Ο καταγόμενος από την Καλαμάτα σεφ Γιώργος Πορφύρης μπήκε σε κάθε σπίτι μέσα από το Star Channel κι έκανε ακόμα και τους πιο διστακτικούς να πιάσουν κουτάλες! Ο ίδιος έχει άλλωστε πολύ χιούμορ και αυτοσαρκασμό, γεγονός που κάνει τη διαδικασία του φαγητού να μοιάζει με χόμπι. Τώρα, όπως μας είπε, βρίσκεται πλέον στη Σαντορίνη, αλλά πρόθυμα μίλησε στην “Ε” μετά από μια κουραστική ημέρα –και νύχτα– ως executive σεφ στην κουζίνα του “White Cave Restaraunt” του Ira Hotel & Spa...

- Γιώργο που σε βρίσκει αυτή η σεζόν και τι απολογισμό κάνεις από τον χειμώνα που μας πέρασε, όσον αφορά τα επαγγελματικά σου;

Σας ευχαριστώ για την συνέντευξη, καταρχάς. Είναι χαρά μου να με φιλοξενεί μια εφημερίδα από τον τόπο μου. Αυτή η σεζόν με βρίσκει επαγγελματικά στη Σαντορίνη, και συγκεκριμένα στο Φηροστεφάνι, ως executive chef του Ira Hotel and Spa στο signature εστιατόριο του ξενοδοχείου, “WhiteCave Restaraunt”. Επίσης μαγειρεύω στην εκπομπή "Στη φωλιά των Κου Κου" στο Star Channel. Εν τω μεταξύ, ιντερνετικά, στο κανάλι του “DownTownMagazine” στο ΥouΥube, υπάρχει μια σειρά από συνταγές μου.

Απολογισμός; Θα τη χαρακτήριζα τρελή αυτή τη χρονιά, ονειρεμένη ασφαλώς και αναπάντεχη, αλλά ταυτόχρονα παραγωγική, δημιουργικά συνεπή και με πολλή αφοσίωση. Ισως με πείραξαν τα 30 (γελώντας). Τι να πω”;

- Γνωρίζεις αν θα συνεχίσεις στην τηλεόραση το χειμώνα;

Οχι ακόμα, δεν το γνωρίζω...

- Πώς σου φάνηκε το φετινό “Μaster chef”; Δέχτηκε πολλή κριτική για τους χαρακτήρες των παικτών, για μεθοδεύσεις, για περίεργες συμπεριφορές. Εσύ, ως ιδιαίτερα αυθόρμητο άτομο, τι γνώμη σχημάτισες;

Είχα, έχω και θα έχω στενή σχέση με το “Master chef” καθώς είναι ένα πρότζεκτ, μία εκπομπή που πάντα έβλεπα και θα βλέπω. Μου αρέσει. Πώς είναι η αγαπημένη σου σειρά; Κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρχει στην τηλεόραση. Από εκεί και πέρα, ο φετινός κύκλος δέχτηκε κριτική κι αυτό ξεκίνησε από τους ίδιους τους διαγωνιζόμενους. Το “Master chef” επικεντρώνεται στη μαγειρική και σε ό,τι προκαλεί την ανάδειξη της: από μία ωραία και ευγενική παρουσία, έως έναν αγενή, κακό ή πολύ σοφιστικέ τύπο, που έχουν συνδετικό κρίκο την μαγειρική. Από εκεί και πέρα ο καθένας -εφόσον επιλεχθεί- είναι υπεύθυνος για το πώς θα διαχειριστεί ή θα εκμεταλλευτεί την προβολή του σε μεγάλο εύρος ανθρώπων.

- Ποιους παίκτες ξεχώρισες από τη φετινή παραγωγή;

Ξεχώρισα το Γιώργο Φασιλή και το Χρήστο Γλωσσίδη. Με έπεισαν ότι είναι καλοί μάγειρες γενικά. Οχι μόνο μέσα στο παιχνίδι.

- Μίλησέ μας λίγο για τη σχέση που έχεις με την Καλαμάτα. Τι ρόλο έπαιξε η τοπική κουζίνα στη διαμόρφωση του στιλ σου ως σεφ;

Η Καλαμάτα είναι για μένα αναμνήσεις. Κάποιος που έχει χωριό και είναι λίγο πάνω από 25, καταλαβαίνει. Είναι το εξοχικό που πήγαινες κάθε καλοκαίρι απ' όταν γεννήθηκες. Που καθόσουν 3 μήνες με τον παππού και τη γιαγιά γιατί κάποια στιγμή οι γονείς έφευγαν. Που είχες σκύλο. Που έρχονταν εκεί και όλα σου τα ξαδέρφια (τότε είχαμε 15 - 20) και άλλες τόσες θείες διαφόρων ηλικιών. Εννοείται πως έχει παίξει ρόλο στη ζωή μου και είχε προέκταση μετά και στη μαγειρική μου. Από την πορτοκαλοσαλάτα στο Βλαχόπουλο και στο Κορυφάσιο, μέχρι το μέλι, τον τραχανά, τον καγιανά. Τη μυζήθρα, τα λαλάγγια, τις δίπλες. Τα χοντρά μακαρόνια με τον κόκκορα τον κοκκινιστό στην ταβέρνα στο Πήδημα. Tον Πετρέα στο παλιό Αρχοντικό για θαλασσινά και μπάνιο από κάτω. Από τις Κιτριές στο Αλμυρό, με τα κλαμπ σάντουιτς που τότε ήταν στη μόδα. Στα γλυκά από τον “Αθανασίου” στη Βασιλέως Γεωργίου. Μέχρι και στα “Goodys” που ήταν παλιά λίγο πιο κάτω. Και όλο αυτό, για πάνω από 20 χρόνια...

- Ποια συναφή υλικά έχεις εντάξει στο μενού που έχεις ετοιμάσει στη Σαντορίνη;

Εχω εντάξει αρκετές ιδέες. Οπως ο συνδυασμός του πορτοκαλιού με φέτα και λάδι Καλαμάτας, με τα καπαρόφυλλα Σαντορίνης και βέβαια με τα διάσημα τοματίνια της. Το αρνάκι με άγρια χόρτα. Το τηγανιτό καβούρι με χοντρό αλάτι. Ολα αναμνήσεις παιδικές. Και πολύ νόστιμες.

- Πώς σου φαίνεται η Σαντορίνη και τα υλικά που βρήκες εκεί; Θα μας έδινες μια εύκολη συνταγή που δεν την γνωρίζουμε εδώ;

Είναι ένα νησί που μοιάζει αφιλόξενο γεωγραφικά. Απόκρημνα μέρη. Μαύρη πέτρα παντού. Νιώθεις πως δεν έχει τίποτα εδώ. Εχει λίγα πράγματα αλλά πολύ σπουδαία, ιστορικά για αυτόν τον τόπο. Με τη φάβα και τα τοματίνια έχουν σωθεί πολλοί άνθρωποι στο νησί, που μετέπειτα μετατράπηκε σε παγκόσμιο γαστρονομικό προορισμό. Μπορείς να αλέσεις τη φάβα και να φτιάξεις κριτσίνια. Απλά αντικατάστησε σε οποιαδήποτε συνταγή για κριτσίνια έχεις, το αλεύρι με φάβα!

- Νιώθεις περισσότερο υπηρέτης της γεύσης ή ροκ σταρ της κουζίνας;

Είμαι μάγειρας. Μου αρέσει να μαγειρεύω και ό,τι συνάδει με αυτό. Είναι μια δουλειά που τη διάλεξα επειδή πίστευα ότι θα είμαι καλός εργάτης. Μετά από 13 χρόνια, αυτό συνεχίζω και κάνω.

Είμαι καλός εργάτης. Είτε σεφ της τηλεόρασης, είτε βοηθός κρύας κουζίνας, είτε σε νευραλγικό και παραγωγικό πόστο μεγάλης επιχείρησης.

- Θα ήθελες να κάνεις κάποιο σχόλιο για τον πρόσφατο χαμό του Αντονι Μπουρντέν;

Τον γνώρισα από το “No reservations” και ήταν η πρώτη επαφή, δική μου και τόσων άλλων, με γεύσεις και φαγητά που υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Νομίζω πως τα έζησε όλα... Ενας άνθρωπος χορτασμένος. Μεγάλη απώλεια, αλλά και έμπνευση για πολλούς.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ...