Η μουσική του έχει «στηρίξει» περισσότερα από σαράντα θεατρικά έργα, οι δε δίσκοι του διακρίνονται για την ποιότητά τους και ο ίδιος για τις σωστές επιλογές των ερμηνευτών, τους οποίους εμπιστεύεται. Πρόσφατα εξέδωσε το «Μαύρο αλφαβητάρι της μουσικής», ενώ παράλληλα τρέχουν νέα του cd. Το 2011 παρουσίασε το έργο του στην Καλαμάτα όταν τιμήθηκε ο αείμνηστος Χρήστος Τσάγκας, με τον οποίο ανέδειξαν μαζί σπουδαίους Ελληνες ποιητές, ο ένας με τη μουσική του κι ο άλλος με την ανάγνωση των έργων τους. Τελευταία του θεατρική δουλειά, η επιτυχημένη παράσταση «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου. 

Γράφετε μουσική για θεατρικά έργα, συνθέτετε και συνεργάζεσθε με εξαιρετικούς ερμηνευτές, εκδώσατε πρόσφατα το "Αλφαβητάρι της μουσικής", σπουδάζετε επιστήμες. Πόσο μπορούν όλα αυτά να «δεθούν» αρμονικά στη ζωή σας;

«Νομίζω ότι όλα αυτά που περιγράφετε συνθέτουν τελικά μια εγκύκλια “σπουδή”, αν μου επιτρέπεται ο όρος. Ο κλάδος της επιστήμης στον οποίο ολοκληρώνω τώρα τη διδακτορική μου διατριβή είναι η Φιλοσοφία (τομέας αισθητικής) και κάτω από αυτή τη διανοητική στέγη νομίζω ότι χωρούν και περιβάλλονται όλα τα προαναφερθέντα».  

Από ποια ηλικία η μουσική εισχώρησε στον εσώτερο κόσμο σας;

«Από πολύ μικρός, από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, αγαπούσα τη μουσική και αυτή η ανάγκη να την ακούω και να την επεξεργάζομαι με οδήγησε από πολύ νωρίς και στη δημιουργική διαδικασία επί αυτής».   

Απ’ όσα κάνετε ποιο σας δυσκολεύει περισσότερο;

«Το μόνο που με δυσκολεύει είναι η ίδια η επικοινωνία του όποιου έργου. Δημιουργικά παραμένω ένας συνθέτης και αυτή είναι η δική μου πρώτιστη σχέση με την τέχνη. Ενας συνθέτης βρίσκεται πίσω από μια διατριβή ή κάποια άρθρα ή ένα βιβλίο ή μια ταινία, αλλά αυτά αν θέλετε είναι διαφορετικές εκδηλώσεις με διαφορετικά μέσα της ιδίας και μόνης ιδιότητας, άλλοτε ως παιχνίδι, άλλοτε ως έρευνα κι άλλοτε ως μια πιο οργανωμένη και στοιχειοθετημένη καταγραφή, αλλά η βάση είναι πάντα ίδια».   

Η νέα δισκογραφική δουλειά σας «Νότες σε αχνό πορτοκαλί» πώς ξεκίνησε;

«Πρόκειται για ένα δίπτυχο λόγου και μουσικής. Οι “Νότες σε αχνό πορτοκαλί” είναι η μουσική πλευρά ενός μέρους της συλλογής σκέψεων “Λόγια σε αχνό πορτοκαλί”, της οποίας η έκδοση επίκειται. Το cd περιέχει φυσικά στίχους και ποίηση ανθρώπων που εκτιμώ και συνεργάζομαι χρόνια μαζί τους και η επιλογή των στίχων είναι συντονισμένη με το κλίμα του πρώτου αυτού υλικού που ανέφερα». 

Τι περιμένουμε στο μέλλον από σας, δισκογραφικά;

«Σε πολύ λίγο διάστημα θα κυκλοφορήσει ένας νέος δίσκος, που αν ήθελα να τον περιγράψω με δύο λόγια θα έλεγα ότι είναι “υβριδικά λαϊκά τραγούδια”. Τα ερμηνεύει η Φωτεινή Σαββατιανού και πιστεύω ότι είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά με πρόταση και θέση σχετικά με το λαϊκό τραγούδι των ημερών μας».   

Κάνετε και ραδιόφωνο. Ποια η εμπειρία σας μετά από τόσα χρόνια όσον αφορά τα καλλιτεχνικά δρώμενα στη χώρα μας;

«Κάνω ραδιόφωνο αρκετά χρόνια καθώς το αγαπώ πολύ και ως ακροατής. Ποτέ όμως δεν ασχολήθηκα με μουσική εκπομπή, καθώς εμπλέκομαι τόσο σε αυτό το χώρο που το θεωρώ κάπως αθέμιτο. Ετσι η εμπειρία μου σχετικά με την παραγωγή εκπομπών βασίζεται σε εκπομπές με θέμα την ποίηση, την αρθρογραφία, τη λογοτεχνία αλλά κυρίως το θέατρο. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας οργασμός παραγωγής σε όλα τα προαναφερθέντα και συνήθως σε ένα τέτοιο περιβάλλον οι συνθήκες ευνοούν στην ανάπτυξη πολλών καλών έργων σε κάθε τέχνη που δυστυχώς δεν βρίσκουν τους κατάλληλους διαύλους επικοινωνίας».       

Ποιο είδος καλλιτέχνη δεν θα εμπιστευόσασταν να ερμηνεύσει έργα σας;

«Εκείνους που βιώνουν την τέχνη ως μια ευκαιρία ανάδειξης των όποιων προσωπικών χαρακτηριστικών διαθέτει ο καθένας και δεν αφορούν την τέχνη». 

Υπάρχει έντεχνο τραγούδι ή απλώς είναι μια εφεύρεση;

«Το έντεχνο ως όρος ξεκινά όταν η μουσική του Βυζαντίου και η βυζαντινή μουσική διαχωρίζονται καθώς η δεύτερη γράφεται, αποτυπώνεται δηλαδή σε χαρτί ώστε να παραμείνει ει δυνατόν αμετάβλητη στους αιώνες. Οταν όμως μια μουσική (ή ακόμα και ο λόγος), περνά από το χαρτί, αυτομάτως ο χαρακτήρας διαφοροποιείται λίγο, ακριβώς με τον τρόπο που όταν γράφουμε ένα μήνυμα είμαστε πιο σαφείς, πιο περιεκτικοί και πιο εμπεριστατωμένοι από ό,τι στον προφορικό μας λόγο. Αυτό είναι ένα απλοϊκό παράδειγμα “έντεχνου” λόγου σε αντιδιαστολή με τον προφορικό. Τώρα αιώνες αργότερα έχουμε επανάχρηση του όρου με τον Μίκη Θεοδωράκη, καθώς νομίζω ότι το να μελοποιεί κανείς το λόγο του Ελύτη ή του Ρίτσου αποτελεί μια επιλογή η οποία φιλοξενεί έντεχνο λόγο αν δεχτούμε τα προηγούμενα. Ετσι το όλο σχήμα σε συνδυασμό με αντίστοιχη μουσική, αρμονία, ερμηνεία και ενορχήστρωση διαμορφώνει ένα περιβάλλον που σε κάποιους μοιάζει με μια εφεύρεση αξιολογικού χαρακτήρα κάτω από τον τίτλο “έντεχνο”. Αυτό είναι το υπόβαθρο του όρου. Τα συμπεράσματα δικά σας…».

Αν είχατε αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού, ποια θα ήταν η πρώτη σας ενέργεια για να στηρίξετε τα γράμματα και τις τέχνες;

«Αν το είχα αναλάβει περνώντας μέσα από τις σημερινές κομματικές διαδικασίες μάλλον θα συνέχιζα το έργο των προκατόχων μου…».