Είναι από τις γνωστές φωνές και παρουσίες του ελληνικού πενταγράμμου, έχοντας ερμηνεύσει τραγούδια που μένουν στο χρόνο.
Η Λιζέτα Καλημέρη με την αδελφή της Μελίνα Κανά, θα βρεθούν αύριο στις 10 μ.μ. στη μουσική σκηνή "Σπονδές" στην Καλαμάτα για να ερμηνεύσουν τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία αλλά και άλλα, λαϊκά, παραδοσιακά και έντεχνα που έχουμε αγαπήσει.
Η Λιζέτα Καλημέρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε σε περιβάλλον με πολλά ακούσματα λαϊκού, παραδοσιακού και έντεχνου τραγουδιού. Παράλληλα με τις σπουδές της στο Παιδαγωγικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ασχολήθηκε επαγγελματικά και με το χώρο του τραγουδιού. Από μικρή έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε - παρέα με τη μεγάλη της αδερφή, Μελίνα Κανά - ενώ αργότερα άρχισε να εμφανίζεται σε μουσικούς χώρους της Θεσσαλονίκης τραγουδώντας αγαπημένα της τραγούδια.
Οι συνεργασίες της με γνωστούς Ελληνες καλλιτέχνες είναι πολλές, μεταξύ των οποίων Μανώλης Ρασούλης, Σταύρος Κουγιουμτζής, Νίκος Κυπουργός, Λουδοβίκος των Ανωγείων, Νίκος Ξυδάκης, Μαριώ, Σωκράτης Μάλαμας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Μανώλης Μητσιάς, Μανώλης Λιδάκης, Ελένη Βιτάλη, Χάρις Αλεξίου και φυσικά με την Μελίνα Κανά.

«Είναι η τρίτη φορά από το ’97-’98 που παίξαμε για πρώτη φορά οι δυο μας, δέκα χρόνια μετά ακολούθησε άλλη μία που ήταν μαζί μας και ο Ορφέας Περίδης. Μας κάνουν ειλικρινή συναισθήματα να το επαναλαμβάνουμε κι όχι απλά επαγγελματικοί λόγοι. Η αλήθεια είναι ότι το αποφεύγαμε, με την έννοια ότι οι σχέσεις είναι εύθραυστες και θέλουν την οικονομία τους για να μην φθείρονται. Επειδή με τη Μελίνα έχουμε μια πολύ καλή σχέση ως αδέλφια την προφυλάσσουμε πάντοτε, γι’ αυτό και δεν συνεργαστήκαμε πολύ συχνά, αλλά κάθε φορά που το κάνουμε μας αρέσει πάρα πολύ, ενώ βλέπουμε ότι αρέσει και στον κόσμο πολύ» λέει η Λιζέτα για τη συνεργασία της με την αδελφή της.
«Στον κόσμο λειτουργεί σε δύο επίπεδα αυτή η συνύπαρξη των δυο μας. Είναι η συγγενική σχέση που τους δημιουργεί ενδιαφέρον γιατί πάντα τα αδέλφια έχουν και ομοιότητες και διαφορές κι έχει πλάκα να το παρατηρεί κανείς αυτό. Και καλλιτεχνικά άλλωστε τυχαίνει να συγγενεύουμε χωρίς να πέφτουμε η μία πάνω στην άλλη, έχοντας η κάθε μια τη διαδρομή της κι αυτές οι διαδρομές τυχαίνει να ταιριάζουν κιόλας».
Στην ερώτηση αν ποτέ αυτή η συνύπαρξη έχει λειτουργήσει και κάπως "ανταγωνιστικά", απαντά: «Μπορεί να λειτούργησε έστω υπογείως αλλά νομίζω ότι η καλή μας σχέση, η αγάπη μας δεν άφησε αυτό να δηλητηριάσει τη συνύπαρξή μας. Θα είχαμε λόγους, γιατί είμαστε στον ίδιο επαγγελματικό χώρο με αρκετά κοντινές επιλογές και χρονικά επίσης είμαστε σύγχρονες.
Δεν προέκυψαν όμως προβλήματα μεταξύ μας και νομίζω ότι μόνο θετικά μπορεί να λειτούργησε σε ένα επίπεδο συναγωνισμού και όχι ανταγωνισμού».
Εχουν φτιάξει το πρόγραμμα των κοινών τους εμφανίσεων με τέτοιο τρόπο που να μην καλύπτει η μία την άλλη.
«Το πρόγραμμα ξεκινάει με τη μία να ερμηνεύει τραγούδια της άλλης, μοιραζόμαστε δυο τραγούδια, ένα της Μελίνας και ένα δικό μου που τα τραγουδάμε εξ ημισείας το καθένα. Συναντιόμαστε επί σκηνής κάνοντας ένα μέρος λαϊκού προγράμματος κάνοντας μια αναφορά σε παλιά, γνωστά λαϊκά τραγούδια γιατί είναι η βάση μας και η αφετηρία μας το λαϊκό τραγούδι. Μετά παρουσιάζουμε η κάθε μια τη δουλειά της, φροντίζοντας να υπάρχει και η συνύπαρξη και η αυτονομία στο πρόγραμμα».
Το να εμφανίζονται εκτός Αθήνας δίνει και στις δυο μια διαφορετική ενέργεια όπως μας λέει η Λιζέτα Καλημέρη.
«Είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της δουλειάς μας γιατί ο κόσμος στην επαρχία και στο εξωτερικό -που πολλές φορές εμφανιζόμαστε σε Ελληνες που ζουν εκεί- έχει τα δικά του χαρακτηριστικά με κύριο ότι είναι πιο "διψασμένος", πιο δεκτικός και πιο ήρεμος γιατί στην Αθήνα έχουν τα πράγματα υποταχθεί λίγο στους νόμους της αγοράς. Ο κόσμος εκεί έχει την δυνατότητα να πάει να δει πολλούς καλλιτέχνες ζωντανά ενώ εκτός Αθήνας τα πράγματα είναι αλλιώς. Η επίσκεψη του κάθε καλλιτέχνη εξακολουθεί να αποτελεί γεγονός».
Και οι δύο τους ανήκουν στην κατηγορία που ονομάζουμε "έντεχνο" ωστόσο η Λιζέτα επισημαίνει: «Είναι πάρα πολύ κακοποιημένος αυτός ο όρος και μπορεί να μην είναι ο πιο δόκιμος όρος αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι χαρακτηρίζονται ως έντεχνα διάφορα ρεύματα τα οποία μόνο αυτό δεν είναι. Το έντεχνο καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ακουσμάτων από τον Χατζιδάκι μέχρι τον Σιδηρόπουλο, οπότε μ’ αυτή την έννοια ναι, μέσα σ’ αυτό κινούμαστε».
Οσο για το αν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα υπάρχει μεγαλύτερη "παραγωγή" καλλιτεχνών, σχολιάζει: «Ο,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός... Ναι, υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες στη χώρα μας, αλλά πόσοι κιόλας; Δεν νομίζω ότι είναι και τόσοι πολλοί, απλά πέφτουμε στην παγίδα να βλέπουμε για χρυσό ό,τι γυαλίζει. Οι καλλιτέχνες εξακολουθούν να είναι αυτός ο απαραίτητος αριθμός που παράγει κάθε εποχή ανάλογα με τις ανάγκες και πάνω κάτω είναι ο ίδιος αριθμός».