Η κοινωνία, στο πρόσωπο των γερόντων, που είναι τα θύματα της πιο άνανδρης πολιτικής συμπεριφοράς, όχι μόνον των σημερινών αλλά και των προηγουμένων κυβερνητών, που εξαντλούσαν και εξαντλούν την… ευρηματικότητά τους σε τρόπους εξαθλίωσης των λευκιτών, πορεύεται, διαμαρτύρεται, αγανακτεί, παραδίδει στην πυρά τις πλήρεις ψευδών στοιχείων επιστολές Κατρούγκαλου. Η συγκέντρωση και η πορεία των συνταξιούχων στην Αθήνα λειτουργεί ως η λυδία λίθος επί της οποίας δοκιμάζεται η αξία των ισχυρισμών περί δήθεν «φιλολαϊκής πολιτικής». Δοκιμάζεται και αποδεικνύεται κίβδηλη, σκάρτη.
Η κοινωνία αγωνιά και επαναστατεί κατά του κύματος κατασχέσεων στις οποίες αντιδρά με δυναμικές κινητοποιήσεις. Οι πολίτες εξωθούνται ακόμη και σε ακραίες μορφές αντιδράσεων, που εγγίζουν τα όρια της αυτοδικίας, επειδή το μήνυμα που εκπέμπεται άνωθεν είναι ότι η εξουσία «δεν παίρνει από λόγια». Οτι τους εμπαίζει με τις διαβεβαιώσεις της περί δήθεν προστασίας των αδυνάμων από τις κατασχέσεις σπιτιών, αφού τα πινάκια των πλειστηριασμών είναι γεμάτα από τραγικές ιστορίες κατεστραμμένων ανθρώπων.
Την ίδια ώρα το πολιτικό μας εποικοδόμημα ταλανίζεται από ένα πρόβλημα το οποίο τεχνητώς έχει αναχθεί στο μείζον πρόβλημα του τόπου. Το ποιοι εκ των πλουσιότερων Ελλήνων θα πάρουν τις άδειες για τα κανάλια. Από μια «αριστερή» επιχείρηση «αναδιανομής» του τηλεοπτικού πλούτου, στην οποία βεβαίως δεν μετέχει ο λαός. Είναι αναδιανομή μεταξύ πρόσωπων που έχουν τη σφραγίδα του «κορυφαίου κεφαλαιοκράτη».
Τελειώνετε επιτέλους με αυτή την ιστορία. Μπας και σας μείνει μυαλό ελεύθερο να ασχοληθείτε με τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. Στη ζωή των οποίων τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει αν πάρει μια άδεια εθνικής εμβέλειας κάποιος καπιταλιστής που «παίζει τα γλυκά ματάκια» με μια υποτίθεται αντικαπιταλιστική κυβέρνηση.
Ολο μας το πολιτικό -και δημοσιογραφικό- δυναμικό έχει εμπλακεί σε ένα παπατζίδικο παιγνίδι, χάρη στα τεχνάσματα ενός αλαζόνα εξυπνάκια, που θεώρησε ότι μπορεί να προσφέρει στον Τσίπρα και τον Καμμένο ένα απολύτως ελεγχόμενο «τηλεοπτικό τοπίο». Φτάνει πια. Δώστε άδεια σε όποιον μπορεί να πληρώσει, είναι «καθαρός», ποινικώς, φορολογικώς και ασφαλιστικώς. Ανακλητή για όποιον δεν σέβεται τον νόμο και την δεοντολογία.
Γ.Π. Μασσαβέτας
