Κυριακή, 04 Φεβρουαρίου 2018 08:46

Ο δημοσιογράφος Πάνος Σόμπολος στην “Ε”: “Γράφω τις υποθέσεις όπως τις έζησα μέσα από το ρεπορτάζ”

Ο δημοσιογράφος Πάνος Σόμπολος στην “Ε”: “Γράφω τις υποθέσεις όπως τις έζησα μέσα από το ρεπορτάζ”

 

Είναι μία από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της ελληνικής δημοσιογραφίας, όχι μόνο λόγω της χροιάς, αλλά κυρίως λόγω των συγκλονιστικών πληροφοριών που μετέφερε στο κοινό για πολλά χρόνια.

Ο Πάνος Σόμπολος ταύτισε το όνομα και τη δράση του με την ακραία φύση του ανθρώπινου είδους, υπηρετώντας όμως πάντα το αστυνομικό ρεπορτάζ με συνείδηση και μέτρο. Πλέον, με την πείρα τόσων ετών, ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων, τα οποία επίσης κρατούν τους αναγνώστες με κομμένη την ανάσα, όπως ακριβώς έκαναν και οι ανταποκρίσεις του, από τον τόπο των εγκλημάτων.

Το τελευταίο βιβλίο του δημοσιογράφου Πάνου Σόμπολου “Οι αστέρες του εγκληματικού πανθέου, όπως τους έζησα” θα παρουσιαστεί από το “Βιβλιόπολις” και τις Εκδόσεις “Πατάκη”, στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας. Η εκδήλωση θα γίνει τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου στις 7 μ.μ. και για το βιβλίο θα μιλήσουν ακόμη οι: Δημήτρης Μητρόπουλος αντιστράτηγος ε.α., επίτιμος υπαρχηγός ΕΛΑΣ, Σοφία Μπομπόνη αξιωματικός Πυροσβεστικού Σώματος, Περικλής Ξηρογιάννης πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας. Θα συντονίσει η δημοσιογράφος της “Ε” Νικολέτα Κολυβάρη.

 

- Δημοσιογραφία για τόσα χρόνια και τώρα συγγραφή... Πάντως από τις λέξεις και τις ιστορίες δεν ξεφεύγετε. Τι από τα δύο νιώθετε πως σας γεμίζει περισσότερο, τι από τα δύο κρατάει την ψυχή σας πιο ήρεμη;

“Πραγματικά πέρασαν 40 χρόνια δημοσιογραφίας και μάλιστα σ’ ένα ιδιαίτερα δύσκολο ρεπορτάζ. Σ’ ένα ρεπορτάζ που σε ήθελε μέρα και νύχτα σε επαγρύπνηση και σε εγρήγορση. Οποτε συνέβαινε μεγάλο γεγονός, σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας, θα έπρεπε να είμαι παρών και να μεταδίδω και να γράφω ό,τι βίωνα εκεί που βρισκόμουνα. Δυστυχώς παλαιότερα δεν είχαμε τα μέσα που έχουμε σήμερα για τη δουλειά μας. Δεν είχαμε π.χ. το κινητό τηλέφωνο και για να ενημερώσουμε το μέσον στο οποίο δουλεύαμε, έπρεπε να τρέξουμε στο πλησιέστερο σπίτι ή κατάστημα που είχε τηλέφωνο για να τηλεφωνήσουμε. Ερχόμαστε τώρα στη συγγραφή. Ολα όσα είδα και έζησα -και μάλιστα γεγονότα που απασχόλησαν για καιρό την ελληνική κοινωνία- τα ξεχώρισα από το μεγάλο αρχείο που κρατάω και τα μεταφέρω μέσω των βιβλίων. Σίγουρα τώρα ασχολούμαι και με τη συγγραφή. Γράφω βιβλία τα οποία περιλαμβάνουν αυτά τα μεγάλα γεγονότα, όπως κι αυτούς τους παράνομους που πρωταγωνίστησαν σε συγκλονιστικές υποθέσεις. Αφήνω με αυτόν τον τρόπο, μια παρακαταθήκη για τους νεότερους συναδέλφους μου, τους αστυνομικούς, τους πυροσβέστες, τους λιμενικούς, τους φοιτητές, τους δικηγόρους, τους δικαστές και για όποιους ενδιαφέρονται για την εικόνα της εγκληματικότητας στη χώρα μας τα τελευταία 40 χρόνια. Με ρωτάτε τι με γεμίζει περισσότερο και σας απαντώ με αυτό που λέει ο λαός μας: “Κάθε πράγμα στον καιρό του”. Το ρεπορτάζ κάποτε θα έπρεπε να σταματήσει. Τώρα είναι η σειρά τού να αποτυπωθούν σε βιβλία τα όσα έζησα στον τόπο που διαδραματίζονταν τα γεγονότα. Αυτό κάνω τώρα. Αλλά πιστέψτε με, έχω μάθει στη ζωή μου ό,τι κάνω, με ό,τι καταπιάνομαι, να το κάνω σωστά. Να μην κοροϊδεύω. Αυτό προσπαθώ να κάνω και τώρα που με αξίωσε ο Θεός και πήρα τη σύνταξή μου. Τη σύνταξη, κι αυτή να την περάσω σωστά”.

- Από την εμπειρία σας τι είναι αυτό που δίνει συνήθως το κίνητρο για ένα έγκλημα; Πολύς κόσμος υποστηρίζει πως η οικονομική κρίση πυροδότησε ακραίους χαρακτήρες και καταστάσεις.

“Κίνητρα για ένα έγκλημα είναι πολλά όπως: ζήλια, οικονομικές διαφορές, προσωπικές διαφορές, ληστεία, εγκλήματα πάθους, εγκλήματα που διαπράττονται εν βρασμώ ψυχικής ορμής, ακόμη και για το προσπέρασμα στο δρόμο! Εχω δει κι έχω ασχοληθεί με χιλιάδες εγκλήματα όλων των ειδών. Αυτό που μου λέτε για την οικονομική κρίση, ότι πυροδοτεί ακραίες καταστάσεις, έχετε απόλυτο δίκιο. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τη ρήση του Αριστοτέλη ότι “η φτώχεια φέρνει έγκλημα”! Αλλά κι ο λαός μας δεν λέει ότι η φτώχεια φέρνει γκρίνια; Η πολυετής κρίση στη χώρα μας, πιστεύω ότι συνέβαλε στην αύξηση της εγκληματικότητας και κυρίως σ’ αυτά που λέμε αδικήματα κατά της περιουσίας, όπως είναι οι κλοπές, οι διαρρήξεις, οι απάτες, οι αρπαγές τσαντών κι άλλα”.

- Εχοντας γνωρίσει αρκετούς από τους ανθρώπους που έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα, πιστεύετε ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει εγκληματίες; Η επιστήμη της Ψυχιατρικής αναφέρει συχνά αυτή την άποψη.

“Οπωσδήποτε είναι σωστή η άποψη της Ψυχιατρικής επιστήμης. Ο άνθρωπος φέρει μέσα του  δύο εαυτούς. Τον καλό και τον κακό. Αν ο κακός καταφέρει, κυρίως κατά τη διάρκεια της μικρής ηλικίας, να θεριέψει, αυτό σημαίνει ότι αυτός ο νέος οδηγείται προς την κάθε μορφής εγκληματικότητα. Για να μην θεριέψει ο κακός εαυτός, εγώ από την πολύχρονη εμπειρία μου λέω: ο γονιός που φέρει στον κόσμο τα παιδιά του και τα μεγαλώνει, θα πρέπει να έχει ως ορόσημο το εξής τρίπτυχο: οικογένεια, σχολείο, παρέες. Το έχει αυτό το τρίπτυχο μέχρι και λίγο μετά την ενηλικίωση του παιδιού του, τότε μπορεί να είναι σίγουρος ότι το παιδί δύσκολα θα ξεφύγει π.χ. στα ναρκωτικά, στις κλοπές κ.λπ.”.

- Μέσα από τη μελέτη εγκληματικών ενεργειών και του τρόπου που γίνονται, τι διαπιστώνει κανείς για την κοινωνία; Εχει αλλάξει από τότε που ξεκινήσατε το ρεπορτάζ, μέχρι σήμερα;

“Πέραν της αύξησης της εγκληματικότητας που σας ανέφερα πριν, έχουμε οπωσδήποτε και ποιοτική διαφοροποίηση του εγκλήματος. Προς το σκληρότερο, προς το αγριότερο! Παλαιότερα οι κάθε λογής παράνομοι δεν σκότωναν για 5 ευρώ, ούτε βασάνιζαν ή κακοποιούσαν το θύμα τους. Τώρα δυστυχώς βιώνουμε τα πάντα!

Στο βιβλίο που παρουσιάζουμε στην Καλαμάτα με τον τίτλο “Οι αστέρες του εγκληματικού πανθέου, όπως τους έζησα”, περιλαμβάνονται δεκάδες παράνομοι που απασχόλησαν την κοινωνία για μεγάλα χρονικά διαστήματα και κάποιοι την απασχολούν και σήμερα. Μεταξύ των παρανόμων αυτών, γράφω και για έναν διαρρήκτη, τον διαβόητο “Αυτιά”, ο οποίος σε μια από τις διαρρήξεις μπαίνοντας σε διαμέρισμα στην Καλλιθέα βρέθηκε αντιμέτωπος με μια γυναίκα που ήταν σε ακινησία στο κρεβάτι σε προχωρημένη κατάσταση εγκυμοσύνης. Εκείνη, βλέποντάς τον, τρομοκρατήθηκε, όπως ήταν φυσικό. Ο διαρρήκτης δεν την χτύπησε, δεν την βασάνισε όπως γίνεται σήμερα. Της ζήτησε πολλές φορές συγγνώμη, της είπε ότι είχε κάνει λάθος στο διαμέρισμα, κι έφυγε χωρίς να πάρει κάτι. Τέτοια περιστατικά δεν τα βλέπουμε σήμερα. Αντίθετα βλέπουμε την αγριότητα, την απανθρωπιά, ή ακόμα και το θάνατο”!

- Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τα βιβλία σας και τα διαβάζει με ενδιαφέρον. Γιατί οι αναγνώστες ιντριγκάρονται από τις ακραίες ιστορίες;

“Ο κόσμος πραγματικά έχει αγκαλιάσει τα βιβλία μου και ευχαριστώ πολύ όλους. Αυτό βέβαια φαίνεται κι από τις αλλεπάλληλες εκδόσεις, που κάνει ο αξιόλογος εκδοτικός οίκος “Πατάκη”, με τον οποίο συνεργάζομαι. Τα έχει αγκαλιάσει, επειδή περιλαμβάνουν πραγματικές υποθέσεις που λίγο ως πολύ τις θυμούνται. Τα βιβλία περιλαμβάνουν πραγματικά κι όχι φανταστικά γεγονότα. Δεν γράφω αστυνομικά μυθιστορήματα και φανταστικές ιστορίες. Γράφω τις υποθέσεις που έζησα και δούλεψα κάνοντας ρεπορτάζ σε όποια περιοχή της χώρας μας διαδραματίζονταν. Ολα όσα γράφω είναι αυτά που έγιναν. Δεν έγραψα παραπανίσια πράγματα για να εντυπωσιάσω. Αλλωστε δεν είναι και του χαρακτήρα μου. Ολα ήταν διασταυρωμένα και πέρα για πέρα αληθινά. Με ρωτάτε γιατί ιντριγκάρονται πολλοί από τις ακραίες υποθέσεις. Σας απαντώ με τη ρήση του Θουκυδίδη: “Η ψυχή του ανθρώπου είναι περίεργη και ανώμαλη”. Αλλά μην ξεχνάτε αυτό που λέει σήμερα ο λαός μας: “Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου”, πράγμα που έχω πει μέσα μου κι εγώ πάρα πολλές φορές, όταν κάλυπτα αποτρόπαια κι άλλα εγκλήματα”.

- Περάσατε χρόνια από το σταθμό του Mega. Πώς βλέπετε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα;

“Εργάστηκα στο Mega για αρκετά χρόνια. Αλλά ήταν χρόνια που μεσουρανούσε κι είχε και την πρώτη τηλεθέαση στις ειδήσεις και στα προγράμματα. Ηταν χρόνια που κυνηγούσαμε την είδηση και τις πρωτιές στις ειδήσεις και τα γεγονότα. Οχι χρόνια δύστυχα, όπως είναι σήμερα. Εκείνες τις περιόδους που δουλεύαμε στο Mega, ποτέ δεν είχαμε σκεφθεί ότι αυτό το κανάλι θα έφτανε στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Ούτε που μπορούσε τότε να το φαντασθεί κανείς! Δυστυχώς ήλθαν τα πάνω κάτω και σήμερα πάνω από 400 συνάδελφοί μου δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι και πολλοί άλλοι περνούν έναν πραγματικό Γολγοθά! Με πολλούς από τους συναδέλφους μιλάω και συμπαρίσταμαι στα δύσκολα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Εμείς οι παλιότεροι ήμασταν “δεμένοι” ψυχικά. Πονάμε για τους συναδέλφους μας και τις οικογένειές τους και ελπίζουμε ότι τελικά την έβδομη άδεια πανελλαδικής εμβέλειας, για την οποία δεν είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον, θα την πάρει η εταιρεία του Mega. Ελπίζω και το εύχομαι με όλη μου την καρδιά”.