Ο καλλιτέχνης για πρώτη φορά παρουσιάζει δουλειά του πάνω σε απεικόνιση τοπίου και αφορμή για το άνοιγμα αυτό, ήταν όπως λέει ο ίδιος, η Μεσσηνία.

- Τι προσέλκυσε το ενδιαφέρον σας από τη Μεσσηνία, ώστε να αποτελέσει για εσάς πηγή έμπνευσης; "Ηταν η πρώτη φορά που ασχολήθηκα με το τοπίο σε μια συστηματική βάση και αυτό οφείλεται στη Μεσσηνία. Πιστεύω ότι βίωνα πολύ πιο έντονα τη φύση, προσπαθώντας να την ερμηνεύσω μέσα από τη ζωγραφική. Ηταν οι αντιθέσεις του μεσσηνιακού τοπίου που τράβηξαν το ενδιαφέρον μου, η πρόκληση των καθαρών και έντονων χρωμάτων, η παρέμβαση του ανθρώπου στο τοπίο αυτό και το πώς όλα αυτά ενώνονταν κάτω από το φως, που το παρατηρούσα να αλλάζει από ώρα σε ώρα και από εποχή σε εποχή".

- Πόσο διαφορετική είναι η έκθεση αυτή από τις προηγούμενες; "Είναι διαφορετική στη θεματική της, αποτελείται αποκλειστικά από τοπία ενώ μέχρι τώρα είχα τον χαρακτηρισμό του ανθρωποκεντρικού. Αλλάζει λοιπόν στη μορφή, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αλλάζει στο περιεχόμενο. Δούλεψα νέες γκάμες χρωμάτων. Το θέμα με οδήγησε σε άλλες γραφές. Νομίζω όμως ότι το βαθύτερο αποτέλεσμα και η αίσθηση που μπορεί να σου αφήσει αυτό που βλέπεις στη δουλειά μου είναι ίδιο είτε πρόκειται για ένα μοντέλο στο εργαστήρι, είτε για ένα λιμανάκι στην Καρδαμύλη".

- Η κρίση έχει λειτουργήσει και ευεργετικά για τις τέχνες; "Προσωπικά πιστεύω ότι για να ανθίσει κάποιο έργο τέχνης χρειάζεται η κρίση ως περιβάλλον, είτε είναι υπαρξιακή, είτε ψυχική, ή κοινωνική. Αν αντιμετωπιστεί επί της ουσίας μόνο να σε ωριμάσει και να σε δυναμώσει μπορεί σε βάθος χρόνου. Τώρα, η κρίση που περνάμε ως χώρα δε βλέπω να έχει ευεργετήσει κανέναν ακόμα, παρά μόνο πάλι τους πολύ λίγους. Αν δε συγκρουστούμε με τους ίδιους μας τους εαυτούς δεν θα οδηγηθούμε πουθενά. Αυτό ευτυχώς για την τέχνη θεωρώ ότι είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για να υπάρξει".

Ο Νίκος Κόνιαρης σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στο εργαστήρι της Ρένας Παπασπύρου και σκηνογραφία με το Γιώργο Ζιάκα. Παρακολούθησε μαθήματα ως ακροατής στις Σχολές Καλών Τεχνών της Μαδρίτης και της Στουτγκάρδης, καθώς επίσης και το σεμινάριο της σκηνογράφου Μαρίας Χανιωτάκη. Υπήρξε υπεύθυνος του θεάτρου «Εμπρός». Ηταν σκηνογράφος της θεατρικής ομάδας «ΟΜΜΑ studio” για σειρά ετών. Συνεχίζει να δουλεύει σαν σκηνογράφος σε θεατρικές και μουσικές παραστάσεις.  Επίσης, έχει κάνει δύο ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής το 2001 και το 2002 και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διδάσκει ζωγραφική σε παιδιά και ενήλικες. Μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με το “VSA Hellas” και το «Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης». Καταχωρήσεις έργων του υπάρχουν σε εκδόσεις. Εργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.