(Των οικιών ημών εμπιπραμένων, υμείς άδετε)

Αποσπάσματα από το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο ΕΚΛΟΓΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΡΧΩΝ (http://www.opengov.gr/ypes/?p=7629).

Άρθρο 27 Εκλογή συμβούλων δημοτικών κοινοτήτων

1. Στις δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό μεγαλύτερο ή ίσο των τριακοσίων ενός (301) κατοίκων, ο συνδυασμός του επιτυχόντος δημάρχου λαμβάνει τα τρία πέμπτα (3/5) του συνόλου των εδρών των συμβούλων σε κάθε δημοτική κοινότητα και οι επιλαχόντες συνδυασμοί λαμβάνουν τα δύο πέμπτα (2/5). Το κλάσμα που προκύπτει στρογγυλοποιείται στην πλησιέστερη ακέραια μονάδα. Αν κατά τον υπολογισμό των τριών πέμπτων (3/5) και των δύο πέμπτων (2/5) του συνόλου των εδρών προκύπτει κλάσμα μικρότερο του ημίσεος της μονάδας, δεν υπολογίζεται, ενώ αν προκύπτει κλάσμα μεγαλύτερο του ημίσεος, στρογγυλοποιείται στην επόμενη μονάδα. Για την κατανομή των εδρών των λοιπών συνδυασμών, εφαρμόζεται η παρ. 4 του άρθρου 24 με βάση το αποτέλεσμα στη δημοτική κοινότητα……….

Άρθρο 28 Εκλογή προέδρων δημοτικών κοινοτήτων

Στις δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό έως και τριακόσιους (300) κατοίκους, πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας εκλέγεται ο υποψήφιος του συνδυασμού στον οποίο καταμετρήθηκαν τα περισσότερα έγκυρα ψηφοδέλτια κατά την αρχική ψηφοφορία (α’ γύρος) στη δημοτική ενότητα. Οι υποψήφιοι των υπόλοιπων συνδυασμών, κατά τη σειρά των καταμετρημένων εγκύρων ψηφοδελτίων, λογίζονται ως αναπληρωματικοί. Σε περίπτωση ισοψηφίας, το πρωτοδικείο διενεργεί κλήρωση.
Θεωρώ υποχρέωσή μου, ως υπεύθυνος και ενεργός Πολίτης, να πάρω θέση.
Με αυτές τις ρυθμίσεις, ακυρώνεται ουσιαστικά η ψήφος των δημοτών – πολιτών (οι οποίοι δεν ανήκουν στην παράταξη του εκάστοτε δημάρχου), ακόμη και όταν αποτελούν πλειοψηφία στην κοινότητα! Οι "εμπνευστές" του αντιδημοκρατικού τερατουργήματος φαίνεται ότι ζήλεψαν το αυταρχικό καθεστώς του Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας, ο οποίος θρασύτατα το ονομάζει "Μη Φιλελεύθερη Δημοκρατία"!
Πρόκειται για "σύγχρονη" εκδοχή νεοφασισμού από νεοφιλελεύθερους ;;; Τότε είναι υποκρισία ότι ζητούν από την Ε.Ε. κυρώσεις κατά του Όρμπαν αυτοί που τον μιμούνται!
Η κοινοβουλευτική δημοκρατία στη χώρα μας εκφυλίζεται σταδιακά σε φτιασιδωμένη τυραννία. Υπόλογοι βέβαια δεν είναι μόνο αυτοί που νομοθετούν και εφαρμόζουν τέτοια εκτρώματα, αλλά και αυτοί που αφελώς ή συνειδητά τους ψήφισαν.

Νομίζω όμως ότι πρέπει να δούμε την ευρύτερη εικόνα. Πρόκειται άραγε για ευκαιριακό “Πάζλ” – όπου εύκολα το συνθέτεις και το διαλύεις – ή για υποδομή από επί μέρους ψηφίδες – ένα “μωσαϊκό” υπόστρωμα – που “ήρθε για να μείνει”;
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι υπήρξαν παρεμβάσεις της Εκτελεστικής εξουσίας, που επιδιώκουν:
* άλωση της Νομοθετικής και της Δικαστικής εξουσίας,

* αυτή η νέα “αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση” που ολοκληρώνει την προηγούμενη φάση εξουδετέρωσης των αντιπολιτευόμενων παρατάξεων (“νόμος Θεοδωρικάκου”) σε Δήμους και Κοινότητες,

*φαλκίδευση της Ανεξαρτησίας του Τύπου, φίμωση του αντίλογου και της ελεύθερης έκφρασης δημοσιογράφων και πολιτών (μέσω προνομιακής χρηματοδότησης των “προσκυνημένων” ΜΜΕ),

*αποτροπή της συλλογικής έκφρασης και δράσης των κομμάτων, των συνδικαλιστών και των πολιτών γενικότερα (με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας στις συνθήκες της πανδημίας),

*διαλυτικές πολιτικές στον τομέα του Περιβάλλοντος (εθελόδουλη υποταγή σε απαιτήσεις της γερμανικής βιομηχανίας για τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε βουνοκορφές και νησίδες, για πρόωρη και απρογραμμάτιστη εγκατάλειψη λιγνιτικής παραγωγής και θερμοηλεκτρικών εργοστασίων Η.Ε. τη στιγμή που Γερμανοί – Πολωνοί διατηρούν για δεκαετίες τα δικά τους θερμοηλεκτρικά και χτίζουν καινούργιες μονάδες),

*αποδόμηση στο χώρο του Πολιτισμού (“αναπτυξιακά” τσιμέντα στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, απομάκρυνση βυζαντινών αρχαιοτήτων από τη θέση τους στο σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, άρνηση αποκάλυψης των αρχαίων Φαρών στην Καλαμάτα, 50ετής “δανεισμός” αρχαιοτήτων από ελληνικά μουσεία σε μουσεία άλλων χωρών)

Το ερώτημα είναι πολύ σημαντικό για να προσπεραστεί απροβλημάτιστα. Απαιτεί καθαρή και δεσμευτική απάντηση και αντιμετώπιση από τη δημοκρατική Αντιπολίτευση – μέσα και έξω από τη “Νέα Δημοκρατία” – για την αναίρεση αντιδημοκρατικών παρεμβάσεων στους θεσμούς της χώρας και σε καίριους τομείς εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, που προώθησε η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια. Είναι, νομίζω, βασική προτεραιότητα της παρούσας Βουλής και των επόμενων εκλογών.
Ακριβώς όπως έπραξε και πράττει ο Τζό Μπάϊντεν στις ΗΠΑ, εκδίδοντας προεδρικά διατάγματα και προωθώντας νομοθετικές και οργανωτικές ρυθμίσεις που αναιρούν τις αυταρχικές, αντιδημοκρατικές, διχαστικές, αντιεπιστημονικές, ρατσιστικές, αντισυνταγματικές παρεμβάσεις του Ντόναλντ Τράμπ.
Η σύγκριση δεν πρέπει να μας ξενίζει. Απαιτεί γενικότερη εγρήγορση η επικράτηση αυταρχικών ηγετών και τυραννικών καθεστώτων σε πολλές περιοχές του κόσμου, όπως : Αμερική του Τράμπ, Ρωσία του Πούτιν, Κίνα του “εκσυγχρονισμένου κομμουνιστικού Καπιταλισμού”, Ινδία του Ναρέντρα Μόντι, Τουρκία του Ερντογάν, Ουγγαρία του Όρμπαν, Βραζιλία του Μπολσονάρο, Μιανμάρ (Μπούρμα) των στρατιωτικών, Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν, Ιράν των Μουλάδων, Συρία του Άσαντ, Πρίγκηπες – Εμίρηδες και Στρατιωτικοί στις αραβικές χώρες, Δικτάτορες σε χώρες της Αφρικής κλπ. Το απειλητικό σκηνικό συμπληρώνεται από την ενίσχυση ακροδεξιών παρατάξεων, φασιστικών – ρατσιστικών αντιλήψεων, “θεωριών συνωμοσίας” και παρακρατικών οργανώσεων σε “δημοκρατικές χώρες της Δύσης” όπως : ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Ελλάδα κλπ.

Οι εξελίξεις θυμίζουν έντονα “μέρες του ’36”, την τότε άνοδο του Φασισμού και του Ναζισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι οι παραπάνω αυταρχικοί ηγέτες, τυραννικά καθεστώτα και παρακρατικές οργανώσεις διαπνέονται από τα ίδια ιδεολογικά – πολιτικά & οργανωτικά “πρότυπα” και χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους και σύμβολα : παραποίηση της αλήθειας (fake news), εκμετάλλευση θρησκευτικού φανατισμού, παραπλανητική προπαγάνδα (θεωρίες συνωμοσίας), ακραίο λαϊκισμό, αμφισβήτηση επιστημονικών γνώσεων, διώξεις αντιφρονούντων, αποκλεισμό αντιπολίτευσης, επιθέσεις στην ανεξάρτητη δημοσιογραφία και στη διακίνηση ιδεών, περιορισμό συλλογικής έκφρασης και δράσης, απαγόρευση και βίαια διάλυση διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων, αστυνομοκρατία και παρακρατική τρομοκράτηση των πολιτών, φυλάκιση ή και φυσική εξόντωση ηγετών της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφων, συνταγματικές ρυθμίσεις για “ισόβια Προεδρεία”.
Η σύγχρονη “καραμέλα” – πρόσχημα για την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών, την ακύρωση του κράτους δικαίου και τη βίαια κατάληψη της εξουσίας είναι ότι τάχα υπήρξε “εκλογική απάτη”, ότι η δημοκρατική αντιπολίτευση ή η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση “έκλεψε τη νίκη στις εκλογές”, ότι οι αντίπαλοί τους είναι “εχθροί του Λαού” κλπ. Στις ΗΠΑ πλέον, πίσω από τον κάθε Τράμπ, υπάρχει η αντιδημοκρατική αντίληψη των Συντηρητικών (Ρεπουμπλικάνοι ως επί το πλείστον) ότι οι Δημοκρατικοί – Προοδευτικοί αντίπαλοί τους “δεν δικαιούνται” να ασκήσουν εξουσία, ακόμη και αν είναι πλειοψηφία!

Τα παραπάνω θυμίζουν έντονα τις παρούσες πολιτικο-κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Ίσως όμως, στην περίπτωσή μας, να υπάρχουν και πρόσθετοι λόγοι για την επιχειρούμενη “καθυπόταξη” των πολιτών, τον αποκλεισμό των αντιφρονούντων από την ανάδειξή τους ακόμη και στην “Κοινοτική εκπροσώπηση”, τον έλεγχο του Τύπου και των ΜΜΕ, τη φίμωση των αντιρρήσεων, την απαγόρευση των αντιδράσεων κλπ.
Σε ένα περιβάλλον Τουρκικού επεκτατισμού, απειλής “θερμών επεισοδίων”, ασφυκτικών πιέσεων “συμμαχικών” χωρών για υποχωρητικότητα και συμβιβασμούς, ίσως προετοιμάζεται ο πληθυσμός της χώρας (ο Λαός) για έναν “αναγκαίο ιστορικό συμβιβασμό” στα εθνικά θέματα (Αιγαίο, Σύνορα, Κυπριακό, ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα κλπ). Για κάποιους, εντός και εκτός της Χώρας, σε αυτή την περίπτωση “καλό θα ήταν να μην υπάρξουν οργανωμένες και μαζικές αντιδράσεις”!
Όσοι αποφεύγουν να βγάλουν συμπεράσματα και να προβλέψουν εξελίξεις, αυτοί που “δεν θέλουν να σκέφτονται” και προτιμούν απλά να ξορκίζουν το κακό, αυτοί που συνήθως “πέφτουν από τα σύννεφα” την ώρα που καταναλώνουν τηλεοπτικά σκουπίδια και καταβροχθίζουν fast food, δεν απαλλάσσονται από την ευθύνη τους ως ψηφοφόροι και ως Πολίτες.