Η ίδια έδωσε διπλωματικές εξετάσεις μονωδίας στο κλασικό τραγούδι, στο Διεθνές Ωδείο Αθηνών υπό την καθοδήγηση της δασκάλας της Μάρθας Αράπη. Την επιτροπή απάρτιζαν η σοπράνο Τζένη Δριβάλα, η μέτζο σοπράνο Ελένη Βουδουράκη και ο τενόρος Δημήτρης Σιγαλός. Η Μ. Τσώνη ερμήνευσε άριες και lieder των Vivaldi, Schumann, Bellini, Mozart, Wolf, Λαμπελέτ κ.ά. και έκλεισε με το τραγούδι “Μητέρα και αδερφή” του Μάνου Χατζιδάκι.

- Πότε ξεκινά η αγάπη σου για τη μουσική και με ποια αφορμή;

Από μικρό παιδί που με θυμάμαι, στο σπίτι μου πάντα ακούγονταν όμορφες μελωδίες από το πικάπ του πατέρα μου. Ελληνική μουσική περισσότερο, μεγάλων συνθετών όπως οι Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Πλέσσας, Χατζηνασιος και πολλοί άλλοι. Ταυτόχρονα όμως, είχα την τύχη να έρχεται σπίτι μας, από μωρό που ήμουν, ο συνθέτης Γιώργος Τσαγκάρης, αδελφικός φίλος του πατέρα μου, κάτι σαν θείος για εμένα. Θα μπορούσε να τον πει κανείς και μέντορά μου στη μουσική. Εκείνος έπαιξε καθοριστικό ρολό στις μουσικές μου σπουδές και στην αγάπη μου για τη μουσική.

- Από το Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας, στο δίπλωμα στην όπερα με άριστα. Πόσο δύσκολο ήταν να φτάσεις εδώ;

Στο Μουσικό και στους καθηγητές αυτού του υπέροχου σχολείου οφείλω την επιλογή μου για σπουδές στην όπερα. Ηταν ένα δύσκολο και όμορφο ταξίδι μέχρι να φτάσει η σημαντική ημέρα του διπλώματος, με θυσίες, πολλές πρόβες, ώρες εξάσκησης και τεράστιας υπομονής. Το να σπουδάσεις όπερα είναι κάτι σαν πρωταθλητισμός, οπότε και ο τραγουδιστής είναι ένας αθλητής που προπονείται καθημερινά κι αφήνει στην άκρη καλοπέραση, νυχτερινή διασκέδαση και πολλά άλλα. Χρειάζεται αφωνία, ξεκούραση και καλή φυσική κατάσταση.

 - Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος μουσικής ερμηνείας και γιατί;

Δεν θα σταματήσω ποτέ να αγαπώ και να ερμηνεύω, όποτε βρίσκω την ευκαιρία, όλους αυτούς τους μεγάλους Ελληνες συνθέτες που ανέφερα στην αρχή. Η λατρεία μου ιδιαίτερα για τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι (για όσους με γνωρίζουν ως τραγουδίστρια) είναι γνωστή.

- Εχεις λάβει μέρος σε συναυλίες και αφιερώματα για τον Χατζιδάκι και άλλους σπουδαίους δημιουργούς. Πώς είναι να ερμηνεύεις τα τραγούδια σπουδαίων συνθετών, σε μια εποχή που δεν έχει να επιδείξει κάτι ανάλογο;

Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που έρχονται σε αυτά τα αφιερώματα δεν είναι σίγουρα συνομήλικοι μου, είναι μεγαλύτερης ηλικίας. Οπότε απευθύνονται συνήθως σε μια συγκεκριμένη γενιά - και αυτό ίσως είναι λίγο λυπηρό, γιατί το είδος που αγαπώ νιώθω πως ίσως και να έχει ημερομηνία λήξης μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Συνήθως με ρωτούν μάλιστα, πώς ένα τόσο μικρό κορίτσι γνωρίζει όλα αυτά τα τραγούδια και πώς  δεν επιλέγω να τραγουδήσω πιο “μοντέρνα” τραγούδια. Ναι, είναι δύσκολο! Τα χρήματα βγαίνουν πιο εύκολα με ένα πιο μοντέρνο ρεπερτόριο, αλλά εγώ όσο μπορώ θα υπηρετώ το είδος που αγαπώ.

- Το 2008 συμμετείχες στην παράσταση «Ελλαδογραφία» σε κείμενα και μουσική του αείμνηστου Γιώργου Τσαγκάρη. Ενας τεράστιος άνθρωπος της τέχνης, κλείνουν σχεδόν 10 χρόνια από τότε που έφυγε. Τι θυμάσαι από εκείνον και τι παρακαταθήκη σου άφησε;

Το περασμένο καλοκαίρι έκλεισαν 10 χρόνια από την “Ελλαδογραφία” και από την ημέρα που έφυγε ο Γιώργος. Κατάφερε μέσα σε ένα καλοκαίρι να μας γεμίσει χαρά και αισιοδοξία με αυτή την παράσταση, και ταυτόχρονα μας άφησε πόνο με τον χαμό του.

- Πόσο εύκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να εργαστεί σήμερα πάνω σε αυτό που σπούδασε;

Μια χώρα που βγάζει πανέμορφες φωνές... και δεν έχει χώρους να τις στεγάσει. Υπάρχει η Λυρική Σκηνή και τέλος. Σκέψου να βγαίνεις από τη σχολή δημοσιογραφίας και να υπάρχει μόνο μία εφημερίδα σε όλη την Ελλάδα, ή να είσαι ηθοποιός και πέρα από το Εθνικό να μην υπάρχει άλλη σκηνή στην Αθήνα και γενικότερα στην Ελλάδα. Πόσοι θα απορροφηθούν; Φυσικά οι καλλιτέχνες του λυρικού τραγουδιού κάνουν τα προσωπικά τους ρεσιτάλ, περνούν από ακροάσεις θεάτρων του εξωτερικού και κάποιοι ασχολούνται και με τη διδασκαλία.

- Τι θα δούμε από σένα το επόμενο διάστημα; Δουλεύεις πάνω σε κάποιο πρότζεκτ;

Αυτό το διάστημα συνεχίζω την εξάσκηση στο λυρικό τραγούδι υπό την καθοδήγηση της σοπράνο και πρωταγωνίστριας της Λυρικής, κ. Αράπη. Επίσης από Οκτώβρη θα κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σε σχέση με τη μουσική. Το καλοκαίρι όλο και κάπου θα με πάρει το μάτι σας... και το αυτί σας στην όμορφη Καλαμάτα μας.

- Τι θεωρείς ότι λείπει σήμερα -αν λείπει κάτι- από την καλλιτεχνική, πολιτιστική δραστηριότητα της Καλαμάτας;

Η Καλαμάτα είναι μια επαρχιακή πόλη που σε σχέση με άλλες της Ελλάδας είναι πολύ ψηλά καλλιτεχνικά. Με τις θεατρικές της παραστάσεις, το χορό της, τις συναυλίες της... Εγώ κάθε φορά που κατεβαίνω μαθαίνω ότι έχει κάποια θεατρική παράσταση, κάποια έκθεση φωτογραφίας και πολλά όμορφα πράγματα που με ευχαριστεί να παρακολουθώ. Θεωρώ ότι χρόνο με το χρόνο πηγαίνει όλο και καλύτερα, και ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο για να εξελιχθεί κι άλλο.

Τέλος, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι ότι βγάζει πολύ όμορφες φωνές και πολύ καλούς μουσικούς με επίπεδο. Πας σε ένα live και χαίρονται τα αυτιά σου από την ποιότητα που ακούς. Αρα γίνεται καλή δουλειά και στα ωδεία αλλά και στο Μουσικό Σχολείο.