Με την πρώτη του ποιητική συλλογή, «Κινούμενη Αλήθεια» (εκδ. Ενύπνιο), μας προσκαλεί να δούμε τη ζωή μέσα από ερωτήματα, συναισθήματα και προσωπικές αναζητήσεις. Επιθυμεί να αγγίξει τον αναγνώστη, να τον κάνει να σκεφτεί, να νιώσει, να ανοιχτεί. Γιατί, όπως λέει και ο ίδιος, η ποίηση ανήκει σε όλους. Η συλλογή απευθύνεται σε όσους αναζητούν ερεθίσματα για σκέψη και αναστοχασμό, αλλά και σε εκείνους που χρειάζονται συμπαράσταση και παρηγοριά. O Γιώργος Θανάσης γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Σήμερα ζει στην Καλαμάτα και υπηρετεί ως αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Ψυχολογία της Υγείας. Αρθρογραφεί τακτικά στα κοινωνικά δίκτυα, εστιάζοντας σε θέματα Θετικής Ψυχολογίας. Ποιήματά του έχουν διακριθεί και περιληφθεί σε ποιητικές ανθολογίες.

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου

Ο τίτλος της συλλογής σας είναι «Κινούμενη Αλήθεια». Τι σημαίνει για εσάς αυτή η φράση;

Ο προσωκρατικός φιλόσοφος Ηράκλειτος έλεγε: «Τα πάντα ρει». Πιστεύω στη δυναμική φύση της αλήθειας. Ο κόσμος αλλάζει διαρκώς και αυτό που χθες θεωρούσαμε αληθινό, σήμερα μπορεί να αποδεικνύεται ξεπερασμένο ή ακόμη και ψευδές. Για να προσεγγίσουμε την αλήθεια απαιτείται να κινηθούμε νοερά σε νέα πεδία και κυρίως απαιτείται θάρρος για να την αποδεχτούμε. Η συλλογή, λοιπόν, επαναπροσδιορίζει την αλήθεια ως ζωντανή εμπειρία και όχι ως δόγμα.

Αναφέρετε πως η ποίηση είναι σαν ένα ποτήρι που ξεχειλίζει. Πότε νιώθετε αυτό το «ξεχείλισμα» μέσα σας;

Η αναλογία με το «ποτήρι που ξεχειλίζει» υπογραμμίζει ότι η ποίηση δεν είναι ένα κλειστό σύστημα, αλλά μια ζωντανή πηγή που προσφέρει αλήθεια σε όσους «διψούν» γι’ αυτή• όχι σε όσους επιθυμούν να την ελέγξουν ή να τη «σκουπίσουν» για να διατηρήσουν την ψευδαίσθηση της σταθερότητας. Θα έλεγα πως όταν νιώθω ότι έχω κάτι να προσφέρω, νιώθω αυτό το «ξεχείλισμα»• όμως το πλεόνασμα γίνεται πλήρες μόνο όταν συναντήσει ανθρώπους έτοιμους να δεχτούν τη δροσιά του.

Στα ποιήματά σας βλέπουμε μια βαθιά ενασχόληση με την αμφιβολία και την υπαρξιακή αναζήτηση. Ποιον ρόλο παίζει η αβεβαιότητα στη γραφή σας;

Η αμφιβολία μας θέτει σε κίνηση. Όταν δεν είμαστε βέβαιοι αυξάνεται η πιθανότητα να δούμε πράγματα, καθώς τα προσεγγίζουμε με πιο ανοιχτό μυαλό. Για μένα, η ποίηση είναι η γλώσσα της αβεβαιότητας. Κάθε στίχος που γράφω είναι μια επιβεβαίωση της σωκρατικής παραδοχής «Έν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα». 

Γράφετε για την αγάπη, τη μοναξιά, την απώλεια. Ποια από αυτά τα θέματα θεωρείτε πιο δύσκολο να αποδοθεί ποιητικά; Και γιατί;

Νομίζω ότι τα πράγματα —που δεν έχουμε ακόμη αποδεχτεί— είναι συνήθως πιο δύσκολο να ειπωθούν και επομένως να αποδοθούν και ποιητικά. Επειδή η απώλεια, όταν είναι νωπή, είναι σαν να προσπαθείς να σχεδιάσεις στο περιθώριο ενός συναισθηματικού σκιάχτρου. Πάρα πολλοί μου είπαν ότι τους άρεσε και ένιωσαν συμπαράσταση και αισιοδοξία με το ακροτελεύτιο ποίημα «Μεταστάς», που μιλά για τον θάνατο. Ο τρόπος που προσεγγίζουμε κάθε θέμα είναι που κάνει τη διαφορά, και μπορεί να μετατρέψει και το πιο δυσάρεστο σε κάτι ενθαρρυντικό.

Σε ποιους απευθύνεται η «Κινούμενη Αλήθεια»; Την γράψατε με κάποιον συγκεκριμένο αναγνώστη στο νου;

Η ποίηση είναι ελεύθερη και ανήκει σε όλους. Ο κάθε αναγνώστης την κάνει δική του με τον δικό του μοναδικό τρόπο, μέσα από τη φαντασία του και τα βιώματά του. Θα έλεγα ότι η συλλογή είναι ισορροπημένη, απευθύνεται ταυτόχρονα σε όσους αναζητούν ερεθίσματα για σκέψη και αναστοχασμό, αλλά και σε εκείνους που χρειάζονται συμπαράσταση και παρηγοριά.

Τι είναι αυτό που σας ωθεί να γράφετε ποίηση; Πρόκειται για ανάγκη, κάλεσμα ή πράξη αντίστασης;

Ποίηση είναι η ανάγκη να γράψεις για σένα και το πώς νιώθεις, αλλά απ’ ένα σημείο και μετά καταλήγεις να γράφεις για όλο τον κόσμο, για τις καθολικές έγνοιες και τα οράματα. Ο πραγματικός ποιητής τιθασεύει το ναρκισσιστικό του συναίσθημα που τον καλεί απλώς να γρατσουνίσει την κιθάρα του «Εγώ» και υφαίνει πάνω στο καθολικό. Αυτή είναι η ποίηση, η μέθεξη του καθολικού, διαφορετικά καταλήγεις σε φληναφήματα.

Ποια ποιήματα της συλλογής θεωρείτε τα πιο «επικίνδυνα» ή αποκαλυπτικά και γιατί;

Η ερώτησή σας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς η έννοια του «επικίνδυνου» ή του «αποκαλυπτικού» στη ποίηση μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους. Αν και θα μπορούσα να πω με χιούμορ ότι όλα τα ποιήματα της συλλογής είναι «επικίνδυνα» με τη δική τους έννοια, η αλήθεια είναι ότι κάθε ένα φέρει μια μοναδική δυναμική που μπορεί να ταράξει, να προβληματίσει ή να φωτίσει διαφορετικούς αναγνώστες. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί αναγνώστες έχουν επισημάνει πως ταυτίστηκαν βαθιά με συγκεκριμένα ποιήματα, κάτι που δείχνει τη δύναμη της συλλογής να αγγίζει ταυτόχρονα και καθολικές και προσωπικές, εμπειρίες. 

Ποιο μήνυμα θέλετε τελικά να αφήσετε στον αναγνώστη μέσα από την «Κινούμενη Αλήθεια»;

Κάθε ποίημα πιστεύω ότι έχει ένα ξεχωριστό μήνυμα —ίσως και περισσότερα— τα οποία ο καθένας θα τα βιώσει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Θα έλεγα όμως ότι η κεντρική ιδέα όλης της συλλογής είναι να μην είμαστε δογματικοί και να θέτουμε διαρκώς το μυαλό μας σε κίνηση. Θέλω ο αναγνώστης, στο τέλος, να φύγει έχοντας την ευαισθησία του ενεργοποιημένη, το μυαλό του ανοιχτό και την καρδιά του περισσότερο διαθέσιμη, γιατί μόνο έτσι μπορεί να βιώσει την αλήθεια, όχι ως θεωρία, αλλά ως ζωή.

Η Καλαμάτα είναι πλέον ο τόπος όπου ζείτε και δημιουργείτε. Εχει ήδη επηρεάσει τη γραφή σας και, αν ναι, με ποιον τρόπο; Σκέφτεστε στο μέλλον να αφιερώσετε κάποιο έργο –ίσως μια ποιητική συλλογή ή ποίημα– ειδικά σε αυτή την πόλη;

Η Καλαμάτα είναι μια όμορφη και ανθρώπινη πόλη για να ζεις. Πιστεύω ότι προσφέρει ποιότητα ζωής στους κατοίκους της και την ευκαιρία να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό μας. Αναμφίβολα οι εικόνες και οι άνθρωποί της με έχουν εμπνεύσει για να γράψω πράγματα. Δεν ξέρω αν θα αφιερώσω κάτι στην πόλη, ξέρω όμως ότι η Καλαμάτα έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο ίχνος στην ψυχή μου. 

Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία και εύχομαι καλή συνέχεια με προσφορά στην ενημέρωση και τον πολιτισμό.