Η πόλη της Καλαμάτας είναι πολύ τυχερή γιατί στην ανατολική πλευρά της δεσπόζει ο πανέμορφος ` ορεινός όγκος, γνωστός με το όνομα «Καλάθι». Σκαρφαλωμένη στο παρακλάδι αυτό του Ταϋγέτου βρίσκεται η Σέλιτσα, ένας οικισμός προ του 1923 με αρκετά σημαντικά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Ο υπέροχος ορεινός όγκος αυτός μαζί με την πλαγιά του, που κατεβαίνει μέχρι την παραλία της Βέργας για να χαϊδέψει τη θάλασσα, αποτελεί ένα από τα στοιχεία που καθιστούν ιδιαίτερης ομορφιάς την Καλαμάτα.
Το ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος βουνό έπρεπε, με πρωτοβουλία της τότε νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας ή του δήμου Καλαμάτας να κηρυχθεί σε καθεστώς προστασίας πράγμα που δεν ‘έγινε μέχρι σήμερα. Έτσι, ο υπέροχος όγκος αυτός συνεχίζεται να κακοποιείται βάναυσα. Με την εγκληματική ανοχή των τοπικών αρχών δημιουργούνται, μέρα με τη μέρα, «οικόπεδα» που, σιγά σιγά, σκαρφαλώνουν κοντά στην κορυφή του.
Η πλαγιά του βουνού μέχρι τον περιφερειακό δρόμο Καλαμάτας-Καρδαμύλης, είναι όλη κατατμημένη σε γήπεδα στα περισσότερα από τα οποία έχουν ανεγερθεί οικοδομήματα ορισμένα από τα οποία εκφράζουν μια απίστευτη κακογουστιά και ένα μικροαστισμό.
Το μπροστινό μέρος του βουνά είναι γεμάτο από αυθαίρετα κτίρια και παρανόμως κατατμηθέντα γήπεδα από τους ιδιοκτήτες τους γήπεδα. Για το μέρος αυτό αναμένεται σύντομα η περαίωση της πράξης εφαρμογής για την υλοποίηση της πολεοδομικής μελέτης της περιοχής Ως εκτός σχεδίου περιοχή θα έπρεπε, για να οικοδομήσει κάποιος, να έχει οικόπεδο 4 στρεμμάτων τουλάχιστον. ΄Όμως ελάχιστοι ιδιοκτήτες έχουν γήπεδα με την απαιτούμενη αρτιότητα αυτή. Αλλά και πολλοί άλλοι που διέθεταν τέτοια γήπεδα τα κατάτμησαν παράνομα για κερδοσκοπικούς λόγους. Έτσι, για τη νομιμότητα των οικοδομών θα έπρεπε να διατεθεί γη που η έκτασή της θα έφθανε περίπου μέχρι τη Σάντοβα.
Με τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων ο δήμος Καλαμάτας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος εκτός των άλλων και για την εξασφάλιση της ποιότητας ζωής και εύρυθμης λειτουργίας της πόλης και των οικισμών του δήμου, στην οποία περιλαμβάνεται και η μέριμνα και λήψη μέτρων για την προστασία και αναβάθμιση της αισθητικής της πόλης και των οικισμών του δήμου. Συνεπώς οφείλει να εγγυάται και ευθύνεται για τη κακοποίηση βουνού και της πλαγιάς του. Η κακοποίηση αυτή δημιουργεί αστική ευθύνη του δήμου αλλά και ΄όσων προβαίνουν σε παράνομες πράξεις, εφόσον προσβάλλεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο ατομικό δικαίωμα των πολιτών στο περιβάλλον. Ακόμη ευθύνη έχει και η τότε νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας με την ανοχή της οποίας γινόταν η παράνομη κατάτμηση και η αυθαίρετη δόμηση.
Είναι απορίας άξιο γιατί η οικεία τοπική αυτοδιοίκηση έχει παραμελήσει να παρέμβει για τη σωτηρία του υπέροχου ορεινού όγκου.. Αντίθετα για πελατειακούς λόγους οι τοπικοί φορείς, αντί προστασίας, προτίμησαν την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο, η οποία εκκρεμεί εδώ και αρκετά χρόνια. Μάλιστα για την ολοκλήρωση της κακοποίησης της περιοχής, το σχέδιο προβλέπει και την καταστροφή της ακτής με την πρόβλεψη του κοινόχρηστου χώρου με τον οποίο αλλοιώνεται το φυσικό ανάγλυφο και αλλάζει μορφή το ευπαθές οικοσύστημα της ακτής. Οι δυσμενείς αυτές επιπτώσεις στη φυσιογνωμία του ευαίσθητου παράκτιου οικοσυστήματος, από τη δημιουργία του πεζόδρομου κατά μήκος της ακτής, μάλλον έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 24 του Συντάγματος
Ακόμη, είναι περίεργο το γεγονός της μη ευαισθητοποίησης για το θέμα αυτό κάποιου περιβαλλοντικού συλλόγου της πόλης, οποίος νομιμοποιείται να παρέμβει για το σταμάτημα της κακοποίησης του υπέροχου ορεινού όγκου (βουνό Καλάθι).
Μήπως έστω και αργά ο δήμαρχος θα πρέπει να ενδιαφερθεί για σταματήσει η κακοποίηση του ορεινού όγκου αυτού και να περισώσει ό,τι έχει απομείνει;
Κυριακή, 19 Ιουλίου 2020 14:30
Ένα διαρκές περιβαλλοντικό έγκλημα: Η κακοποίηση του ορεινού όγκου “Καλάθι” συνεχίζεται
Του Δημ .Γ. Χριστοφιλόπουλου
Καθηγητή Θεσμών και Πολιτικής Χωροταξίας-Πολεοδομίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Κατηγορία
Απόψεις