπου ο οποίος αναζητά την ταυτότητα του μέσα από την ακατέργαστη συγκίνηση που του προκαλεί η μουσική -και γενικότερα οι τέχνες- και προσπαθεί από τη νεότητα του ως τώρα να ανεβεί το πρώτο του σκαλί "εις των ιδεών την πόλι" για να καταθέσει το προσωπικό του στίγμα στην τέχνη που τον γοητεύει. Να γοητεύσει και να γοητευτεί, να συγκινήσει και να συγκινηθεί, μέσα από τον μύθο και την πραγματικότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας που ορίζει την ύπαρξη του. Την ύπαρξή μου».

- Πότε επέρχεται η λύτρωση: τη στιγμή που ολοκληρώνετε μια καλλιτεχνική δημιουργία ή τη στιγμή της αλληλεπίδρασης με τον κόσμο που εισπράττει το συναίσθημά σας;

«Η λύτρωση είναι μοναχική διεργασία και συντελείται όταν απαλλάσσεται κανείς από το φορτίο που τον βαραίνει, είτε βρίσκεται μόνος του σ' ένα δωμάτιο πάνω από ένα πιάνο ή ένα φύλλο χαρτί ή μια σελίδα του μυαλού του, είτε βρίσκεται μπροστά από ένα πολυπληθές κοινό. Ενισχύεται ίσως στη δεύτερη περίπτωση, όταν όμως γίνεται ο ίδιος αγωγός ενός ισχυρού σήματος που το κοινό είναι έτοιμο και ανοιχτό να το δεχτεί».

- Ποιο πρόσωπο ήταν καθοριστικό για εσάς στα 15 περίπου χρόνια της διαδρομής σας;

«Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που να σημάδεψε την πορεία μου. Μόνο πρόσωπα που με επηρέασαν, είτε μέσα από το έργο τους είτε μέσα απ' την προσωπική μας συναναστροφή».

- Ο Μανώλης Μητσιάς είναι ίσως από τους τελευταίους θεματοφύλακες μιας μαγικής εποχής του λαϊκού τραγουδιού αλλά και της μελοποιημένης ποίησης. Ποιο στοιχείο κρατάτε από την τωρινή σας συνεργασία;

«Νομίζω ότι αυτό που χαρακτηρίζει τον επίλεκτο ερμηνευτή των μεγάλων δημιουργών Μανώλη Μητσιά είναι η εκλεπτυσμένη, πάντα υψηλής αισθητικής ερμηνεία του, που αποδίδει χωρίς περιττά στολίδια το αίσθημα που καλείται να υπηρετήσει. Αυτό που προσωπικά διαπίστωσα -και είναι αφοπλιστικό- είναι η απλότητα και το ήθος του που σπάνια κανείς συναντά».

- Η παρουσία σας έχει ένα ειδικό βάρος που σπανίζει στην περίοδο που διανύουμε. Ο κόσμος διψά για τέτοιες αλήθειες και το εκφράζει. Πόσο δύσκολη είναι η αντίσταση στη ματαιοδοξία της ανθρώπινης φύσης;

«Δεν κινδυνεύω από ματαιοδοξία· έχω κάνει εμβόλιο. Ψέματα, όλοι κινδυνεύουμε από ματαιοδοξία - και είναι ιδίωμα της καλλιτεχνικής φύσης ακόμα κι αν δεν είσαι μαζικά αναγνωρίσιμος, ίσως ιδίως τότε. Μεγαλώνοντας διαπιστώνω πως όλο και περισσότερο εξασθενεί η ανάγκη μου για την επιβράβευση από άλλους, ειδικά όσο απαξιώνεται μέσα μου η έννοια "άλλοι" ως μια συγκεχυμένη και αδιευκρίνιστη μάζα. Επιθυμώ την προσωπική  μου εξέλιξη και αποσκοπώ σε αυτήν κυρίως, για να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. 

Δεν ξέρω αν πράγματι μπορώ να ξεριζώσω από μέσα μου την ανάγκη της επιβράβευσης, ούτε αν θα έπρεπε. Ισως η ματαιοδοξία είναι σοφά τοποθετημένη στην ανατομία της ψυχοσύνθεσης ενός καλλιτέχνη, όπως μια αντιαισθητική αλλά απόλυτα λειτουργική τριχοφυΐα στο φυσικό του σώμα».