Κυριακή, 26 Ιανουαρίου 2020 08:57

Ο Περικλής Αλμπάνης στην “Ε”: “Tα παιδιά που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό θέατρο κάνουν λειτούργημα”

Ο Περικλής Αλμπάνης στην “Ε”: “Tα παιδιά που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό θέατρο κάνουν λειτούργημα”

Ξεκίνησε την Παρασκευή το τελευταίο τετραήμερο παραστάσεων της «Μελωδίας της ευτυχίας», της νέας παραγωγής του Μεσσηνιακού Ερασιτεχνικού Θεάτρου η οποία μέχρι στιγμής έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές από το κοινό.

Μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Περικλή Αλμπάνη, το γνωστό μιούζικαλ παρουσιάζεται μέσα από υπέροχες μελωδίες, μαζί με ένα κείμενο γεμάτο ευαισθησία και αγάπη. Ο γνωστός Μεσσήνιος ηθοποιός, έχοντας αγαπηθεί από τις αμέτρητες συμμετοχές του στην τηλεόραση, σκηνοθετεί μια παράσταση η οποία όπως είπε στην «Ε» αποτελεί φόρο τιμής στην Αλίκη Βουγιουκλάκη που τον βοήθησε στην επαγγελματική του διαδρομή.

 

«Για μένα η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν και θα είναι ένα μεγάλο σχολείο»

 

- Η «Μελωδία της ευτυχίας» σημειώνει μέχρι στιγμής μεγάλη επιτυχία. Το περιμένατε προσωπικά πως το κοινό θα «αγκαλιάσει« τόσο το έργο;

Ναι, περίμενα ότι θα έχει ανταπόκριση, αλλά σε τέτοιο βαθμό όχι. Πραγματικά ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει ζεστά. Είναι ένα έργο γεμάτο από μουσική, τραγούδι, τρυφερότητα και ευαισθησία, ένα έργο πραγματικά για όλη την οικογένεια, μια παράσταση που δουλέψαμε με περισσή αγάπη γιατί υπήρχε συγκεκριμένος λόγος. Το έργο είναι αληθινή ιστορία που εκτυλίσσεται στην Αυστρία στην πιο ταραγμένη περίοδο της ανθρωπότητας. Είναι λίγο πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και εκτός από αυτά που προανέφερα αναδεικνύει τις αξίες και τον πατριωτισμό απέναντι στα καταστροφικά σχέδια του Γ’ Ράιχ.

- To ΜΕΘ μέσα από αυτή την παράσταση τιμά την Αλίκη Βουγιουκλάκη με την οποία συνεργαστήκατε. Είχατε προσωπικά καλές σχέσεις;

Πραγματικά θέλαμε να τιμήσουμε την αείμνηστη και μεγάλη αυτή ηθοποιό ανεβάζοντας το τελευταίο της έργο. Ισως από τη μεριά μου να είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής για τα όσα μου έχει δώσει αυτός ο άνθρωπος. Της χρωστάω όλη την πορεία μου, όλη τη διαδρομή μου στο ελληνικό θέατρο. Αυτή ήταν που με πήρε το 1991 από το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας παρακολουθώντας μια παράσταση του θεάτρου στη οποία συμμετείχα («Τρωίλος και Χρυσηίδα») και με ενέταξε στο θίασό τη. Εμεινα μαζί της 4 χρόνια ως το τελευταίο της έργο, που ήταν φυσικά η «Μελωδία της ευτυχίας», στο οποία όπως προανέφερα συμμετείχα. Οι σχέσεις μας ήταν κάτι παραπάνω από συναδελφικές γιατί με θεωρούσε δικό της άνθρωπο.

- Δουλεύοντας στο πλευρό της αποκομίσατε πράγματα που σας βοήθησαν στη συνέχεια; Σας συμβούλευε;

Ναι, με συμβούλευε, δεν ήθελε να κάνω λάθος επιλογές. Και εγώ τη συμβουλευόμουν, πάντα τη ρωτούσα όταν μου έκαναν μια πρόταση. Μου άνοιξαν παίζοντας μαζί της όλες οι πόρτες. Για μένα η Αλίκη ήταν και θα είναι ένα μεγάλο σχολείο. Δυστυχώς μας έφυγε νωρίς, είχε τόσο πολλά ακόμα να δώσει, μου λείπει αφάνταστα. Στις πρόβες ήμουν συγκινησιακά φορτισμένος, γιατί μου έρχονταν όλες οι εικόνες από εκείνη την παράσταση, το αστείρευτο κέφι της, η ζωντάνια της, το χιούμορ της. Θα είναι για πάντα στη μνήμη μου!

- Σχετικά με το ερασιτεχνικό θέατρο στη Μεσσηνία ποια είναι η εικόνα που έχετε σχηματίσει για την ποιότητα της δουλειάς του;

Στη Μεσσηνία υπάρχει ένας θεατρικός θα έλεγα οργασμός. Αυτό είναι πολύ θετικό γιατί ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να θεατρίζεται. Πιστεύω ότι τα παιδιά που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό θέατρο κάνουν λειτούργημα, γιατί το μόνο κέρδος που έχουν είναι το χειροκρότημα και η αποδοχή από τον κόσμο. Ετσι με αυτά σαν όπλο και με την αγάπη τους για το θέατρο προσφέρουν απλόχερα στον τόπο τους πολιτισμό. Το ΜΕΘ ωστόσο στη Μεσσηνία είναι η κορωνίδα των ερασιτεχνικών θεάτρων γιατί λειτουργεί ανελλιπώς από το 1977, 43 χρόνια δηλαδή γεμάτα θέατρο το όποιο είχα την τιμή στα πρώτα θεατρικά βήματά μου να το υπηρετήσω. Με αφορμή την ύπαρξη του ΜΕΘ ίδρυσε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη το Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας. Πιστεύω σε αυτόν το θεσμό, αρκεί βέβαια να υποστηρίζεται με υπευθυνότητα, άσχετα από το αποτέλεσμα. Δεν μου αρέσει να ακούω τη φράση «έλα μωρέ, εντάξει, ερασιτέχνες είμαστε». Είναι πολύ μεγάλο λάθος, γιατί με το πρόσχημα αυτό δεν προσπαθείς - και αν δεν προσπαθείς δεν έχει κανένα νόημα.

- Είστε από τους ηθοποιούς που έχουν αγαπηθεί μέσα από τις guest εμφανίσεις τους. Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να τον αγαπάει ο κόσμος δείχνοντας ο ίδιος ένα μικρό δείγμα του ταλέντου του;

Πράγματι έχω κάνει πολλά guest σε πολλές πετυχημένες σειρές. Νομίζω ότι είναι πιο δύσκολο για έναν ηθοποιό να αγαπηθεί μέσα από ένα guest, γιατί πρέπει μέσα από ένα επεισόδιο να κρατηθεί στη μνήμη του θεατή. Αρα ο ηθοποιός πρέπει να δώσει το κάτι παραπάνω για να το καταφέρει αυτό. Τώρα εάν το έχω πετύχει αυτό με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο, γιατί αυτή είναι η αποστολή του ηθοποιού, να ψυχαγωγεί (με την ευρεία έννοια της λέξης) τους συνανθρώπους του.

- Πώς βιώνετε τη σχέση σκηνοθέτη - ηθοποιού; Η σκηνοθεσία τελικά είναι μια επώδυνη διδασκαλία;

Περισσότερο υπεύθυνη θα έλεγα. Επί 35 συναπτά έτη συμμετέχοντας σε 94 θεατρικά υπό το βλέμμα μεγάλων σκηνοθετών (Βολανάκης, Μπάκας, Βουτσινάς, Πατεράκης, Τσιάνος, Αρζόγλου, Χουβαρδάς, Χαραλάμπους, Κακλέας, Αρμάος κ.ά.) γέμισα από απίστευτες εμπειρίες. Ετσι ένιωσα την ανάγκη να μεταλαμπαδεύσω όλη αυτή τη γνώση που πήρα από αυτούς τους ανθρώπους σε παιδιά που θέλουν να μάθουν θέατρο. Σαν σκηνοθέτης έχεις όλη την ευθύνη της δουλειάς, εσύ πρέπει να δώσεις τη γραμμή όπου θα κινηθούν ηθοποιοί και συγγραφέας, και γενικά το ύφος της παράστασης. Μου αρέσει ο ρόλος του σκηνοθέτη γιατί πρέπει να εμβαθύνεις πολύ στον συγγραφέα, να τον κατανοήσεις ώστε να μπορέσεις να καθοδηγήσεις τους ηθοποιούς σου στη σωστή κατεύθυνση. Αλλά και σαν ηθοποιός το ενδιαφέρον είναι τεράστιο, στη μία περίπτωση καθοδηγείς την παράσταση και στην άλλη ζεις το ρόλο της παράστασης. Και τα δύο έχουν τη δική τους μαγεία.

- Ποιες είναι οι θεατρικές επιρροές σας;

Είμαι πολύ επηρεασμένος από το αρχαίο δράμα αλλά και την αρχαία κωμωδία. Οι επιρροές μου πηγάζουν από μεγάλους συγγραφείς-ποιητές όπως ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, ο Αισχύλος και ο Αριστοφάνης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως συγγραφείς με κλασικά έργα όπως ο Σαίξπηρ, ο Μολιέρος, ο Γκολντόνι και ο Μπρεχτ «πάτησαν» πάνω στους προαναφερόμενους.

- Ποιες είναι οι πιο πρόσφατες συμμετοχές σας στην τηλεόραση;

Αυτό τον καιρό συμμετέχω στο σίριαλ «Ερωτας μετά» στον Alpha, κάνοντας έναν δικηγόρο. Συμμετείχα επίσης πρόσφατα σε 4 επεισόδια στη σειρά «Μην ψαρώνεις» του ANT1. Το κίνητρο να κάνεις τηλεόραση είναι τεράστιο, γιατί είναι ένα μέσο όπου μπορείς να υπάρχεις σαν ηθοποιός για το ευρύτερο κοινό.

- Η σειρά «Ερωτας μετά» φιγουράρει ανάμεσα στις καλύτερες αυτής της σεζόν. Ποιο είναι το συστατικό της επιτυχίας της;

Η σειρά πιστεύω πως έχει κερδίσει το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού μέσα από το πολυσύνθετο σενάριό της. Είναι μια ερωτική ιστορία, όχι τόσο πολύ συνηθισμένη, με πολύ μυστήριο και ανατροπές, γι' αυτό και κρατάει το κοινό σε εγρήγορση.

- Ποια στοιχεία πρέπει να έχει ένας ηθοποιός για να σταθεί στο θέατρο;

Τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας ηθοποιός είναι απεριόριστη αγάπη για το θέατρο, φυσικά το ταλέντο και πολλή πολλή δουλειά γιατί μόνο το ταλέντο δεν φτάνει. Το θέατρο είναι μια τέχνη που δεν μαθαίνεται ποτέ, πάντα θα ανακαλύπτεις πράγματα που θα σε εκπλήσσουν. Οι δυνατότητες ενός ηθοποιού είναι απεριόριστες, οπότε πρέπει συνεχώς να τις ψάχνεις. Πρέπει να κρατάς πάντα σε εγρήγορση τα εκφραστικά σου μέσα και να έχεις μεγάλη φαντασία. Τα συναισθήματα σε έναν ρόλο ποικίλλουν και εσύ πρέπει να είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς.

- Υπάρχουν σχέδια με το ΜΕΘ για κάποια νέα παράσταση στο επόμενο διάστημα;

Τα σχέδια είναι πολλά για το μέλλον, και ενδιαφέροντα. Υγεία να έχουμε για να μπορούμε να τα υλοποιούμε. Στα τέλη Απριλίου θα ανεβάσουμε στην παιδική μας σκηνή, για τους μικρούς φίλους, το υπέροχο παραμύθι του Κρίστιαν Αντερσεν «Ο μολυβένιος στρατιώτης» σε σκηνοθεσία πάλι δική μου.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Κυριακή 8 μ.μ. Δευτέρα 9.15 μ.μ. Τηλέφωνο 6944-947225. Δικαίωμα μειωμένου εισιτηρίου έχουν όσοι είναι άνω των 65 ετών.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία - σκηνικά: Περικλής Αλμπάνης. Βοηθός σκηνοθέτη: Ολυμπία Βενιζελέα. Χορογραφία: Σβετλάνα Ομπραζτσόβα. Κατασκευή σκηνικού: Γιώργος Αγγελόπουλος. Ηχητικά - φωτισμοί: Χρήστος Νικολόπουλος - Γιώργος Νικολόπουλος. Φωτογραφίες: Λεωνίδας Μακρής. Ηχογράφηση: Στούντιο Γιώργου Κλείδωνα. Βιντεοσκόπηση - τηλεοπτικό σποτ: Νίκος Γκούνης. Κοστούμια: Εθνική Λυρική Σκηνή. Ράψιμο - επιδιόρθωση ρούχων: Ολγα Λάκκα. Φροντιστήριο: Λούλα Αναγνωστοπούλου - Χρυσούλα Σιψά. Βεστιάριο: Μαρία Λυκούση. Υπεύθυνη διαδικτύου: Αγγελική Πασσαρά. Ομάδα διαδικτύου ΜΕΘ: Βανέσσα Αδαμοπούλου - Λούλα Αναγνωστοπούλου - Βίκυ Βορίλα - Ελένη Γιαννακοπούλου - Βίνα Μάλαμα - Χρυσούλα Σιψά.

ΔΙΑΝΟΜΗ

Μαρία Ράινερ: Βανέσσα Αδαμοπούλου, Πλοίαρχος Γκέοργκ Φον Τραπ: Λεωνίδας Βέλλης, Ηγουμένη: Ιωάννα Μαλούση, Ελσα Σράιντερ: Βίλλυ Φερέτου, Μαξ Ντετβάιλερ: Παύλος Κλάδης, Φραου Σμιτ: Ολυμπία Βενιζελέα, Φραντς: Παναγιώτης Σπυρακόπουλος, Τσέλλερ: Δημήτρης Ξυδέας, Ρολφ Γκρούμπερ: Διονύσης Παπανικολάου Βουρδέρης, Ναύαρχος Φον Σράιμπερ: Παναγιώτης Νάνος, Βαρόνη Ελμπερφελντ: Ελένη Τσαούση, Ραψωδός: Δημήτρης Δημόπουλος, Δεσποινίς Σβάιγκερ: Χρυσούλα Σιψά.

ΠΑΙΔΙΑ ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΦΟΝ ΤΡΑΠΠ

A’ ΔΙΑΝΟΜΗ. Λίζε: Νικολέττα Λυμπεροπούλου, Λουΐζα: Μαρία Φυκούρα, Μπριγκίττα: Κωνσταντίνα Βαλαβάνη, Μάρθα: Δανάη Γιαννοπούλου, Γκρέτελ: Λένια Ξενογιάννη.

Β’ ΔΙΑΝΟΜΗ. Λίζε: Λυδία Σπηλιάδη, Λουΐζα: Θεοδώρα Σπηλιάδη, Μπριγκίττα: Εβελίνα Κουρεντζή, Μάρθα: Μελίνα Γεωργιοπούλου, Γκρέτελ: Ρέα Γιαννακοπούλου.

ΑΓΟΡΙΑ. Φρήντριχ: Γιώργος Μπιζίμης, Κουρτ: Γιώργος Σπυρακόπουλος.

ΜΟΝΑΧΕΣ

Λούλα Αναγνωστοπούλου, Ελένη Γιαννακοπούλου, Μαρία Γκρέκη, Σοφία Δούση, Μαρία Λυκούση, Βασιλική Οικονομοπούλου, Σταυρούλα Χριστοφίλου.

ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Το Μ.Ε.Θ ιδρύθηκε το 1977 στην Καλαμάτα και είναι ένας από τους παλαιότερους πολιτιστικούς συλλόγους της Ελλάδας με αδιάκοπη πορεία όλα αυτά τα χρόνια στον πολιτισμό, τις τέχνες και ως επί των πλείστων στην παραγωγή θεατρικών παραστάσεων, από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο.

Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεσσήνη. Ξεκίνησε να ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο στη Μεσσηνία στις αρχές της δεκαετίας του 1980, λαμβάνοντας μέρος σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις ως ερασιτέχνης ηθοποιός. Εκανε το τηλεοπτικό του ντεμπούτο στην παιδική σειρά «Ο καπετάν Σβούρας» στην ΕΡΤ έχοντας τον ομώνυμο ρόλο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ έπαιζε σε μία παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕΚ, γνώρισε την Αλίκη Βουγιουκλάκη και ξεκίνησε η μεταξύ τους συνεργασία στο θέατρο. Στην τηλεόραση ακολούθησαν συμμετοχές στις σειρές «Οι Απαράδεκτοι», «Οι φρουροί της Αχαΐας», «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», ενώ από το 1993 μέχρι το 1995 πρωταγωνίστησε στην κωμική σειρά «Το ροζ συννεφάκι» στο Mega Channel. Κάποιες ακόμη γνωστές του συμμετοχές στην τηλεόραση, στις οποίες ξεχώρισε για το χιούμορ του, ήταν στις σειρές «Ντόλτσε Βίτα», «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Εγκλήματα».