Για όσους πιστεύουν στο κινέζικο ωροσκόπιο, το 2018 θα είναι για τον κόσμο μια χρονιά σταθερότητας αλλά και προκλήσεων. Μετά από ένα έτος στασιμότητας σε όλους τους τομείς, η Μεσσηνία χρειάζεται να ζήσει μια χρονιά δημιουργικής επανεκκίνησης και προώθησης έργων και πρωτοβουλιών, που θα διαμορφώσουν ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Ας ξεκινήσουμε με τις προκλήσεις στον τομέα των στρατηγικών υποδομών:
1. Η ολοκλήρωση του δρόμου Σουληνάρι - Κορυφάσιο. Το μόνο έργο με σχετική βεβαιότητα παράδοσης μέσα στο 2018. Η σημασία του για τη σύνδεση της Τριφυλίας και του Costa Navarino με τη Μεσσήνη και την Καλαμάτα είναι αυτονόητη.
2. Η ολοκλήρωση του δρόμου Τζάνε - Καλαμάκι. Εργο εμβληματικό της ανικανότητας και του κακού σχεδιασμού της ελληνικής δημόσιας και περιφερειακής διοίκησης. Με φουσκωμένες απαλλοτριώσεις και συμπληρωματικές συμβάσεις, είναι αναγκαίο να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς βελτιώνοντας σημαντικά την πρόσβαση από και προς την ανατολική Πυλία.
3. Η εκκίνηση κατασκευής του δρόμου Καλαμάτα - Ριζόμυλος. Το έργο-σύμβολο της ανάπτυξης της Μεσσηνίας καρκινοβατεί ανάμεσα στις τοπικιστικές σκοπιμότητες και την έλλειψη βούλησης και διασφαλισμένων πόρων. Επείγει η ολοκλήρωση των μελετών του "Μορέα" και η εκκίνηση δημοπράτησης και κατασκευής του, τουλάχιστον μέχρι το Σουληνάρι, ώστε να συνδέεται αρμονικά με το νέο ενδομεσσηνιακό δίκτυο. Η αναβάθμιση του υπάρχοντος άξονα σε οδό ταχείας κυκλοφορίας προβάλλει ως μόνη ρεαλιστική λύση.
4. Η προώθηση κατασκευής του οδικού άξονα Καλό Νερό - Τσακώνα. Το έργο οδεύει από αναβολή σε αναβολή, παρά την ωριμότητά του. Η εκκίνησή του εντός του έτους θεωρείται υπέρμετρα αισιόδοξη. Επιβάλλεται να συνδυαστεί με αναβάθμιση του τμήματος Πύργος - Καλό Νερό, που εξαγγέλθηκε προ ημερών.
5. Η ωρίμανση της υλοποίησης του δρόμου Καλαμάτα - Αρεόπολη. Το παρατημένο έργο μιας ξεχασμένης από τους φορείς Μάνης. Επείγει να ολοκληρωθούν οι μελέτες της Περιφέρειας για την αναβάθμισή του και να ξεκινήσουν να υλοποιούνται ώριμα τμήματα, όπως η παράκαμψη Κάμπου/Σταυροπηγίου.
6. Η αναβάθμιση της οδικής πρόσβασης προς την Αρχαία Μεσσήνη. Εχει εξαγγελθεί πολλάκις αλλά έμεινε εκεί. Χρειάζεται σοβαρός σχεδιασμός ώστε να ξεκινήσει, για να βελτιώσει την προβληματική πρόσβαση στον σημαντικό αυτό πολιτιστικό χώρο.
7. Η κατασκευή των αρδευτικών δικτύων του Φιλιατρινού φράγματος. Ενα ακόμη έργο-μνημείο της κακοδαιμονίας του ελληνικού κράτους. Ολοκληρώθηκε με καθυστέρηση, χωρίς να έχει προβλεφθεί η υποδομή για την επιχειρησιακή του λειτουργία. Χρειάζεται άμεση επιτάχυνση ώστε να απογειωθεί η παραγωγικότητα στον κάμπο της Τριφυλίας.
8. Η έναρξη υλοποίησης των έργων αναβάθμισης του λιμανιού της Καλαμάτας. Εργο με ισχυρή αναπτυξιακή διάσταση. Εχει καθυστερήσει δραματικά, εξαιτίας λαθών του δήμου και του αρμοδίου υπουργείου. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην άμεση υλοποίηση τμημάτων που άπτονται με την κρουαζιέρα. Το καλοκαίρι του 2018 προοιωνίζεται χαμένο για την Καλαμάτα. Ας ελπίσουμε να είναι το τελευταίο.
9. Η εκκίνηση των έργων ανάπλασης των εκβολών του ποταμού Παμίσου. Εξαγγέλθηκε μετά βαΐων και κλάδων αλλά η πρόοδος δεν είναι ικανοποιητική. Πρέπει να συνδυαστεί με τη δημιουργία ΠΟΤΑ στην περιοχή και να περιλάβει την περιοχή πριν το Φράγμα Παμίσου στον Αρι. Ας ολοκληρωθούν τουλάχιστον οι μελέτες για να προχωρήσει.
Με συνεργασία όλων των υπεύθυνων φορέων και ανάδειξη των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας, το 2018 μπορεί να είναι για τη Μεσσηνία μια πραγματικά καλή χρονιά. Αρκεί οι ευχές να γίνουν πράξεις.
* Ο Νίκος Θεοδώρου είναι Δικηγόρος και Διδάκτωρ Δημοσίου και Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ludwig-Maximilians του Μονάχου.
