Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου 2019 12:45

Η κρίση είχε… ευεργετικά αποτελέσματα

Γράφτηκε από τον
Η κρίση είχε… ευεργετικά αποτελέσματα

 

Παρακολουθώ τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ για τις τιμές των αγαθών που προορίζονται για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, διαβάζοντας παραλλήλως τις ανακοινώσεις των δύο καταναλωτικών οργανώσεων που έχουν μείνει μετά από την εξαφάνιση του άλλοτε ισχυρού ΙΝΚΑ.

Συνήθως γίνεται μια σύγκριση των τιμών συγκεκριμένων ειδών με τις αντίστοιχες περσινές. Για να καταλήξει ο ρεπόρτερ με τη διαπίστωση ότι «φέτος το χριστουγεννιάτικο τραπέζι είναι ακριβότερο».

Μπορεί αυτό να ήταν πράγματι ο κανόνας στα χρόνια πριν από τη μεγάλη οικονομική κρίση που ταλάνισε -και ταλανίζει ακόμη- την ελληνική κοινωνία. Αλλά τώρα τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Επειδή συχνά χρησιμοποιούμε το ερατεινό μας καφεδάκι ως… μονάδα σύγκρισης, αλλά ακόμη και διαμόρφωσης των τιμών, με τη χαρακτηριστική έκφραση των πολιτών «κάνει όσο ένα καφεδάκι», θα σταθώ σε ένα χαρακτηριστικό και εύγλωττο παράδειγμα.

Ανάμνηση από τα χρόνια προ της κρίσης. Τότε που μπορούσα να ταξιδεύω οικογενειακώς. Βρέθηκα ανήμερα Χριστούγεννα στην ιστορική αλλά και γραφικότατη Δρέσδη, με τη Γερμανία να θεωρείται πολύ πιο ακριβή από την Ελλάδα, κυρίως λόγω ακριβών εργατικών. Με έκπληξη πλήρωσα για έναν εσπρέσο μόλις 1,80, με άψογο σέρβις, σε εντυπωσιακής ομορφιάς κατάστημα. Ενώ, την ίδια περίοδο, στην τελευταία «καφετέρια» στο Κουκάκι -για να μην ανέβουμε κατά Κολωνάκι μεριά- έσκαγα τρία ευρώ.

Τώρα, δέκα χρόνια μετά, οι ατέλειωτες καφετέριες, που ανοίγουν και κλείνουν η μία μετά την άλλη, έχουν πια αναγκασθεί να εφαρμόζουν ρεαλιστικότερες χρεώσεις. Πίνεις το καφεδάκι σου σε… τιμές Γερμανίας. Αλλά, με την αλλαγή του κλίματος, υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουμε.

Οταν την αξία των πραγμάτων την μετράμε με τον καφέ ή τα τσιγάρα, ή το κουλούρι και τα κάστανα, που φαίνεται ότι άρχισαν να έχουν και... ψήγματα χρυσού, και όλα αυτά, αγαθά που δεν είναι δα πεδίο δράσης του μεγάλου και μονοπωλιακού κεφαλαίου, αλλά έχουν ενίοτε παράλογες τιμές, υπάρχει ο κίνδυνος να αρχίσουν κάποιοι τις ανατιμήσεις στο καφεδάκι, οπότε θα πάρουν τη σειρά τους και όλα τα υπόλοιπα. Αυτό που λένε οι οικονομολόγοι «πληθωριστική ψυχολογία» από κάτι τέτοια διαμορφώνεται. Και βέβαια το φαινόμενο δεν εκδηλώνεται μόνο σε επίπεδο καφέ ή κουλουριού.

Ατυχώς δεν έχουμε σοβαρό καταναλωτικό κίνημα για να αντισταθούμε οι ίδιοι σε όλους αυτούς που τόσο προκλητικά αισχροκερδούν. Διότι οι επισήμως διατυμπανιζόμενοι έλεγχοι δεν επαρκούν για την προστασία μας. 

Γ. Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr


NEWSLETTER