Για τους δύο  πρωταγωνιστές  του μυθιστορήματος και τη Μάνη μιλάει στην «Ε» η  συγγραφέας Ολγα Προφίλη με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της  «Το στραβοπάτημα» που θα γίνει την Παρασκευή στις 8.30 μ.μ. στην αυλή της Καμάρας στην  Καρδαμύλη.  Η συγγραφέας μιλάει επίσης για τη σχέση της με τη Μάνη αλλά και για τον αστυνομικό Αντώνη Πυλαρινό που εξιχνιάζει την υπόθεση με την βοήθεια της Αριστέας που είναι καμαριέρα.

Την Παρασκευή στην Καρδαμύλη η συγγραφέας και ο δημοσιογράφος της «Ε» Θανάσης Λαγός θα συζητήσουν για το βιβλίο ενώ την εκδήλωση θα προλογίσει η Μαρικαίτη Γεωργοτά, 

Συνέντευξη:  Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

«Με φόντο τις Βρυξέλλες, το Παλέρμο και τη Μάνη, δυο στάσεις ζωής έρχονται αντιμέτωπες με απρόβλεπτες και ιδιαίτερα επικίνδυνες συνέπειες» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Τι συνδέει τις τρεις περιοχές με τους πρωταγωνιστές τη Νίκη και τον Ζεπ;

Οι δυο πρωταγωνιστές ζουν και εργάζονται στις Βρυξέλλες, κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα του Βελγίου και της Ευρώπης, όπου και γνωρίζονται. Κινούνται καθημερινά σε μια πόλη με έντονο πολυπολιτισμικό και πολυγλωσσικό περιβάλλον που τους προσφέρει πολλά ερεθίσματα, επιλέγοντας να διεισδύσουν σε ότι τους ελκύει χωρίς να τους απορροφάει και να τους αφαιρεί τις προσωπικές τους ιδιαιτερότητες. Η Νίκη συνδέεται συναισθηματικά με τη Μάνη, τόπο καταγωγής της, γιατί εκεί περνάει τα καλοκαίρια, στην αρχή με τους γονείς της, και στη συνέχεια, όταν τους χάνει, με τη γιαγιά και τον παππού. Ο Ζεπ, γέννημα θρέμμα του Παλέρμο, εργάζεται σε πολυεθνική και ταξιδεύει συχνά στη Σικελία. Μαζί του αναδεικνύω τα κοινωνικά ήθη της γενέτειράς του, που τον κρατούν βαθιά ριζωμένο σε αυτήν.  Αυτό καθορίζει τη στάση του απέναντι στη Νίκη, χωρίς όμως να της την ξεκαθαρίζει. Η υπόθεση του μυθιστορήματος διαδραματίζεται πριν από δέκα χρόνια σε τρεις περιοχές/πόλεις που μου είναι πολύ οικείες.

Η Νίκη από την Ελλάδα και ο Ζεπ από τη Σικελία ξεκινούν το ταξίδι ενός παθιασμένου έρωτα στις Βρυξέλλες. Είναι αναπόφευκτο  το... «Στραβοπάτημα» για τους παθιασμένους νότιους ακόμα και όταν σμίγουν στο παγωμένο βορρά;

Ένας παθιασμένος έρωτας έχει συχνά απρόβλεπτο τέλος, αφού το πάθος δεν διατηρείται αιωνίως. Το ζήτημα είναι να μην έχει καταστροφικές συνέπειες για τους δυο ερωτευμένους, όπως συχνά συμβαίνει όταν χάνουμε τον έλεγχό των πράξεων μας. Ενώ έγραφα το Στραβοπάτημα μου ερχόταν στο νου η ταινία «Μοιραίο Πάθος», του αείμνηστου Λουί Μαλ. Παρόλο που οι καταστάσεις δεν είναι οι ίδιες, το αποτέλεσμα στην ουσία δεν αλλάζει. Η Νίκη και ο Ζεπ βιώνουν τη σχέση τους από διαφορετική οπτική γωνία. Ενώ εκείνη επενδύει και ονειρεύεται ένα κοινό μέλλον, εκείνος ζει τη στιγμή.  Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τη σχέση μέρα με τη μέρα εντείνεται. Αυτές οι εντάσεις οδηγούν αναπόφευκτα στο Στραβοπάτημα.

Θα μου επιτρέψετε, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου στην Καρδαμύλη να σας ρωτήσω  για τις Μανιάτισσες και τους Μανιάτες πρωταγωνιστές. «Πραγματική Μανιάτισσα η Θεοφανώ. Τη πάντρεψε τη Νίκη και μετά έφυγε από τη ζωή» γράφετε για τη γιαγιά της πρωταγωνίστριας. Ζουν πραγματικές Μανιάτισσες σήμερα στην Μάνη;

Στη Μάνη βρέθηκα για πρώτη φορά το 1976, χωρίς να έχω μανιάτικη καταγωγή. Η γιαγιά της Νίκης αντιπροσωπεύει για μένα το δυναμικό χαρακτήρα και την αποφασιστικότητα των ηλικιωμένων κυριών που γνώρισα όταν πρωτοήρθα σε αυτή που έγινε με τα χρόνια η δεύτερή μου πατρίδα. Η άποψή μου διαμορφώθηκε με τα χρόνια και είναι καθαρά προσωπική, μακριά από τα γνωστά στερεότυπα. Σήμερα στη Μάνη ζουν ηλικιωμένες Γερμανίδες, Αγγλίδες και Αυστριακές που επηρεάζουν κοινωνικά τη συμπεριφορά των γηγενών κατοίκων. Ο νέος αποικισμός έχει σίγουρα δημιουργήσει μεταλλάξεις στα γονίδιά τους.

Ο αστυνομικός Αργύρης Πυλαρινός θα διαλευκάνει και άλλες υποθέσεις ή θα διηγείται «Το στραβοπάτημα» στα εγγόνια του, όταν συνταξιοδοτηθεί;

Ο Αργύρης Πυλαρινός ίσως πάρει γρήγορα μετάθεση και επιστρέψει στην Κεφαλλονιά από όπου και κατάγεται.  Το μέλλον του είναι προς το παρόν… απρόβλεπτο. Σίγουρα η συγκεκριμένη υπόθεση τον αλλάζει, αφού εξάλλου την έχει πάρει προσωπικά. Και αυτό χάρη στη βοήθεια της Αριστέας της καθαρίστριας, συγχωριανής της γιαγιάς Θεανώς, που είναι η μόνη που γνωρίζει τη Νίκη από τα παιδικά της χρόνια και τη νοιάζεται. Ο Αργύρης ρίχνεται στην διαλεύκανση της υπόθεσης με επιμονή και υπομονή. Υπόσχεται στη Νίκη ότι δεν θα την ξεχάσει. Τον χαρακτηρίζει ένα βαθύ συναίσθημα δικαιοσύνης απέναντι σε μια γυναίκα χωρίς οικογενειακούς δεσμούς.

«Αντί για ρικότα θα βάλουμε ντόπια μυζήθρα»… Η μανιάτικη κουζίνα μπορεί να συναγωνιστεί τη σιτσιλιάνικη;

Οι πρωταγωνιστές είναι ταξιδεμένοι κοσμοπολίτες και μπορούν να προσαρμόζουν τη γεύση τους αν δεν βρουν τα κατάλληλα υλικά. Πάντα όμως μαγειρεύουν με υλικά της Μεσογειακής κουζίνας που έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ως ένας από τους πιο υγιεινούς τρόπους διατροφής. Σε αυτήν ανήκουν τόσο η μανιάτικη όσο και η σιτσιλιάνικη. Η κουζίνα του Παλέρμο και κατ’ επέκταση της Σικελίας περιέχει συνταγές με ψάρια, μαλάκια, μακαρόνια κάθε τύπου και φρέσκα λαχανικά και μυρωδικά, φημίζεται για τις γρανίτες και ορισμένα γλυκά όπως τα καννόλι και την κασσάτα που θα γνωρίσετε καλύτερα διαβάζοντας το Στραβοπάτημα. Στη Μάνη ελιές, πορτοκάλια, παξιμάδια, κάπαρη, μέλι, θαλασσινό αλάτι και αγνό παρθένο ελαιόλαδο μπορούν να αποτελέσουν τη βάση ασυναγώνιστων πιάτων. Πριν από μερικά χρόνια μου είχαν πει ότι Σικελοί παραγωγοί αγοράζουν πάμφθηνα το λάδι της περιοχής μας, το αναμιγνύουν με το δικό τους και το πωλούν πολύ πιο ακριβά. Η Μάνη είναι πλούσια σε βότανα και αρωματικά φυτά που εξακολουθώ και ανακαλύπτω. Ξερά σύκα με ρίγανη, μαρμελάδες και σαλάτες από τα φρούτα και φύλλα της φραγκοσυκιάς, ακόμα και γρανίτα φραγκόσυκο είναι προϊόντα ισάξια των γαστρονομικών λιχουδιών της Σικελίας.

Βρυξέλλες, Παλέρμο Μάνη, τελικώς η ζωή μας είναι ένα ταξίδι;

Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι με εκπλήξεις και διαρκείς αλλαγές πορείας… όσο πιο ευέλικτοι και ανοιχτόμυαλοι είμαστε τόσο πιο εύκολα προσαρμοζόμαστε και τις δεχόμαστε. Εύχομαι σε όλους μας να αντιμετωπίζουμε τη ζωή με θετικό μυαλό και αισιοδοξία, κρατώντας τις ισορροπίες που είναι απαραίτητες για την ομαλή καθημερινότητα ώστε να καταφέρνουμε να αποφεύγουμε τα ενδεχόμενα στραβοπατήματα.

Η Όλγα Προφίλη γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε μέχρι τα 18 της. Σπούδασε Ιταλική Φιλολογία και Γλωσσολογία καθώς και Γεωγλωσσολογία Λατινογενών Γλωσσών στην Γκρενόμπλ. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή πάνω στο κατωιταλικό ιδίωμα της Απουλίας. Εργάστηκε ως ερευνήτρια στην Γκρενόμπλ και την Οξφόρδη και στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχικά ως μεταφράστρια και, στη συνέχεια, ως υπεύθυνη για την προώθηση και διατήρηση των μειονοτικών γλωσσών και πολιτισμών. Απασχολήθηκε επίσης, στον τομέα ενημέρωσης του γυναικείου κοινού στις χώρες της Ευρώπης και υπήρξε πρόεδρος του Προσωπικού της Επιτροπής. Μιλάει έξι γλώσσες και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις Βρυξέλλες, την Καρδαμύλη και το Μπουένος Άιρες. Από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο κυκλοφορεί και το μυθιστόρημά της «Αγαπημένο μου Μπουένος Άιρες» (2015).