1 Γιατί έμεινε χωρίς πρόεδρο ο Αγροτικός Σύλλογος Γαργαλιάνων;

"Ως Αγροτικός Σύλλογος ιδρυθήκαμε το 2009, με σημαία μας "μακριά από κομματικούς - πολιτικούς εναγκαλισμούς" και όπλα μας το κέφι και τη διάθεση για προσφορά. Παρ' όλη την απειρία μας από συμμετοχή μας σε συλλόγους, πιστεύω ότι ανταποκριθήκαμε σε μεγάλο ποσοστό μέσα από μια 3ετή θητεία - μετά τη λήξη της οποίας και ύστερα από δυο γενικές συνελεύσεις, δυστυχώς δεν προέκυψε νέο Δ.Σ.".

2 Τι έχει οδηγήσει το σύλλογο σε αδράνεια σήμερα;

"Η μη ανάδειξη νέου Δ.Σ., η οποία σχετίζεται με τη μη συμμετοχή του αγροτικού κόσμου και το "πιστεύω" του απερχόμενου Δ.Σ. ότι δεν υπάρχουν ισόβιοι πρόεδροι και Δ.Σ. Αυτά έχουν ως συνέπεια να έχουμε οδηγηθεί σε αυτήν την αδράνεια".

3 Τι θα πρέπει να αλλάξει στο θεσμικό πλαίσιο που αφορά τους συλλόγους;

"Απαραίτητη προϋπόθεση η μία συνομοσπονδία και η ακύρωση της δημιουργίας ενός συλλόγου ανά καλλικρατικό δήμο, που προσθέτει περισσότερα προβλήματα π.χ. (αποστάσεις - προγραμματισμό - έξοδα κ.ά.)".

4 Τι κάνει τους αγρότες να μην συμμετέχουν μαζικά σε συλλόγους - συνεταιρισμούς, να μην οργανώνονται γενικότερα;

"Η κακή λειτουργία, δυστυχώς, κυρίως των Ενώσεων που ήταν η ομπρέλα των συνεταιρισμών. Η ύπαρξη δύο συνομοσπονδιών στο συνδικαλιστικό χώρο και η ασύστολη κομματικοποίηση που επικρατούσε στους δύο αυτούς τομείς, έχει οδηγήσει στην απαξίωση και την μη συμμετοχή του αγροτικού κόσμου".

5 Πόσο αναγκαία σήμερα είναι η συγκρότηση του αγροτικού κόσμου σε ομάδες παραγωγών ή συνεταιρισμούς;

"Είναι μια διαχρονική ανάγκη και όχι σημερινή. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ίδρυση και η συμμετοχή, μιας και στην περιοχή μας και ειδικά στην ελαιοκαλλιέργεια υπάρχουν και αξιόλογοι συνεταιρισμοί, όπως και ομάδες παραγωγών. Πιστεύω ότι όλοι αυτοί θα πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να βρουν μια κοινή συνιστώσα ώστε να δοθεί η ώθηση και η υπεραξία στο προϊόν μας".

6 Μπορούν σήμερα μεμονωμένοι παραγωγοί - μονάδες να σταθούν στη διεθνή αγορά;

"Αν με ρωτάγατε πριν από 5 έτη, θα σας έλεγα πως υπήρχαν λίγες πιθανότητες να γίνει αυτό. Βλέποντας την τελευταία πενταετία την επενδυτική μανία στον αγροτικό τομέα διάφορων μεγαλοεφοπλιστών και μεγαλοεργολάβων που δημιουργούν τεράστιες μονάδες, υπάρχει το εξής ερώτημα: Πόσο θα μπορέσει ένας παραγωγός που είχε πετύχει αξιόλογη προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση να τους ανταγωνιστεί; Πιστεύω ότι η Πολιτεία θα πρέπει να δει τις επενδύσεις αυτές μόνο ως προς το εξαγωγικό σκέλος".

7 Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στον αγροτικό τομέα;

"Θα τη χαρακτηρίσω στάσιμη και βαλτωμένη σε μεγάλο βαθμό, με ελάχιστες εξαιρέσεις". 

8 Πού εντοπίζεις τα μεγαλύτερα προβλήματα;

"Στην ύπαρξη της ρευστότητας και στις συνεχώς συμπιεζόμενες τιμές στον παραγωγό".

9 Ακούμε από όλους ότι ο πρωτογενής τομέας είναι αυτός που μπορεί να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη και την οικονομία. Τι χρειάζεται για να γίνει αυτό;

"Σίγουρα αυτή τη στιγμή ο πρωτογενής τομέας μαζί με τον τουριστικό είναι με διαφορά ό,τι μας έχει απομείνει. Και σαφώς για να συμβάλουν στην ανάπτυξη πρέπει να υπάρχουν κίνητρα και στρατηγικές πολιτικές χαραγμένες και στοχευμένες, και όχι επιφανειακές".

10 Η Πολιτεία έχει σταθεί στο πλευρό του αγροτικού κόσμου;

"Θα πω μια λέξη: Αγροτική Τράπεζα. Σαφώς λοιπόν και κατηγορηματικά θα πω "όχι", άλλα το αντίθετο. Με την κίνηση αυτή θα οδηγήσει στην καταστροφή της πρωτογενούς παραγωγής και μελλοντικά στην μεγαλύτερη αναδιανομή της γης".

11 Ο Δήμος Τριφυλίας, κατεξοχήν αγροτικός δήμος, έχει στηρίξει τον αγροτικό τομέα;

"Θεωρώ πως όχι, αλλά στη δεδομένη οικονομική συγκυρία και στην προσπάθεια λειτουργίας του καλλικρατικού δήμου σαν νεοσύστατου εγώ του δίνω ελαφρυντικά!".

12 Φορολογία πλέον και στα αγροτεμάχια: Τι σημαίνει αυτό;

"Πιστεύω ότι οποιοδήποτε μέτρο επιπλέον εφαρμόζεται στη ελληνική κοινωνία και σε όλους τους τομείς είναι αναποτελεσματικό. Επιδεινώνει την συνεχώς συρρικνούμενη οικονομία και εκμηδενίζει τα λιγοστά περιθώρια της ανάπτυξης. Αρα σαφώς και το μέτρο φορολόγησης των αγροτεμαχίων κινείται σε αυτή την κατεύθυνση".

13 Μόνιμο πρόβλημα η ψαλίδα της τιμής από τον παραγωγό στον καταναλωτή. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί;

"Η εφαρμογή του τιμολογίου πώλησης και οι συνεχείς έλεγχοι από το κράτος θα βοηθήσουν σε αυτό. Αναφέρομαι ενδεικτικά στα κηπευτικά και στον τρόπο λειτουργίας της Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών, που τα προϊόντα φεύγουν με δελτίο αποστολής και ο παραγωγός παίρνει εκκαθάριση. Αν εφαρμοστεί το τιμολόγιο πώλησης θα βοηθήσει στη μείωση αυτής της ψαλίδας".

14 Είναι ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα στην παγκόσμια αγορά;

"Η χώρα μας λόγω της γεωγραφικής της θέσης, του κλίματος και της πείρας των παραγωγών της, παράγει ποιοτικά και γευστικά προϊόντα. Γι' αυτό το λόγο και παρ' όλο τον ανταγωνισμό από τις τρίτες χώρες, τα ελληνικά προϊόντα έχουν μεγάλο μερίδιο στην παγκόσμια αγορά. Το μείον είναι ότι σε πολλά προϊόντα (π.χ. ελαιόλαδο) δεν γίνεται εξαγωγή με τυποποίηση - που σημαίνει ότι δεν παίρνουμε την υπεραξία, ενώ και το προϊόν είναι ευάλωτο σε προσμίξεις".

15 Συχνά ακούμε για ελληνοποιήσεις προϊόντων. Τι επιπτώσεις υπάρχουν και τι πρέπει να γίνει;

"Δημιουργείται αυτόματα αθέμιτος ανταγωνισμός και πίεση στην εσωτερική αγορά. Σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνονται έλεγχοι υπολειμμάτων, με ό,τι σημαίνει αυτό για την υγεία του καταναλωτή. Ζούμε σε μια παγκόσμια αγορά: όπως εξάγουμε, έτσι εισάγουμε κιόλας - και δεν διαφωνούμε σε αυτό. Πρέπει όμως ο καταναλωτής να γνωρίζει ότι το προϊόν είναι από άλλη χώρα, να αναγράφεται. Τέλος, τα υπερκέρδη από τις ελληνοποιήσεις καταλήγουν στις τσέπες των εμπόρων που εισάγουν στις μισές και κάτω τιμές των ελληνικών, και τα πωλούν για ελληνικά. Οι έλεγχοι στα τελωνεία και στα κεντρικά σημεία πώλησης πρέπει να γίνουν πιο εντατικοί".

16 Η οικονομική κρίση πόσο έχει επηρεάσει την ελληνική αγορά;

"Με την αγοραστική δύναμη του καταναλωτή να συρρικνώνεται αυτομάτως δημιουργείται θέμα. Η πίεση μεταφέρεται στη βάση της παραγωγής, και μόνο με στοχευμένες κινήσεις και εξωστρέφεια μπορεί να δοθεί ώθηση. Θα πω το εξής παράδειγμα: Την τελευταία τετραετία και μεσούσης της κρίσης, μεγάλο μέρος της πίεσης στην περιοχή μας απορροφήθηκε από τις εξαγωγές, οι οποίες όμως δεν γίνονται στοχευμένα και με προγραμματισμό από τη μεριά των παραγωγών".

17 Υπάρχει εξωστρέφεια από τους παραγωγούς, πώς πρέπει να τη στηρίξει η Πολιτεία;

"Σαφώς τα τελευταία χρόνια και μέσα από συνεχή εκπαίδευση και σεμινάρια έχει διαμορφωθεί ένα μικρό αλλά δυνατό υπόβαθρο. Μέσα από ανησυχίες και συζητήσεις υπάρχουν οι βάσεις για την εξωστρέφεια που ζητάμε. Η Πολιτεία πρέπει να συμβάλει με λιγότερη γραφειοκρατία και με επαναλειτουργία της Αγροτικής Τράπεζας από το κράτος.

18 Κόστος καλλιέργειας: Ποια είναι η κατάσταση;

"Η ίδια όπως πριν, ίσως και διογκωμένη από τα μεγάλα μείον της αγροτικής παραγωγής στην προσπάθεια επιβίωσής της".

19 Η περιοχή των Γαργαλιάνων στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην μονοκαλλιέργεια. Τι σημαίνει αυτό;

"Σημαίνει ότι σε περίοδο κρίσης του προϊόντος που είναι διαμορφωμένη εδώ και μία πενταετία, υπάρχει σαφώς μια μείωση που ξεπερνάει το 30% του εισοδήματος και που ίσως με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ στο σύστημα των επιδοτήσεων γίνει πολύ μεγαλύτερη. Ομως άλλες καλλιέργειες χωρίς δυνατότητες εδραίωσης, με απουσία προγραμματισμού φυτεύσεων - φραγμάτων, εγκυμονούν παρόμοιους κινδύνους".

20 Πόσο σημαντική είναι η επέκταση ΠΟΠ σε όλο το νομό;

"Οντως η επέκταση του ΠΟΠ είναι ένα εργαλείο. Δεν είναι βασικός μοχλός ώθησης του προϊόντος. Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν απαραίτητο και η εμφιάλωση στο πλαίσιο του ΠΟΠ να γίνεται εντός νομού".

Βιογραφικό

Ο Λεωνίδας Παπαχριστοφίλου γεννήθηκε το 1965 στους Γαργαλιάνους και είναι το 6ο και τελευταίο παιδί μιας καθαρά αγροτικής οικογένειας, με πολύ μικρό όμως κλήρο.

Αποφοίτησε το 1983 από το Γενικό Λύκειο Γαργαλιάνων, και αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ασχολήθηκε με τη γεωργία. Καλλιεργεί 10 στρέμματα θερμοκηπιακής μονάδας με το σύστημα της υδροπονικής μεθόδου, καθώς και έκταση 25 στρεμμάτων ελαιοκαλλιέργειας. Εχει εκλεγεί πρόεδρος στον Αγροτικό Σύλλογο Γαργαλιάνων. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.