Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την επέτειο του “Οχι”. Οπως αντιλαμβάνεστε κάποτε λέγαμε και όχι στους ισχυρούς. Μετά την υποτιθέμενη οικονομική κρίση που συνέβη στη χώρα μας οι εκάστοτε κυβερνώντες ξέρουν να λένε μόνο ναι.
Προκειμένου να αναδειχτεί η απάτη του χρέους που μας έχουν δημιουργήσει θα αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Ας πούμε ότι έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον άλλο με μισθό 1.000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που μπορεί να πληρώσει; Γιατί προσπαθούν να πάρουν τα 100 και όχι τα 500; Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Πώς γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν μεγαλύτερο ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να μην χρειάζονται σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρισ. που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρισ. που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρισ. που χρωστάει η Αγγλία κ.λπ. αλλά ανησυχούν για τα 0,5 τρισ. που χρωστάμε εμείς.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι:
- Η Γερμανία με 5 τρισ. έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
- Η Γαλλία πάλι με 5 τρισ. έλλειμμα έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
- Οι ΗΠΑ με 13,5 τρισ. έλλειμμα έχουν χρέος στο 94% του ΑΕΠ τους.
Είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Πώς γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης να χρωστάει το 98% των χρημάτων του; Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία είναι μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος.
Θέλουμε να φτιάξουμε μια ισχυρή και αξιοπρεπή Ελλάδα;
Η πατρίδα μας για μία ακόμα φορά έφτασε ως επαίτης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Από το 1821 έως σήμερα ζήσαμε ως λαός και άλλες φορές παρόμοιες καταστάσεις, όμως τα παλαιότερα χρόνια ο πληθυσμός, στην πλειονότητα αγροτικός ήταν σχεδόν αυτάρκης με την τοπική παραγωγή. Στη σύγχρονη εποχή όμως η δομή της κοινωνίας και της οικονομίας είναι τέτοια που αυτάρκεια εντός των τειχών δεν μπορεί να υπάρξει. Η παγκόσμια αλληλεξάρτηση είναι πλήρης.
Οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση αφού πρώτα μας φθάνουν στο χείλος του γκρεμού στη συνέχεια μας πετούν το σχοινί της σωτηρίας επικαλούμενοι μεταρρυθμίσεις και επιβάλλοντας σκληρά οικονομικά μέτρα, προκειμένου να υπάρξει σύγχρονη διοίκηση και υγιής οικονομία. Ομως πώς ήταν δυνατόν ενώ η χώρα χρειαζόταν μεταρρυθμίσεις αυτοί να μας δανείζουν ασύστολα και οι τράπεζες να μας προτείνουν επί σειρά ετών δάνεια εορτών και διακοπών.
Τα αριστερά ιδεολογήματα αλλά και οι προσωπικές ιδεοληψίες δίνουν και παίρνουν. Μέχρι πρότινος οι ξένοι επενδυτές του Ελληνικού (χώρος πρώην αεροδρομίου), των λιμανιών και των αεροδρομίων ήταν εχθροί μας. Οι Αμερικάνοι ήταν φονιάδες των λαών, ο πρόεδρος Τραμπ ήταν το μεγάλο κακό. Ολοι αυτοί ξαφνικά ως διά μαγείας σήμερα αγωνιούν για το καλό της χώρας μας.
Πρόσφατα κάποιοι προπαγάνδισαν έντεχνα το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική ως το μεγάλο ταξίδι των συμφωνιών και επενδύσεων που θα συμβούν στη χώρα μας. Θα ήταν πιο ειλικρινείς αν έλεγαν ότι το ταξίδι γίνεται για να διαπραγματευτούμε την αγορά των F16 σε μια καλύτερη τιμή. Χορτάσαμε λαϊκισμό, δημαγωγία και στοχοποίηση της αντίθετης άποψης. Η παραπλανητική διαφήμιση διώκεται από τον νόμο. Η παραπλανητική δημαγωγία και ο λαϊκισμός δεν έπρεπε να διώκονται και αυτά;
Δεν ανέχομαι και αισθάνομαι ντροπή σαν Ελληνας κάποιοι τύποι στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. εκμεταλλευόμενοι την ασυμφωνία του Ελληνικού Κοινοβουλίου και των κομμάτων μας να θεωρούν την πατρίδα μας ως το απροσάρμοστο της Ευρώπης.
Με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, αποσπασματικές κινήσεις και a la carte αριστερίζουσα ιδεολογία δεν βγάζεις μία χώρα από το τέλμα, ούτε μπορείς να δανείζεσαι πολιτικό χρόνο, με αντίτιμο την οικονομική ασφυξία. Η κοινωνία ζητά άμεσα όχι ελπίδα και υποσχέσεις, αλλά πλάνο ανάπτυξης και εργασία. Ο πρωθυπουργός πρέπει να ηγηθεί μεταρρυθμίσεων και ρήξεων και να εμπνεύσει τα εκατομμύρια των Ελλήνων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιηθεί και να συνδράμει στο ξεπέρασμα της κρίσης και η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα του απόδημου ελληνισμού.
Η έννοια του αριστερού και δεξιού δεν υφίσταται πλέον στην καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν αντέχουμε να κοιτάμε πλέον στο παρελθόν. Χρειαζόμαστε παρόν, που να μην θυμίζει το παρελθόν, για να προκύψει ένα διαφορετικό μέλλον.
Η Ελλάδα πρέπει σύντομα να φύγει προς τα εμπρός παίρνοντας τη θέση που της αξίζει ανάμεσα στις ευημερούσες και ισχυρές χώρες της υφηλίου. Αυτό μπορεί να συμβεί γιατί είναι «μαγαζί γωνία», αλλά απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί να απαλλαγεί από τις παθογένειες του παρελθόντος και να υπάρξει συναίνεση και κοινωνική συνοχή. Η διαφθορά, η ανικανότητα, οι ολιγωρίες, οι παλινωδίες, οι δορυφορικές έλξεις και περιστροφές γύρω από κρατικοδίαιτα επιχειρηματικά συμφέροντα, νομοτελειακά πρέπει να έχουν ένα τέλος.
ΥΓ. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να αναλάβει αυτό το φορτίο; Και πάλι η απάντηση είναι: όχι μόνη.
