Συνέντευξη στη Γιούλα Σαρδέλη

Τη δωρικότητα και την ομορφιά των ελληνικών τοπίων και της φύσης φέρνει στους χώρους μας η ταλαντούχα Μυρσίνη Αλεξανδρίδη, μέσα από τα πολύχρωμα πλακάκια και τα πρωτότυπα σχέδιά της. Η αρχιτέκτονας που πλέον ζει και δημιουργεί στη Σουηδία ασχολείται και με το εικαστικό κομμάτι, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως έχει ταξιδέψει αρκετά στη Μεσσηνιακή και τη Λακωνική Μάνη. Οπως η ίδια λέει, είναι ένας τόπος που αγαπά ιδιαίτερα λόγω της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και ιστορίας του. Μάλιστα επέλεξε να κάνει τη διπλωματική της εργασία για το χωριό Οίτυλο συγκεκριμένα.

- Πώς αποφασίσατε να σπουδάσετε Αρχιτεκτονική; Υπήρχε κάποιο υπόβαθρο, κάποιο ταλέντο στο σχέδιο στην παιδική σας ηλικία;

Από πολύ μικρή αγάπησα το σχέδιο βλέποντας τη μητέρα μου να ζωγραφίζει. Ολα τα καλοκαίρια και στον ελεύθερο χρόνο μου θυμάμαι να ζωγραφίζω, κυρίως με ακουαρέλες και σινική μελάνη. Δεν είμαι σίγουρη αν θα το ονόμαζα ταλέντο ή αν ήταν περισσότερο μια ανάγκη έκφρασης. Μου άρεσε να ζωγραφίζω τις εικόνες που έβλεπα στην καθημερινότητά μου αλλά κι αυτές που φανταζόμουν. Οταν λοιπόν έπρεπε να αποφασίσω για το τι σπουδές θα ακολουθήσω, η Αρχιτεκτονική ήταν η πρώτη μου επιλογή. Δεν είχε περάσει τότε από το μυαλό μου να δώσω για Καλών Τεχνών, γιατί πίστευα ότι δεν ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα, χωρίς να ξέρω βέβαια στα 17 μου τι είναι αυτό που θέλω. Η Αρχιτεκτονική λοιπόν ήταν στο μυαλό μου ο τέλειος δυνατός συνδυασμός της τέχνης και της πρακτικής επιστήμης.

- Η ζωή σάς πήγε κάπου αλλού όμως… στα καλλιτεχνικά. Το μετανιώσατε που επιλέξατε την Αρχιτεκτονική και όχι την Καλών Τεχνών τελικά;

Η Αρχιτεκτονική είναι πάντα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Μετά τις σπουδές μου στο Πολυτεχνείο εργάστηκα ως αρχιτέκτονας στο Βέλγιο και στην Ολλανδία κι έπειτα έκανα ένα μεταπτυχιακό Αστικού Σχεδιασμού. Τα τελευταία 3 χρόνια είμαι μέλος ενός αρχιτεκτονικού γραφείου στη Στοκχόλμη. Η αρχιτεκτονική λοιπόν μπήκε στη ζωή μου το 2008 και εξακολουθεί να είναι παρούσα. Τέχνη και Αρχιτεκτονική συμπορεύονται στο ταξίδι της ζωής μου και θα μπορούσα να πω πως ενισχύουν η μία την άλλη. Νομίζω πως αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, πάλι Αρχιτεκτονική θα διάλεγα να σπουδάσω, γιατί είμαι ευγνώμων για όλα τα εφόδια που μου έχει δώσει. Βέβαια θα ήθελα στο μέλλον να σπουδάσω σε μια σχολή Καλών Τεχνών, και πιο συγκεκριμένα θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο με την κεραμική.

- Τι είναι η σινική μελάνη και πώς μπήκε στη ζωή σας, όσον αφορά τα πλακάκια; Πώς και επελέγη αυτό το υλικό ως καμβάς;

Η σινική μελάνη ή αλλιώς μελάνι είναι η χρωματιστή υγρή ουσία που χρησιμοποιείται στο σχέδιο, στην τυπογραφία και στη ζωγραφική. Πρώτη φορά που ζωγράφισα με σινική μελάνη ήταν γύρω στα 10 μου όταν πήρα ένα δώρο με πολύχρωμες σινικές μελάνες από το θείο μου. Αργότερα, η επαφή μου έγινε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μου για την εισαγωγή στην Αρχιτεκτονική Σχολή, καθώς και κατά τη διάρκεια των σπουδών μου. Τότε όμως χρησιμοποιούσα κυρίως ραπιδογράφους και πενάκια. Οσον αφορά τα πλακάκια, μπήκαν στη ζωή μου κάπως τυχαία θα έλεγα. Ήταν πριν από 5 περίπου χρόνια όταν βρήκα ένα κουτί με λευκά πλακάκια σε μία αντικερί στην Ολλανδία και τα πήρα χωρίς να ξέρω ακριβώς γιατί. Ξεκίνησα να τα ζωγραφίζω κι έπειτα από αρκετούς πειραματισμούς βρήκα τον τρόπο που μου άρεσε. Η ιδέα να χρησιμοποιήσω ένα σχετικά φθηνό υλικό που δεν το συναντάμε συχνά σαν έργο τέχνης προέκυψε εν καιρώ, όταν πια ήμουν Σουηδία – και συνεχώς αυτή η ιδέα εξελίσσεται.

- Είναι πολύ συγκεκριμένος τομέας αυτός της εργασίας σας. Δηλαδή η ζωγραφική πάνω σε πλακάκια και μάλιστα με πουαντιγισμό, με μικρές τελίτσες. Κάνετε αποκλειστικά αυτήν την τεχνοτροπία; Μιλήστε μας λίγο περισσότερο για τις εμπνεύσεις σας.

Με τον καιρό και μετά από αρκετές δοκιμές βρήκα την κατάλληλη τεχνική για να ζωγραφίζω πάνω στα πλακάκια. Ζωγραφίζω αποκλειστικά με αυτήν την τεχνοτροπία γιατί ο πουαντιγισμός, ή αλλιώς... τελίτσες, είναι ο πλέον ιδανικός τρόπος για μένα να δημιουργώ βάθος και να εναλλάσσω τα μοτίβα. Αντλώ έμπνευση κυρίως από τις μνήμες, τα βιώματά μου, τα ταξίδια και τα ποιήματα. Εμπνέομαι συνεχώς από το ελληνικό τοπίο, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τις παραδοσιακές τέχνες, όπως για παράδειγμα τα κεντήματα. Είμαι πολύ τυχερή γιατί μεγάλωσα με δύο γιαγιάδες που κεντούσαν, και τώρα τα έργα τους αποτελούν έμπνευση για τα δικά μου. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βασίζομαι σε κάτι από το παρελθόν και να το μεταλλάσσω κάνοντάς το δικό μου. Δεν το θεωρώ νοσταλγία, αλλά αντιθέτως πιστεύω πως είναι μια θέληση να πατήσω πάνω σε γερές βάσεις και να συνεχίσω όλα αυτά που αγαπώ.

- Να υποθέσουμε ότι η επιλογή στα θέματα της φύσης σχετίζεται και με το γεγονός ότι κατάγεστε από τη Σκόπελο; Συνεχίζει να σας εμπνέει μέχρι σήμερα που ζείτε στην μακρινή Σουηδία;

Σε πολύ μεγάλο βαθμό τα έργα μου επηρεάζονται από τις εικόνες και τις μνήμες των τόπων που έχω επισκεφθεί και αγαπάω. Η Σκόπελος είναι, θα έλεγα, το σημείο αναφοράς μου και ο τόπος που με τροφοδοτεί ανεξάντλητα με νέες ιδέες και επιθυμία για δημιουργία. Το ίδιο συμβαίνει όμως και τα τόσα άλλα υπέροχα ελληνικά νησιά και τοπία που έχω επισκεφθεί.

Το γεγονός ότι ζω στη Σουηδία ίσως με έχει βοηθήσει να αναγνωρίσω την ανάγκη μου για σύνδεση με τον τόπο μου, που είναι η Ελλάδα. Αγαπώ τη ζωή μου εδώ, και ζώντας σε ένα τοπίο τόσο διαφορετικό από το ηλιόλουστο και φιλικό ελληνικό τοπίο που έχω μεγαλώσει, συνειδητοποιώ ότι έχω την ανάγκη να επιστρέφω εκεί. Συνεχίζει λοιπόν να είναι όχι μόνο πηγή έμπνευσης το ελληνικό τοπίο, αλλά και ανάγκη επιβίωσης για τον δύσκολο σκανδιναβικό χειμώνα.

- Ποια είναι μέχρι τώρα η ανταπόκριση σε αυτό το καλλιτεχνικό προϊόν στο οποίο έχετε αφοσιωθεί; Ταυτοχρόνως ασχολείστε και με τον τομέα των σπουδών σας;  

Είμαι πραγματικά χαρούμενη για το πώς έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και για τη θετική ανταπόκριση που έχω εκλάβει. Ξεκίνησα ουσιαστικά πιο σοβαρά την ενασχόλησή μου με τα καλλιτεχνικά πριν από περίπου ένα χρόνο, κι από τότε το εγχείρημά μου πάει όλο και καλύτερα. Είμαι ευγνώμων γι’ αυτό και προσπαθώ συνεχώς για την εξέλιξη. Δεν είναι εύκολο όμως, καθώς όπως ανέφερα και παραπάνω εργάζομαι σε ένα γραφείο, κι αυτό σημαίνει ότι τον υπόλοιπο χρόνο μου τον αφιερώνω αποκλειστικά στην τέχνη μου που τόσο αγαπώ. Οι μέρες μου μοιράζονται στη δουλειά του γραφείου και στη ζωγραφική, και τα Σαββατοκύριακά μου αφιερώνονται αποκλειστικά στη ζωγραφική. Η αλήθεια είναι πως η καραντίνα βοήθησε αρκετά στο να μείνω συγκεντρωμένη και να επενδύσω την ενέργειά μου και τον χρόνο μου στα πλακάκια.

- Εχετε σκοπό κάποια στιγμή να κάνετε μια έκθεση στην Ελλάδα όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες; 

Θα το ήθελα πολύ να εκθέσω τα έργα μου στην Ελλάδα και θα με ενδιέφερε πολύ να συμμετάσχω σε μία ομαδική έκθεση, καθώς υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες στον ελλαδικό χώρο. Η αλήθεια είναι πως θα αδράξω την ευκαιρία μόλις μου παρουσιαστεί.

Σελίδα Facebook: myrsini_alexandridi

Ιστοσελίδα: https://www.myrsinialexandridi.com