Οι εθνικιστικές υστερίες, η μισαλλοδοξία, ο ιδεολογικός φανατισμός, οι μονομανίες των τεχνοκρατών του μονεταρισμού, μόνο κακά έχουν «προσφέρει». Και στην Ευρώπη ειδικότερα και στις κοινωνίες, ανά τον κόσμο, γενικώς. Παρά ταύτα δεν έπαυσαν ποτέ να ασκούν «γοητεία», ως δήθεν διέξοδος, σε ένα τμήμα των μαζών, οσάκις, όπως τα τελευταία χρόνια συμβαίνει στην Ευρώπη, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα αποκτούν ιδιαίτερη οξύτητα. Σε τέτοιες συνθήκες αναπτύσσονται ευκόλως τα άνθη του κακού. Και υπό τις συστάδες τους επωάζονται τα αυγά του φιδιού.
Σε τέτοιους καιρούς ακούμε συχνά ότι απέτυχαν η πολιτική και οι πολιτικοί. Και προβάλλονται ως σωτήρια υποκατάστατα, αναλόγως των συνθηκών, είτε στρατιωτικές «λύσεις», σαν αυτή που γνωρίσαμε καλά στο πετσί μας πριν από πενήντα χρόνια, είτε η αποθέωση της αποτελεσματικότητας των τεχνοκρατών. Κύριο γνώρισμα των οποίων είναι η προσήλωση, με όρους θρησκευτικού φανατισμού, σε προγράμματα και σχέδια όπου θεοποιούνται οι αριθμοί και αγνοούνται πλήρως οι άνθρωποι και ο ανθρωπισμός.
Αυτή η απόδοση ενός παπικού «αλάθητου» στους τεχνοκράτες οδηγεί ενίοτε σε μια άλλης μορφής, υπόγεια, δικτατορία. Και αυτό είναι σήμερα ένα από τα μεγάλα προβλήματα της Ευρώπης. Το κίνημα του «ευρωσκεπτικισμού» έχει δυο βασικούς στόχους, που είναι και αιτίες εκτροφής του. Την ξενοφοβία και την απέχθεια που προκαλεί η «γραφειοκρατία των Βρυξελλών». Η όποια, μέσω των διαφόρων «λόμπι», είναι περισσότερο υποταγμένη στις θελήσεις οικονομικών κολοσσών παρά προσδεδεμένη με τις ανάγκες, τα οράματα, των πολιτών.
Ειδικώς στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε και με την… τύφλα των τεχνοκρατών του ΔΝΤ. Που ενώ διαψεύδονται συνεχώς οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις τους, τόσο ώστε να τους «κράζει» και ο χερ Σόιμπλε, δεν λένε να αλλάξουν αντιλήψεις.
Το κακό μ' εσάς, κ. Πρόεδρε, είναι ότι τα λέτε ή τα γράφετε τελείως διαφορετικά από εκείνα που πράττετε, όταν εφαρμόζετε, κατά γράμμα, όσα σας υπαγορεύουν αυτοί οι χαρτογιακάδες.
Γ.Π. Μασσαβέτας
