Οι κρίσεις είναι ασύνορες και επηρεάζουν τη ζωή , θετικά ή αρνητικά, λίγο ή πολύ, κάθε ανθρώπου, που κατοικεί οπουδήποτε στο Πλανητικό μας χωρίο. Ζούμε μια μεταβατική περίοδο που δεν είναι προβλέψιμο, ούτε καν το «προβλεπτό» μέλλον. Είναι σε πλήρη εξέλιξη, μεγάλης κλίμακας κρίσεις, όπως στην γεωοικονομία, στην ενέργεια (ανεξέλεγκτη και αναίτια, δηλαδή κερδοσκοπική, η αύξηση των παροχών στους πολίτες) και ακόμη, πανδημική κρίση λόγω κορωνοϊού, χρηματοπιστωτική κρίση, γεωπολιτική κρίση με ισχυρή παράμετρο την στρατιωτική ισχύ.
Η πανδημία, διαμορφώνει νέα πρωτόγνωρα πολιτικο-κοινωνικά δεδομένα σε Πλανητική κλίμακα, σε ότι αφορά την περίθαλψη, τα εθνικά συστήματα υγείας, την οικονομία, την έρευνα, την Βιομηχανία φαρμάκων και εμβολίων (βαριά βιομηχανία), τις εργασιακές σχέσεις (τηλεργασία) και κυρίως, στην ψυχολογία των ανθρώπων. Αλλάζει το επίπεδο των ανθρωπίνων σχέσεων. Η κυβερνητική προπαγάνδα, κατέστη αναγκαίο μέσο της εμβολιαστικής πολιτικής. Ίσως ο Φόβος να είναι χειρότερος και από τον πιο μεταλλαγμένο κορωνοϊό, ενώ δεν είναι σπάνιες οι αποκλίνουσες, στα όρια του παρανοϊκού, συμπεριφορές ψυχοπαθολογικού χαρακτήρα, είτε σε ατομικό, είτε σε ομαδικό επίπεδο. Το «κίνημα» των αντιεμβολιαστών είναι ένα παράδειγμα κοινωνικής ψυχοπαθολογίας, με σκοτεινά κίνητρα και ολέθρια αποτελέσματα . Μπαίνουμε σε πρωτόγνωρες περιοχές, όπως της ατομικής Γνωσιακής Συμπεριφοριστικής Θεραπείας, δηλαδή να βοηθηθεί το άτομο στην εποχή του covid και της ανασφάλειας , να δημιουργήσει μία ζωή που να αισθάνεται πως έχει νόημα και πως αξίζει να τη ζει. Επιπλέον, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ζητήματα ενεργειακής και περιβαλλοντικής κρίσης, διότι, ενδέχεται να εξελιχτούν σε διατροφική κρίση για μεγάλα ανθρωποσύνολα του παγκόσμιου πληθυσμού, που ήδη πλήττονται από φαινόμενα ακραίας φτώχειας.
Γεωπολιτική των συγκρούσεων
Η Δυτική Συμμαχία με επικεφαλής τις ΗΠΑ, έχει τοποθετηθεί ανταγωνιστικά απέναντι σε Ρωσία και Κίνα. Να επισημάνουμε ότι η Κίνα και η Ρωσία, δεν απειλούν τα συμφέροντα των κρατών της Δύσης και ακριβέστερα τα αμερικανικά. Αυτό που κυρίως επιδιώκουν είναι να δημιουργήσουν μια ζώνη ασφαλείας στα σύνορά τους, έναν ζωτικό γεωγραφικό χώρο που ωστόσο, τον ίδιο χώρο διεκδικεί η Δύση, μέσω της επεκτατικής πολιτικής . Είναι μια Στρατηγική περικύκλωσης της Ρωσίας και της Κίνας, που εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει προβλήματα ασφάλειας, αλλά και εσωτερικής σταθερότητας. Η αντιπαράθεση, είναι μόνο προς το παρόν πολιτική. Ήδη όμως, παρατηρούνται μετακινήσεις αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων σε περιοχές υψίστου Στρατηγικού ενδιαφέροντος όπως, η Ανατολική Μεσόγειος, τα Βαλκάνια, η Ευρασία , η Βαλτική, ο Καύκασος, η Μαύρη Θάλασσα. Και φυσικά, αμερικανικές πυρηνικές ναυτικές δυνάμεις περιπολούν στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αμερικανό – νατοϊκές δυνάμεις, περικυκλώνουν τη Ρωσία και την Κίνα. Από την άλλη, Κίνα και Ρωσία, προσπαθούν να πείσουν ότι η Δύση (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε., Αυστραλία, Καναδάς) δεν έχει το μονοπώλιο στην κυριαρχία του πλανήτη. Ο αγώνας τους, είναι να καθιερωθεί ένα πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα, μια ασταθής ισορροπία, που θα προσδιορίζεται από τον διεθνή συσχετισμό ισχύος (πολιτικής, οικονομικής, στρατιωτικής), όπου πολλά κέντρα εξουσίας , μεταξύ αυτών και της οικονομικής ολιγαρχίας, θα έχουν λόγο και ρόλο στο γίγνεσθαι στο Πλανητικό μας Χωριό. Επίσης, Ινδία και Βραζιλία, αλλά και περιφερειακές δυνάμεις, όπως Ισραήλ, Τουρκία, Ιράν, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, δεν μπορεί να αγνοηθούν από τον παγκόσμιο καταμερισμό εξουσίας, ώστε τελικά να ισορροπήσει το διεθνές σύστημα. Και με την προσδοκία ότι ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, θα αποφύγουν τελικά «την Παγίδα του Θουκυδίδη» και ο πλανήτης τις περιπέτειες ....
Ελληνορωσικές σχέσεις : Οι αναταράξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας προμηνύονται ισχυρές. Η χώρα μας εφάπτεται στη διακεκαυμένη ζώνη των εξελίξεων. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σ. Λαβρώφ δηλώνει «πολύς στρατός μαζεύτηκε στην Αλεξανδρούπολη»!! Ο Πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης στις συνομιλίες που είχε με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλ. Πούτιν , την προηγούμενη βδομάδα στο Σότσι, διαπίστωσε, ότι οι σχέσεις Ελλάδας και Ρωσίας, δεν διανύουν εποχή ανθοφορίας. Ο Βλ. Πούτιν εξήγησε στον Έλληνα πρωθυπουργό, πόσο σημαντική σύμμαχος είναι η Τουρκία, για τα ρωσικά συμφέροντα, ενώ, σε αντιδιαστολή, πόσο πολύτιμη είναι η Ελλάδα για το ΝΑΤΟ και για τις ΗΠΑ, που επιτρέπει την στρατιωτική χρήση της Αλεξανδρούπολης και της Σούδας, από τον αμερικανικό Στρατό και μάλιστα σε επιχειρήσεις που δυνητικά στρέφονται κατά της Ρωσίας. Η Ελλάδα, ως μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έχει ανελαστικές συμμαχικές υποχρεώσεις και όπως είπε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης στο Σότσι «η χώρα μας, προφανώς δεσμεύεται από τις συλλογικές αποφάσεις που λαμβάνονται στα δύο αυτά υπερεθνικά όργανα, στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.». (σ.σ. αποφάσεις που το τελευταίο διάστημα, έχουν έντονο αντιρωσικό περιεχόμενο). Σε ότι αφορά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης κατήγγειλε την Τουρκία, στη συνάντηση του με τον Βλ. Πούτιν, επισημαίνοντας, ότι προβαίνει σε εμπρηστική ρητορική σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου και έτσι ναρκοθετεί τη σταθερότητα στην περιοχή . Η Ελλάδα, είπε ο πρωθυπουργός, είναι ανοιχτή πάντα στο διάλογο πάντα με πυξίδα το διεθνές δίκαιο, το οποίο πάντα στηρίζει και η Ρωσία, ως το μόνο μέσο επίλυσης διακρατικών διαφορών. Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Ρωσίας, δεν άφησε περιθώρια παρερμηνειών. Ο πρόεδρος Πούτιν, τάχθηκε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών, επισημαίνοντας με νόημα ότι «δεν βλέπει κανένα εμπόδιο για τη διεξαγωγή διαλόγου των δύο γειτονικών χωρών με αυτόν τον προσανατολισμό». Η ρωσική θέση, παρότι γενικόλογη, ίσως και να είναι συμβατή με την τουρκική! Σε κάθε περίπτωση οι ελληνοτουρκικές σχέσεις επηρεάζονται κατά τρόπο καταλυτικό, από τις ευρύτερες γεωπολιτικές αναταράξεις και τα Στρατηγικά σχέδια των ισχυρών δρώντων (ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑ) στην περιοχή μας.
Επίσης, ένα ακόμη παραδείγματα μη συνεπούς πολιτικής της Ελλάδας, σε σημαντικές συμφωνίες με τη Ρωσία είναι ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Ο αγωγός αυτός είχε σχεδιαστεί, να μεταφέρει το ρωσικό πετρέλαιο, από το λιμάνι του Novorossiysk στη Μαύρη Θάλασσα, στο λιμάνι του Μπουργκάς (Πύργος) Βουλγαρία κι από εκεί στην Αλεξανδρούπολη μέσω του πετρελαιαγωγού, παρακάμπτοντας τα στενά του Βοσπόρου. Η ιστορική συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, υπεγράφη στην Αθήνα (15 Μαρ 2007). Τη συμφωνία υπέγραψαν οι υπουργοί, Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας, Βιομηχανίας και Ενέργειας της Ρωσίας Β. Κριστένκο και Περιφερειακής Ανάπτυξης της Βουλγαρίας Α. Γκαγκαούζοφ, παρουσία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του πρωθυπουργού της Βουλγαρίας Σεργκέι Στανίσεφ. Η αντίδραση των αμερικανών ήταν ιδιαίτερα σκληρή. Η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κ. Ράις, κατά την επίσκεψή της στην Αθήνα και σε κοινές δηλώσεις με την ελληνίδα ομόλογό της Ντόρα Μπακογιάννη, ήταν απολύτως σαφής προβλέποντας ότι: «Ο αγωγός Μπουργκας- Αλεξανδρούπολης δεν θα γίνει, διότι δεν πληρούνται οι όροι ασφαλείας» (Απρίλιος 2006). Οι ΗΠΑ θεωρούσαν ότι ο συγκεκριμένος αγωγός υπονομεύει τα Στρατηγικά τους σχέδια, που είναι η πλήρης ενεργειακή απεξάρτηση της Ε.Ε., από την Ρωσία. Εκτός όμως από τον ρωσικό πετρελαιαγωγό, ο Κ. Καραμανλής είχε συμφωνήσει με τον Βλ. Πούτιν, την αγορά ρώσικων οπλικών συστημάτων για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Η συμφωνία προέβλεπε την αγορά 485 ρωσικών Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-3M και 125 αµφίβια ΤΟΜΑ κόστους 2,7 δισεκ. ευρώ. Η παραγγελία αυτή ακυρώθηκε χωρίς να δοθούν εξηγήσεις από την κυβέρνηση Γ.Α. Παπανδρέου με υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Ευάγγελο Βενιζέλο (2010). Οι συμφωνίες του Κ. Καραμανλή με τη Ρωσία, στον ενεργειακό και στρατιωτικό τομέα, προκάλεσαν την «δυσφορία» της αμερικανικής διπλωματίας και πιθανόν, να ερμηνεύουν , ως ένα βαθμό, και την αποστασιοποίηση του πρώην Πρωθυπουργού από το πολιτικό γίγνεσθαι. Πρόκειται ασφαλώς για θρίαμβο της αμερικανικής διπλωματίας και ισόποση «ήττα» της ρωσικής, στο κεφάλαιο «ελληνορωσικές σχέσεις στο πρώτο τέταρτο του 21ο αιώνα».
