"Όσο πιο πολύ πίσω πάμε στο παρελθόν, τόσο πιο μακριά στο μέλλον μπορούμε να δούμε"

Ουίνστον Τσώρτσιλ

Με την ευκαιρία της συνεδρίασης της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης με θέμα το Master Plan του λιμανιού Καλαμάτας και με την ιδιότητα του τέως Προέδρου του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας (1998– 2011) και Γενικού Γραμματέα του Συντονιστικού Οργάνου Παραγωγικών Τάξεων Μεσσηνίας,  αισθάνθηκα την ανάγκη να επαναφέρω τους προβληματισμούς και τα αιτήματα της εποχής  που από θέση ευθύνης και σε συνεργασία με τους άλλους φορείς  διαχειριστήκαμε.

Ξεκινώντας αυτό το οδοιπορικό στο χρόνο θα επαναφέρω τα αιτήματα όπως αυτά είχαν διαμορφωθεί μετά από σκληρές και πολύωρες συζητήσεις στις αίθουσες συνεδριάσεων φορέων (Επιμελητηρίου, Ομοσπονδίας Επαγγελματιών & Βιοτεχνών, Εμπορικών Συλλόγων, Εργατικού Κέντρου, Νομαρχίας, Οργανώσεων κ.α.), σε καφενεία, σε πλατείες, σε πλοιάρια, σε αίθουσες Δημοτικών Συμβουλίων γειτονικών δήμων της Καλαμάτας (Μεσσήνη, Καρδαμύλη, Κορώνη, Πύλος, Χώρα, Γαργαλιάνους, Κυπαρισσία) μέχρι και σε τραίνο εν κινήσει  (Καλαμάτα – Πύργος), αλλά και στο πλοίο της γραμμής – πάλαι ποτέ - Καλαμάτα – Κύθηρα – Κρήτη.

Τελικά, φτάσαμε τότε σε συμφωνία να διατηρήσουμε τα ίδια αιτήματα που είχαν διαμορφωθεί ομόφωνα από το ΣΟΠΤ την περίοδο των σεισμών της Καλαμάτας (1986)  με κοινά αποδεκτό ότι τα σημαντικότερα έργα για την βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη της Μεσσηνίας είναι:

1. Ολοκλήρωση της Εθνικής Οδού Τρίπολης-Καλαμάτας (ενιαία αντιμετώπιση του Περιμετρικού Δακτυλίου της Καλαμάτας).

2. Κατασκευή της Ιόνιας Οδού αρχής γενομένης από την Καλαμάτα και σύνδεση με την Αδριατική οδό η οποία μέσω Τεργέστης διασυνδέεται με τα άλλα διευρωπαϊκά δίκτυα.

3. Κατασκευή Περιφερειακού δακτυλίου γύρω από την Μεσσηνία και διασύνδεση του με την Ιόνια Οδό.

4. Εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού δικτύου Καλαμάτα – Πάτρα.

5. Επέκταση και αναβάθμιση των λιμενικών υποδομών της Καλαμάτας ώστε να επιτραπεί η ένταξή του σε χρηματοδοτικά ευρωπαϊκά προγράμματα, με στόχο να αποτελέσει κόμβο συνέχειας ως νοτιότερη πύλη στη Μεσόγειο της ΕΕ, των Βαλκανίων και της ηπειρωτικής Ελλάδας.

6. Επέκταση – εκσυγχρονισμός – διασύνδεση  του σιδηροδρομικού δικτύου με την ΒΙΠΕ Μελιγαλά & Σπερχογείας, το αεροδρόμιο, το Λιμάνι της Καλαμάτας και τον Δήμο Μεσσήνης για να αναδειχθεί ο ρόλος των συνδυασμένων μεταφορών, συγκριτικό πλεονέκτημα της Καλαμάτας μετά την Πάτρα στην Πελοπόννησο. 

7. Συμπλήρωση των υποδομών του αεροδρομίου της Καλαμάτας για να λειτουργήσει και ως Σταθμός Εναέριων Εμπορευματικών Μεταφορών.

8. Ένταξη του 7ου Εμπορευματικού Κέντρου της ΒΙΠΕ Μελιγαλά και του διαμετακομιστικού Σταθμού της ΒΙΠΕ Σπερχογείας στον Εθνικό Σχεδιασμό ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να λειτουργούν  συμπληρωματικά με τις υπόλοιπες  υποδομές συνδυασμένων μεταφορών.

Όταν διαβάσει κάποιος με προσοχή τα παραπάνω, θα διαπιστώσει ότι από τότε μέχρι σήμερα έχει ολοκληρωθεί μόνο το πρώτο. Εμείς, σήμερα θα περιοριστούμε στο θέμα της διαβούλευσης για το Master Plan του λιμένα της Καλαμάτας και, με δεδομένο ότι το Master Plan ενός λιμένα έχει την ίδια χρησιμότητα με το πολεοδομικό σχέδιο μιας πόλης, θέσαμε τα εξής καίρια ερωτήματα :

1. Ποιοι λόγοι υποχρεώνουν να προχωρήσουμε σε ένα δεύτερο Master Plan την στιγμή που το προηγούμενο δεν είχε καν εφαρμοστεί, αν και είχε την σύμφωνη γνώμη όλων των τοπικών δημόσιων και ιδιωτικών φορέων και την έγκριση του αρμόδιου υπουργείου;

2. Το νέο σε διαβούλευση Master Plan αναδεικνύει το ρόλο του λιμένα της Καλαμάτας σε περιβάλλον συνδυασμένων μεταφορών ; 

Απάντηση όμως δεν πήραμε!

Αυτό όμως που πρέπει να επισημάνουμε και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι το γεγονός ότι καλούνται σήμερα να συζητήσουν φορείς και πολίτες της πόλης για το Master Plan ενός λιμένα εθνικής σημασίας, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση για το ρόλο του και συγκεκριμένα χωρίς επαρκή ενημέρωση:

για το ρόλο ενός λιμένα σε σχέση με τις συνδυασμένες μεταφορές,

για τη σημασία των συνδυασμένων μεταφορών στην βιώσιμη ανάπτυξη

για το τι σημαίνει να αξιοποιηθεί και να παίξει τον ρόλο του ένα συγκριτικό πλεονέκτημα

Δυστυχώς, η Καλαμάτα ήταν τυχερή επειδή μεγάλοι πολιτικοί, όπως ο Κουμουνδούρος και ο Τρικούπης την προίκισαν με λιμάνι και σιδηρόδρομο που αποτελούν τους δύο από τους τέσσερις βασικούς κρίκους στην αλυσίδα αξίας των συνδυασμένων μεταφορών, αλλά είχε την ατυχία να εμπιστευτεί την διαχείριση αυτών των βασικών υποδομών σε λάθος ανθρώπους.

Και σήμερα καλούμε τους πολίτες να συμφωνήσουν σε κάτι που τους είναι αδιάφορο, επειδή κανείς δεν τους μίλησε για το ρόλο ενός λιμένα σε περιβάλλον συνδυασμένων μεταφορών και τις ευεργετικές θετικές επιπτώσεις στην βιώσιμη ανάπτυξη και στην ευημερία του τόπου. Γιατί κανείς δεν τους είπε ότι εάν λειτουργήσουν οι συνδυασμένες μεταφορές θα δυναμώσει η διαπραγματευτική ικανότητα της πόλης και θα μπορέσει να εντάξει όλα τα μεγάλα έργα υποδομής σε χρηματοδοτούμενα προγράμματα, ώστε σήμερα να έχουν ολοκληρωθεί όλα ή τουλάχιστον τα περισσότερα. Γιατί κανείς δεν τους είπε ότι οι συνδυασμένες μεταφορές είναι κλειδί για την εξωστρέφεια και την ισόρροπη ανάπτυξη και βασική προϋπόθεση για την οικονομική και την κοινωνική ευημερία ενός τόπου.

Δυστυχώς το πρόβλημα ξεκινά από πολύ παλιά όταν δήμαρχος της Καλαμάτας ήταν ο κ. Σταύρος Μπένος ορκισμένος εχθρός του λιμένα και του ρόλου του ως κομμάτι των συνδυασμένων μεταφορών και ένθερμος υποστηρικτής του τουριστικού λιμένα & της Μαρίνας για Mega yachts.  Στη συνέχεια , τις ίδιες αντιλήψεις και τακτικές ακολούθησε ο μετέπειτα Δήμαρχος της Καλαμάτας και νυν Περιφερειάρχης Πελοποννήσου κ. Παναγιώτης Νίκας και σήμερα καλείται ο νυν Δήμαρχος της Καλαμάτας κ. Αθανάσιος Βασιλόπουλος να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά.

Μεγάλο θέμα ανοίξαμε και θα συνεχίσουμε…