Οι νεκροί στην Ευρώπη είναι, αναλογικώς, περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του πλανήτη. Αντιγράφω, ενδεικτικώς, ένα σημείο από την πιο πρόσφατη αναφορά του διεθνούς πρακτορείου «Ρόιτερ»: Ο πρώτος θάνατος από Covid-19 σημειώθηκε στη Γαλλία τον Φεβρουάριο. Χρειάστηκαν οκτώ μήνες για να φτάσει η ήπειρος τους 250.000 θανάτους και μόλις 60 ημέρες για να διπλασιαστούν τα θύματα, στις 500.000. Είναι ο τραγικός αριθμός στον οποίο φθάσαμε μια εβδομάδα πριν από την λήξη του 2020. Από αυτούς, περίπου οι τετρακόσιες χιλιάδες θάνατοι καταγράφηκαν μεταξύ των χωρών μελών της Ένωσης και οι υπόλοιποι στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στα Βαλκάνια και την Νορβηγία.
Και όμως. Καθώς περιμένουμε την ανατολή του 2021, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι το νέο έτος θα είναι πολύ καλύτερο από την χρονιά που φεύγει.
* Πρώτον, διότι, παρά τις οποιεσδήποτε καθυστερήσεις και αδυναμίες στην διανομή τους, έχουμε ήδη τα εμβόλια που θα σώσουν ζωές. Θα αποσυμφορήσουν τα συστήματα υγείας. Θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να επαναλειτουργήσει, σταδιακώς, η οικονομία κάθε χώρας και της ΕΕ συνολικώς. Να μειωθούν οι άλλοι, οι… άυλοι «θάνατοι». Των επιχειρήσεων. Που παράγουν στρατιές νέων ανέργων και νεόπτωχων.
* Δεύτερον, διότι, έστω και με εξοργιστικές παλινωδίες και αναβλητικότητα, έχει διαμορφωθεί, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια νέα δυναμική αλληλεγγύης και μια νέα αντίληψη για την λειτουργία του κράτους ως ασπίδας της κοινωνίας. Με σαφή υποχώρηση των «νεοφιλελεύθερων» δοξασιών, που αποθέωναν την οικονομία της αγοράς και την κοινωνία της… ζούγκλας.
* Τρίτον, διότι ο πλανήτης απαλλάσσεται από την επικίνδυνη παρουσία ενός κυκλοθυμικού «πλανητάρχη», του Ντόναλντ Τραμπ. Με επιλεκτικές προτιμήσεις και «συγγένειες» προς τους πλέον απεχθείς δικτάτορες και αυταρχικούς, παράφρονες ή ημιπαράφρονες ηγέτες. Από τον Κιμ Γιονγκ Ουν ως τον Μπολσονάρου. Και από τον Πούτιν ως τους… αλλεργικούς στην δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα κυβερνήτες της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Πρωτίστως δε με τον «σουλτάνο» της Άγκυρας. Κάτι που είχε άμεση επίδραση, αρνητική, για τα δικά μας εθνικά συμφέροντα. Τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. Ενώ τώρα μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα νέο κλίμα που θα διαμορφωθεί, ώστε να αλλάξει η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, παρά τους λεονταρισμούς του τουρκικού καθεστώτος.
Γ.Π. Μασσαβέτας
