Είναι μικρά ακατοίκητα νησάκια, τα οποία αναδύθηκαν μετά από μεγάλο σεισμό, σήμερα αποτελούν βασικό προορισμό για μπάνιο. Βρίσκονται μεταξύ του οικισμού της Λιχάδας από την πλευρά της Εύβοιας, και των Καμένων Βούρλων από την πλευρά της Φθιώτιδας.
Το όνομά τους οι Λιχάδες, το οφείλουν σύμφωνα με την μυθολογία στον Λίχα, τον δούλο του Ηρακλή, ο οποίος του παρέδωσε τον χιτώνα της Δηιάνειρας. Σύμφωνα με τον μύθο ο Ηρακλής θεώρησε υπαίτιο τον Λίχα για τον χιτώνα και τον εκσφενδόνισε στην θάλασσα. Από τα κομμάτια και το αίμα του σχηματίστηκαν οι Λιχάδες.
Η μεγαλύτερη νησίδα των Λιχάδων είναι η Μονολιά που είναι και η βορειότερη του συμπλέγματος και η επόμενη μεγαλύτερη είναι η Μεγάλη Στρογγυλή, η νοτιότερη του συμπλέγματος. Ανάμεσά τους υπάρχουν άλλες μικρότερες νησίδες όπως η Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, η Βαγιά, ο Βορηάς, το Λιμάνι καθώς και άλλοι μικροί σκόπελοι και μύρμηκες, που λέγονται Ποντικονήσια.
Κατοικούνταν στο παρελθόν. Στο νότιο τμήμα της Μονόλιας διασώζονται ακόμα κτίσματα από τον οικισμό του νησιού. Ο πληθυσμός των νησιών έφτανε τους 70 κατοίκους το 1928 ενώ από την δεκαετία του 1960 και μετά ο οικισμός σχεδόν εγκαταλείφθηκε. Στη Στρογγυλή, βρίσκονται σκορπισμένα ερείπια της Ιεράς Μονής του 12ου αιώνα μ.Χ., που μόνασε ο Οσιος Γρηγόριος ο Μυροβλήτης. Επίσης, εκεί σώζονται λείψανα ρωμαϊκού υδραγωγείου.
Ο βυθός της Λιχάδας και των Λιχαδονήσων είναι αρκετά πλούσιος και υπάρχουν πολλά ναυάγια τα οποία προσελκύουν τους αυτοδύτες.
Εντυπωσιακό είναι ένα ναυάγιο, του Τσιμεντόπλοιου "PIONEER I", που γίνεται αντιληπτό χωρίς καταδυτικό εξοπλισμό, καθώς είναι πρoσαραγμένο μόλις στα 6 μέτρα. Πρόκειται για ένα ναυάγιο από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, που προσφέρει καταφύγιο σε εκατοντάδες Γυμνοβράγχια (λιγότερο γνωστά μαλάκια), ενώ υπέροχοι Σπόγγοι καλύπτουν όλο το κατάστρωμα του πλοίου σαν ένα υπέροχο στρωμένο χαλί.
Τα Λιχαδονήσια έχουν επιλέξει για μόνιμη κατοικία τους μια χαριτωμένη οικογένεια από τέσσερις φώκιες Μονάχους – Μονάχους, που εδώ και μερικά χρόνια έχουν δραπετεύσει από το θαλάσσιο πάρκο της Αλοννήσου.
Για τα νησάκια αναχωρούν τακτικά κατά την καλοκαιρινή περίοδο, μικρά πλοιάρια προς τις μεγαλύτερες νησίδες του συμπλέγματος και τις παραλίες που διαθέτουν.
