Ο κ. Θεοδωρόπουλος αποτελεί μια προσωπικότητα που διακατέχεται από ανήσυχο πνεύμα, καθώς δεν αρκέστηκε στην ηρεμία της συνταξιοδότησής του, ύστερα από τόσα συναπτά έτη εργασίας, αλλά συνεχίζει ως πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής να προσφέρει στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας και επίσης είναι ειδικός σύμβουλος με αντικείμενο το Κοινοβουλευτικό Έργο στο πλευρό του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά.
Ο Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του από το Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Δικηγόρος Αθηνών από το 1974, συνταξιοδοτήθηκε το 2011 και με ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου τού απενεμήθη ο τίτλος του Επίτιμου Δικηγόρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Επίσης, είναι πτυχιούχος Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1976 εργαζόταν στη Βουλή των Ελλήνων και αφού ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας συνταξιοδοτήθηκε πρόσφατα από τη θέση του γενικού διευθυντή της Βουλής των Ελλήνων. Μάλιστα, ασχολήθηκε ενεργά με τα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα της χώρας. Είχε έντονη αθλητική δραστηριότητα ως μέλος αθλητικών σωματείων στον χώρο του μπάσκετ και σήμερα είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (μπάσκετ).
39 ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Ο κ. Θεοδωρόπουλος μιλώντας στο «Κ» εξηγεί πώς είναι να έχει συνεργαστεί και με τους δέκα μεταπολιτευτικούς προέδρους (Παπακωνσταντίνου, Παπασπύρου, Αλευρά, Τσαλδάρη, Κακλαμάνη, Μπενάκη, Σιούφα, Πετσάλνικο, Πολύδωρα, Μεϊμαράκη) και τους εννέα μεταπολιτευτικούς πρωθυπουργούς της Βουλής των Ελλήνων. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχαιρε της εκτίμησης όλων των πολιτικών κομμάτων και ψηφίστηκε και από τα εφτά κόμματα της Βουλής για τη θέση του γενικού διευθυντή του Κοινοβουλευτικού Έργου. «Ξεκίνησα να εργάζομαι στη Βουλή το 1976, που προσελήφθηκα από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου. Δούλεψα επί 39 συναπτά έτη στη Βουλή και τα τρία τελευταία χρόνια κατείχα τη θέση του γενικού διευθυντή του Κοινοβουλευτικού Έργου στο Κοινοβούλιο, καθώς τόσο διαρκεί η θητεία στη συγκεκριμένη θέση. Εργάστηκα στη Διεύθυνση Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και στη Διεύθυνση Νομοθετικού Έργου από το 2001 έως το 2012, ως διευθυντής της Διεύθυνσης. Μετέπειτα, έγινα γενικός διευθυντής Κοινοβουλευτικού Έργου, με αρμοδιότητα τον έλεγχο και την εύρυθμη λειτουργία των Διευθύνσεων Νομοθετικού Έργου, Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, των Ειδικών Μόνιμων Επιτροπών και της Στενογραφικής Υπηρεσίας. Η πιο αρμονική και εποικοδομητική συνεργασία μου ήταν με τον πρόεδρο της Βουλής κ. Μεϊμαράκη… με τον οποίο υπήρξε και αμοιβαία εκτίμηση. Αρίστη συνεργασία είχα και με τον πρόεδρο κ. Κακλαμάνη. Μπορώ να πω ότι δεν μου έχει λείψει ο χώρος του Κοινοβουλίου, γιατί είμαι ειδικός σύμβουλος του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του κ. Σαμαρά, στα θέματα του Κοινοβουλευτικού Έργου και συνεπώς η επαφή μου με τον χώρο της Βουλής εξακολουθεί να υπάρχει».
ΠΩΣ ΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ
Όσον αφορά την προεργασία που χρειάζεται για την ψήφιση ενός νόμου και τις αρμοδιότητες του νομοθετικού τμήματος, ο κ. Θεοδωρόπουλος μας αναλύει λεπτομερώς τα στάδια: «Οι νόμοι για να φτιαχτούν πρέπει να κατατεθούν από τους υπηρεσιακούς παράγοντες, δηλαδή βασικά από τους υπουργούς και σε μικρότερο βαθμό από κάποιους βουλευτές… όταν καταθέτουν προτάσεις νόμων, στη Γραμματεία της Κυβέρνησης και αυτή με τη σειρά της τα παραδίδει στη Διεύθυνση Νομοθετικού Έργου. Μια από τις υπηρεσίες μας ελέγχει αν πληρούν τα βασικά χαρακτηριστικά, όπως να υπάρχει η εισηγητική έκθεση, το σχέδιο νόμου, η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, οι καταργούμενες διατάξεις και έπειτα γίνεται η ανακοίνωση στο Σώμα. Στη συνέχεια, παραπέμπονται τα Σχέδια Νόμου στις Διαρκείς Επιτροπές, όπου γίνεται η επεξεργασία τους. Έπειτα, εισάγονται στη Βουλή, όπου γίνεται η συζήτηση επί της Αρχής, επί των Άρθρων και επί του Συνόλου και ακολουθεί η ψηφοφορία επί της Αρχής, επί των Άρθρων και επί του Συνόλου. Μόλις τελειώσει αυτό το στάδιο, έρχονται πάλι στη Διεύθυνση του Νομοθετικού Έργου τα Σχέδια Νόμου όπως ψηφίστηκαν από τη Βουλή και παραπέμπονται στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, αφού υπογράψω πρώτα εγώ, ο γενικός γραμματέας της Βουλής και ο πρόεδρος της Βουλής τον σχετικό πάπυρο του νόμου. Κατά τα χρόνια εργασίας μου έχω υπογράψει 1.438 νόμους. Επίσης, έχω περάσει άπειρες ώρες καθήμενος στην έδρα. Η μεγαλύτερη συνεδρίαση που παρευρέθηκα ήταν επί προεδρίας Αλευρά το 1982 ή 1983 και αφορούσε το υπουργείο Γεωργίας και τη θέσπιση των αγροτικών συνεταιρισμών, όπου τότε λόγω του παλιού κανονισμού οι νόμοι συζητούνταν για κάθε άρθρο. Είχαμε λοιπόν ξεκινήσει στις 18:00 το απόγευμα και τελειώσαμε στις 08:00 το άλλο πρωί! Και είχαν χρειαστεί να γίνουν 30 συνεδριάσεις».
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΩΝ
Οι τροπολογίες πολλές φορές έχουν δημιουργήσει αντιδράσεις στο Κοινοβούλιο μεταξύ των κομμάτων. Ο κ. Θεοδωρόπουλος μας λέει τι πρέπει να ισχύει για την ψήφισή τους από το Σώμα. «Οι τροπολογίες, σύμφωνα με τον κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα, κατατίθενται τρεις ημέρες πριν εισαχθούν στις Επιτροπές ή στην Ολομέλεια, για να είναι έγκυρες και εμπρόθεσμες. Οι τροπολογίες πρέπει να είναι σχετικές με τον νόμο που συζητείται. Φυσικά, τα τελευταία χρόνια υπάρχει κατάχρηση και σε αρκετές περιπτώσεις ήταν άσχετες με τους προς συζήτηση νόμους. Εκτός από τις υπουργικές τροπολογίες δικαίωμα κατάθεσης έχουν και οι βουλευτές. Οι υπουργικές γίνονται σχεδόν όλες δεκτές από το Σώμα, ενώ οι βουλευτικές εξαρτάται από τον αρμόδιο υπουργό εάν θα τις κάνει δεκτές και αν άπτονται με το αντικείμενο του σχετικού νόμου. Τα “παραθυράκια” του νόμου, δηλαδή οι βουλευτικές τροπολογίες που περνούν τις βραδινές ώρες ή περνούσαν μαζικά λόγω κλεισίματος της Βουλής για διακοπές, δεν μπορώ να κρίνω εγώ αν αυτές ήταν ρουσφετολογικές».
Για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού ο κ. Θεοδωρόπουλος δήλωσε: «Ευελπιστώ για το καλό της χώρας να σωθεί η πατρίδα. Αυτό ενδιαφέρει όλους τους Έλληνες».
Από την πολιτική σκηνή στους κανόνες της αρμονίας
Ο πολιτισμός είναι ο τομέας που αγάπησε και σημάδευσε τη ζωή του. Από το 2009 είναι μέλος του ΔΣ της ΕΛΣ στην αρχή ως αντιπρόεδρος και από το 2012 κατέχει τη θέση του προέδρου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Επί προεδρίας του άρχισε η αναζωογόνηση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που έφυγε από τα στενά όρια του θεάτρου ΟΛΥΜΠΙΑ και έγινε προσιτή στους πολίτες βγαίνοντας στους δρόμους με πολλαπλές δράσεις. Δικαίως, σήμερα, θεωρείται από όλους ως ο πρώτος πολιτιστικός οργανισμός της χώρας και αυτό τιμά και τον ίδιο, αλλά και τους άξιους συνεργάτες του, με πρώτο τον καλλιτεχνικό διευθυντή Μύρωνα Μιχαηλίδη, για τις μεγάλες επιτυχίες του Λυρικού Θεάτρου της χώρας μας.
Σήμερα από τη θέση του προέδρου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ο κ. Θεοδωρόπουλος μας εξηγεί τους στόχους που έχει θέσει: «Το βασικό καθήκον μου ως προέδρου του ΔΣ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής είναι η διασφάλιση της ορθής διοικητική λειτουργίας της. Αυτή είναι η πιο σύντομη περιγραφή που συνοψίζει με τον πιο συντετμημένο όσο και περιεκτικό τρόπο ένα πλήθος από αναρίθμητα καθήκοντα σε ημερήσια βάση, τα οποία πρέπει να ικανοποιηθούν σε ασφυκτικές –τις περισσότερες φορές– προθεσμίες για τη σωστή και την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού. Ο βασικός στόχος μου είναι η Εθνική Λυρική Σκηνή να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχής κάθε Έλληνα πολίτη. Να βλέπει τον εαυτό του στον οργανισμό, να μπορεί να αρθρώνει τη φράση και να κυριολεκτεί λέγοντας: “Η Λυρική μας”. Να τη βιώνει ως έναν ελληνικό φορέα πολιτισμού με διεθνή ακτινοβολία και κύρος, εφάμιλλο των μεγαλύτερων λυρικών θεάτρων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα όραμα που σηματοδοτείται από τη μετάβαση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις της το 2016 στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος” από τον φημισμένο αρχιτέκτονα Renzo Piano».
ΜΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Η κρίση έχει «αγγίξει» και την Εθνική Λυρική Σκηνή, μας εξηγεί ο πρόεδρος. «Αναμφίβολα έχει επηρεάσει. Ωστόσο, η κρίση αποτέλεσε για τον οργανισμό μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, υλοποιώντας ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αδιάλειπτης εξωστρεφούς πολιτικής και ανατρέποντας την κατεστημένη αντίληψη πως η όπερα αφορά λίγους. Κύριος στόχος του προγράμματος ήταν η όπερα να γίνει κτήμα όλων των Ελλήνων πολιτών, ένας στόχος που επιτεύχθηκε χάρη στον δημιουργικό οραματισμό του καλλιτεχνικού διευθυντή της κ. Μύρωνα Μιχαηλίδη. Σήμερα, η Εθνική Λυρική Σκηνή εξακολουθεί να παράγει έργο, όπου το κόστος μπορεί να είναι μειωμένο συγκριτικά με το παρελθόν προ κρίσεως, αλλά όχι η καλλιτεχνική αξία του. Και ευτυχώς την προσπάθειά μας αυτή την έχουν αγκαλιάσει οι πολίτες, με υψηλά ποσοστά πληρότητας στις παραγωγές μας, όπως και πλήθος κόσμου που παρακολουθεί τις καλλιτεχνικές δράσεις μας σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τους ευχαριστούμε θερμά για την υποστήριξή τους».
Ποια όμως η επενέργεια της Λυρικής Μουσικής στον κόσμο; Υπάρχουν νόμοι που διέπουν τη μελωδία της μουσικής; «Η όπερα είναι η υψηλότερη μορφή τέχνης που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την υποκριτική με τη μουσική. Η λυρική τέχνη έχει τη μοναδική ικανότητα να θεραπεύει την ανθρώπινη ψυχή μυώντας την στην αρμονία, στην ευγένεια και στα υψηλά ιδανικά που εμπεριέχονται στον βαθύ πυρήνα κάθε λυρικού έργου, όπως φυσικά και στην αρετή που αναβλύζει σε κάθε ανεκτίμητης αξίας πολιτιστικού αγαθού με οικουμενική διάσταση και καθολική, διαχρονική αποδοχή. Φυσικά και υπάρχουν νόμοι και κανόνες στη μουσική, όπως σε καθετί στον κόσμο μας, στην ίδια τη ζωή μας. Η μεγάλη διαφορά όμως είναι ότι η παράβαση και η μη συμμόρφωση στους κανόνες, στη νομοθεσία της μουσικής, δεν εγείρει πειθαρχικές αξιώσεις, αλλά συνήθως δημιουργεί πρωτότυπα αριστουργήματα. Η έμπνευση εξάλλου δεν μπορεί να περιχαρακωθεί σε κανένα νομοθετικό πλαίσιο. Είναι εκ φύσεως ανεξάντλητη και σε διαδικασία ατέρμονης αναζήτησης» απαντά ο κ. Θεοδωρόπουλος.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ
Συνοψίζοντας όλα τα χρόνια εργασίας στη Βουλή αλλά και στην Εθνική Λυρική Σκηνή ο κ. Θεοδωρόπουλος μας λέει: «Ο χρόνος της προσωπικής μου ζωής ήταν περιορισμένος, προσπαθούσα να ανταποκριθώ και στις οικογενειακές υποχρεώσεις μου, αλλά ήταν τέτοιο το ωράριο εργασίας, λόγω των συνεδριάσεων, που τα παλαιότερα χρόνια πριν αλλάξει ο κανονισμός πραγματοποιούνταν τις νυχτερινές ώρες. Ήταν μια δύσκολη περίοδος, όμως παρ’ όλα αυτά το Σαββατοκύριακο το διέθετα στην οικογένειά μου και σε άλλες ενασχολήσεις που αφορούν στον πολιτισμό, που είναι το μεράκι μου, αλλά και τον αθλητισμό».
Ο πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής απευθύνει κάλεσμα προς τον κόσμο: «Προσκαλούμε τους πολίτες να παρακολουθήσουν και να γίνουν κοινωνοί των παραγωγών μας, όπερας, οπερέτας και μπαλέτου, ειδικά αυτούς που δεν μας έχουν παρακολουθήσει ποτέ. Είμαι σίγουρος ότι θα μαγευτούν από το αποτέλεσμα και θα νιώσουν περήφανοι για την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη δική τους Λυρική. Στα μέσα του επόμενου μήνα θα παρουσιάσουμε την “Τόσκα” του Τσάκομο Πουτσίνι (14, 16, 17, 18 Ιουνίου) στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού και προς τα τέλη του Ιουλίου την “Κάρμεν” του Ζωρζ Μπιζέ (26, 28, 30, 31 Ιουλίου) στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού».
Της Πέννυς Κροντηρά από το tokarfi.gr