Ενα έργο που μας προτρέπει να παραμείνουμε άνθρωποι είναι "Η νύχτα της ιγκουάνας" του Τενεσί Ουίλιαμς, το οποίο θα παιχτεί στο αμφιθέατρο της Φιλαρμονικής Καλαμάτας το Σάββατο στις 6.30 το απόγευμα και στις 9.30 το βράδυ, από την Εταιρεία Θεάτρου "Υπερίων" σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν.
Εναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύει η γνωστή ηθοποιός Κερασία Σαμαρά, που μιλώντας στην "Ε" για το ρόλο της είπε:
«Υποδύομαι τη Χάνα, που ουσιαστικά έχει παραιτηθεί από το να ζήσει και έχει πάρει απόφαση ότι θα απέχει από τη ζωή γιατί δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα συναισθήματα. Είναι πάνω από 30, "γεροντοκόρη" δηλαδή, συνοδεύει τον υπέργηρο παππού της από πόλη σε πόλη και ζουν απαγγέλλοντας ποιήματα σε θαμώνες μπαρ και ξενοδοχείων. Εχει πάρει απόφαση ότι θα ζήσει μόνη της λοιπόν, είναι ωστόσο ένα πλάσμα πάρα πολύ συμπονετικό και σοφό, γιατί βλέποντας τη ζωή από απόσταση την αγαπάει περισσότερο και έχει μεγαλύτερη κατανόηση για τους ανθρώπους».
Σχετικά με την αναγωγή του έργου στο σήμερα και το κατά πόσο αφορά τον σύγχρονο θεατή, η Κερασία Σαμαρά τόνισε:
«Πρώτα απ' όλα οι ανθρώπινες σχέσεις είναι από πάντα και για πάντα - αφορούν και θα αφορούν τους ανθρώπους κι αλίμονο αν φτάσουμε σε ένα σημείο που δεν θα είναι αυτό το πρώτο που μας αφορά. Επίσης όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται στο έργο αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά τους και να ξεπεράσουν το γεγονός ότι είναι έκπτωτοι, ηττημένοι, περιθωριακοί για κάποιο λόγο ο καθένας. Αυτό το κάνει επίκαιρο το έργο, καθώς όλοι μέσα στη φάση που βρισκόμαστε σήμερα προσπαθούμε να περισώσουμε την αξιοπρέπειά μας. Το λέω και στο έργο πως, όποιος αγωνίζεται για λίγη αξιοπρέπεια είναι για μένα σεβαστός».
Στην ερώτηση αν ο κόσμος σήμερα έχει ανάγκη από προβληματισμό ή από γέλιο μέσω μιας θεατρική παράστασης, η ηθοποιός σημειώνει:
«Εμένα αυτό το "μόνο γέλιο" με φρικάρει... Το γέλιο είναι υπέροχο πράγμα, αλλά το να αναζητάμε συνέχεια έναν τρόπο να χάσκουμε και να σταματάμε να σκεφτόμαστε... είναι κάτι που μας πάει στις σπηλιές. Βεβαίως πρέπει να γελάμε - και αυτό το έργο έχει στιγμές χιούμορ κι ας είναι δράμα. Σημασία βέβαια έχει ο στόχος. Να δεις μια παράσταση και κατά τη διάρκειά της να μπορείς να συγκινηθείς, όχι να κλάψεις, αλλά να κινηθεί η ψυχή σου, το μυαλό σου, τα συναισθήματά σου. Να αναγνωρίσεις ότι είσαι άνθρωπος, να βρεις στιγμές δικές σου, να σκεφτείς εσύ τι θα έκανες αν ήσουν στην ίδια κατάσταση.
Τώρα το τι έχει ανάγκη ο κάθε άνθρωπος... η τέχνη έχει μια καθοδηγητική ικανότητα κι οφείλει να παίρνει και μια θέση. Πιστεύω ότι στην περίπτωση αυτού του έργου συμβαίνει αυτό: Παίρνει θέση και καταδεικνύει ότι ο πόνος είναι ανθρώπινο συστατικό, αλλά όχι μόνο. Δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος, όλα τα πλάσματα του θεού υποφέρουν - πρέπει λοιπόν να σεβόμαστε τον πόνο όλων των πλασμάτων, και στη συγκεκριμένη περίπτωση της ιγκουάνας που συμμετέχει στο έργο».
Η Κερασία Σαμαρά πιστεύει επίσης ότι η τέχνη και ειδικά το θέατρο ήταν και παραμένει μια πολιτική πράξη:
«Πιστεύω ότι η αισθητική είναι πολιτική πράξη πρώτα από όλα, οπότε το θέατρο, που συμπεριλαμβάνει τόσες τέχνες μαζί, είναι το απαύγασμα της αισθητικής. Αρα είναι πολιτική πράξη το θέατρο. Οσον αφορά το ρεπερτόριο που επιλέγουμε, αυτό κι αν είναι πολιτική πράξη... γιατί με το έργο που ανεβάζουμε κάθε φορά είναι σαν να λέμε στον κόσμο κάτι από αυτό που εμείς πιστεύουμε. Αυτό που συμβαίνει σήμερα σ' εμάς ως χώρα έχει συμβεί σε άλλους λαούς, κι αυτό που πρέπει να κάνουμε, ως πολιτική πράξη, είναι να περισώσουμε τις σχέσεις μας. Να σεβόμαστε τον πόνο του διπλανού μας, να προστατέψουμε τους συνανθρώπους μας και να μην πεθαίνουν άνθρωποι από την πείνα. Να μην αφήνουμε τους ανθρώπους να εξευτελίζονται, να μην είμαστε αυτό το σιχαμένο πράγμα που λέγεται "φιλάνθρωπος". Να είμαστε άνθρωποι».
"Η νύχτα της ιγκουάνας" είναι το λιγότερο παιγμένο στην Ελλάδα έργο του Τενεσί Ουίλιαμς. Η παράσταση -που πραγματεύεται μεταξύ άλλων τη μοναξιά, τον αλκοολισμό και το φετιχισμό- παρουσιάζεται ήδη στην Αθήνα στο Θέατρο "Αργώ" κι έχει ως πρωταγωνιστές μια όμορφη χήρα, μια συμβιβασμένη γεροντοκόρη κι έναν καθαιρεμένο λόγω σεξουαλικών αμαρτημάτων ιερέα.
Τη μετάφραση έχει κάνει ο Αλέξανδρος Κοέν, τα σκηνικά και τα κοστούμια η Χριστίνα Κωστέα, τους φωτισμούς η Κατερίνα Μαραγκουδάκη, την κινησιολογία η Φρόσω Κορρού και τη μουσική επιμέλεια ο Αρτούς Τσάβεζ. Βοηθοί σκηνοθέτη είναι η Αγνή Χιώτη και ο Ρωμανός Μαρούδης. Παίζουν οι Κερασία Σαμαρά, Βασίλης Μπισμπίκης, Νεκταρία Γιαννουδάκη, Νίκος Κάπιος, Ιωάννα Αγγελίδη και Εύη Νταλούκα.
