Ο Νέδοντας είναι χείμαρρος που πηγάζει από τις Δυτικές πλαγιές του Ταϋγέτου και μετά από την συμβολή μικρών ρεμάτων διαμορφώνεται η κεντρική κοίτη η οποία κατέρχεται μέσω του ομώνυμου φαραγγιού άνωθεν και Βόρεια της πόλης της Καλαμάτας, διασχίζει την Πόλη και εκβάλλει στον Μεσσηνιακό κόλπο πλησίον του κεντρικού Λιμένα αυτής. Ιστορικά αναφέρεται ως καταστρεπτικός χείμαρρος ιδιαίτερα για την πόλη της Καλαμάτας και αποτελεί έναν από τους πρώτους που διευθετήθηκαν στη Χώρα από την Δασική Υπηρεσία (Υπηρεσίες Ο.Υ.Ε.) από τη δεκαετία του 1930. Τα τελευταία έργα διευθέτησης περατώθηκαν δε στο κλάδο Δαφνόρεμα την δεκαετία του 1970. Πριν την διευθέτηση του ο χείμαρρος προκαλούσε συχνά πλημμύρες, σχεδόν κάθε χρόνο, με εκτεταμένες καταστροφές στην πόλη της Καλαμάτας και στις υποδομές του εμπορικού της λιμανιού. Μεγάλο μέρος της λεκάνης απορροής του χειμάρρου βρίσκεται εντός του δάσους και όπως είναι φυσικό μια σημαντική κατηγορία έργων αφορούσε στην εκτεταμένη αναδάσωση γυμνών, επικλινών και ευδιάβρωτων εδαφών, ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο το χειμαρρικό στερεό και υδατικό φορτίο.

Συνοπτικά στην κύρια κοίτη αλλά και σε δευτερεύοντες κλάδους του Χειμάρρου έχουν κατασκευαστεί 135 λιθόδμητα και 558 ξηρολίθινα φράγματα και έχουν ολοκληρωθεί τα φυτοκομικά έργα υποστήριξης αυτών.

Αποτέλεσμα της επέμβασης αυτής μαζί με την ανάπτυξη των δασών, είτε με φυσική είτε με τεχνητή αναγέννηση, είναι να έχουν εξαλειφτεί τα σοβαρά φαινόμενα χειμαρρικότητας που υπήρχαν.

Μετά την πυρκαγιά του 1998 κατασκευάστηκε πλήθος αντιπλημμυρικών και αντιδιαβρωτικών έργων. Το ίδιο συνέβη και κατά την πυρκαγιά του 2007.

Η λεκάνη απορροής του Νέδοντα καταλαμβάνει έκταση συνολικού εμβαδού 146.000,00 στρεμμάτων εκ των οποίων η πυρκαγιά του 2007 κατέκαψε επιφάνεια 50.000 στρ. περίπου, δηλαδή πάνω από το 1/3 αυτής.

Γενική άποψη της Λεκάνης του χειμάρρου διακρίνεται στο παρακάτω απόσπασμα:

Καθαρισμός, συντήρηση και ανάδειξη των πέτρινων φραγμάτων που αποτελούν και μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.