Ομως το άρθρο του με έβαλε στον πειρασμό να επισημάνω ότι στη Δυτική Μάνη τα βασικά προβλήματα όχι μόνον δεν έχουν λυθεί, αλλά και συσσωρεύονται τα τελευταία δύο-τρία χρόνια τουλάχιστον. Π.χ. η αποκομιδή απορριμμάτων είτε δεν λειτουργεί είτε γίνεται επιλεκτικά.  Το αποτέλεσμα φαίνεται στις φωτογραφίες που επισυνάπτω. Σε δύο τουλάχιστον σημεία προς το Ακρογιάλι τείνουν να διαμορφωθούν νέες χωματερές. Πρόκειται για μια κατάσταση απαράδεκτη και διαρκείας ειδικά μάλιστα σε όλη την περίοδο  των εορτών.  

Ας σημειωθεί ότι τα σκουπίδια διαχέονται με τον αέρα σε μια ευρύτερη (και τουριστική) περιοχή. Προφανώς τα απορριμματοφόρα δεν φτάνουν ως εδώ. Η διαφορά γίνεται αμέσως φανερή μόλις περάσει κανείς τα... σύνορα προς την Καλαμάτα (μετά το «Πέτρινο»), όπου διαπιστώνω συνεχώς την ομαλή λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας του Δήμου Καλαμάτας. Οι δημότες της πόλης θα πρέπει να του αναγνωρίσουν και αυτό. Οσοι δυσπιστούν ακόμα, δεν έχουν παρά να κάνουν μια βόλτα προς τις Κιτριές.

Ως ένα βαθμό, η κατάσταση αυτή είναι κατανοητή: Η περιοχή μας (Μεγάλη Μαντίνεια, με οικισμούς Παλιόχωρας, Ακρογιαλιού κλπ) απέχουν περίπου 35 χιλιόμετρα από την έδρα του Δήμου Δυτικής Μάνης. Παρεμβάλλεται ολόκληρο βουνό! Ουσιαστικά η περιοχή μας είναι κοντινό προάστιο της Καλαμάτας, και εκεί θα έπρεπε να ανήκει. Δεν είναι κατανοητό όμως το ότι ο Δήμος Δυτικής Μάνης έδωσε και δίνει μάχη για να κρατήσει την περιοχή στα όριά του, παραπέμποντας σε... ιστορικές περγαμηνές, ενώ δεν είναι σε θέση να της διασφαλίσει στοιχειώδεις υπηρεσίες.

Και φαίνεται ότι δεν είναι μόνο οι υπηρεσίες διακομιδής απορριμμάτων που είναι προβληματικές στη Δυτική Μάνη.

Ελπίζω πάντως ότι το θέμα της ένταξης της περιοχής της Μεγάλης Μαντίνειας θα τεθεί σε περίπτωση που γίνουν νέες αλλαγές στην Τοική Αυτοδιοίκηση και θα οριοθετηθούν εκ νέου τουλάχιστον κάποιοι δήμοι με ορθολογικά κριτήρια.

Πάνος Καζάκος

Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών - Επίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου -  Μέλος του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους