Τη Δευτέρα, την επομένη του β΄ γύρου των αυτοδιοίκητων εκλογών, σε κύριο άρθρο, της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ αναφέρεται ότι, «ενοχλεί όσο τίποτα άλλο η αλαζονεία», η δε ΕΣΤΙΑ είχε τίτλο, «Ισχυρό πλήγμα για την ΝΔ… η αλαζονεία πληρώνεται», η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είχε επικεφαλίδα «Βατερλό Μητσοτάκη» και η Εφημερίδα των Συντακτών σημείωνε σε υπότιτλο της, «Ήττα της κυβερνητικής αλαζονείας».
Ηχηρό ράπισμα στην πολιτική του κ. Μητσοτάκη
Το μήνυμα των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν ομολογουμένως ένα ηχηρό ράπισμα στην πολιτική αλαζονεία στην υπεροψία και στην αμετροέπεια του κ. Μητσοτάκη που φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πολιτική χωρίς «αντίπαλο δέος», χωρίς μέτρο για τον εαυτό του και χωρίς κριτική από τους άλλους.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ο κ. Μητσοτάκης δεν σταμάτησε να προπαγανδίζει ότι θέλει να εκλεγούν οι επιλεγέντες από αυτόν και έχοντες το χρίσμα της Νέας Δημοκρατίας περιφερειάρχες και στις 13 περιφέρειες της χώρας, καθώς και οι επιλεγέντες από αυτόν δήμαρχοι στους τρείς μεγαλύτερους δήμους.
Δεν θυμάμαι κατά την μεταπολιτευτική περίοδο άλλον πρωθυπουργό, να έχει αναλάβει με τέτοιο πάθος, να προωθήσει και να προσπαθεί να επιβάλει στο εκλογικό σώμα τους υποψήφιους του κόμματος του. Ο κ. Μητσοτάκης για ένα μήνα συμπεριφερόταν πρωτίστως ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, περιοδεύοντας ανά την Ελλάδα και στηρίζοντας τους εκλεκτούς του και λιγότερο ως πρωθυπουργός. Ο κ. Μητσοτάκης τις τελευταίες εβδομάδες δεν πολιτεύτηκε ως ηγέτης που ενώνει, «ως πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων», αλλά ως κομματάρχης, «προπαγανδιστής» και περιοδεύων ψηφοθήρας των γαλάζιων υποψήφιων περιφερειαρχών και δημάρχων που προκαλεί και διχάζει.
Για να πετύχει το στόχο του αυτό, δεν δίστασε να δηλώσει ότι στηρίζει αυτούς που θεωρούνταν σίγουροι νικητές, όπως τον από το 2010 πετυχημένο Περιφερειάρχη Κρήτης και μέλος του ΠΑΣΟΚ κ. Αρναουτάκη, καθότι το 2019 ο εκλεκτός του κ. Μητσοτάκη στην Κρήτη κ. Μαρκογιαννάκης έλαβε μόλις 26,52%, καθώς επίσης στο Δήμο Πειραιά τον κ. Μώραλη, όταν το 2019 ο εκλεκτός του, κ. Βλαχάκος έλαβε 27,14%.
Ο κ. Μητσοτάκης δε σεβάστηκε το θεσμό της αυτοδιοίκησης, ζήτησε από τους πολίτες να επιλέξουν δημάρχους και περιφερειάρχες που θα «συνεργάζονταν» καλύτερα μαζί του και αποδοκιμάστηκε.
Η αλαζονεία, οι εκβιασμοί των ψηφοφόρων, οι ανίερες συμμαχίες, ο ψευδεπίγραφος μεταρρυθμιστικός οίστρος και η αποδεδειγμένη αποτυχία του επιτελικού κράτους του Μαξίμου αποδοκιμάστηκαν ηχηρά από τους πολίτες.
Είναι πράγματι η πρώτη ρωγμή και η πρώτη «μεγάλη» ήττα προσωπική, οικογενειακή, κομματική του κ. Μητσοτάκη, καθότι εκλέχθηκαν μόλις επτά από αυτόν επιλεγέντες γαλάζιοι περιφερειάρχες (συν ο Κ. Αρναουτάκης) και από τους έχασε και τους δύο μεγαλύτερους δήμους της χώρας.
Ένα θέμα, που αναδείχθηκε έντονα και πρέπει να μας απασχολήσει όλους μας, όλους τους υγιώς σκεπτόμενους και ενεργούς πολίτες της χώρας μας και αποτελεί πλήγμα για τη δημοκρατία μας, είναι η μεγάλη αποχή. Η έλλειψη εμπιστοσύνης του κόσμου στο ότι η πολιτική και οι πολιτικοί μπορούν να κάνουν καλύτερη τη ζωή του, είναι το μεγάλο μας πρόβλημα. Είναι προφανές όμως, πως όσο συρρικνώνεται διά της αποχής το εκλογικό σώμα, τόσο αυτό θα το αποτελούν οι περισσότερο φανατικοί και κομματικοί με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η ευρεία δημοκρατική εκπροσώπηση και η καθαυτή έννοια της δημοκρατίας.
Νέα φρέσκα, αξιόπιστα πρόσωπα με καθαρό προοδευτικό λόγο
Στις εκλογές αυτές αποδείχθηκε, ότι όταν υπάρχουν σοβαρές εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις, αξιόπιστα πρόσωπα, μακριά από μικροκομματικούς υπολογισμούς και σκοπιμότητες ομάδων, μπορεί να δημιουργηθεί το υπόβαθρο για μια πλειοψηφική δυναμική που μπορεί να βάζει στην άκρη τους εκλεκτούς της κυβέρνησης, παρόλη την υπεροπλία που διαθέτει στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, και που ανά πάσα στιγμή φροντίζουν να καλύπτουν όλες τις αστοχίες της και τα όποια λάθη της.
Έξυπνες επιλογές, νέα φρέσκα πρόσωπα, με χαμηλούς τόνους, με περιεχόμενο, με επιστημονική επάρκεια και καθαρό προοδευτικό λόγο, όπως ο Χ. Δούκας στην Αθήνα, ο Σ. Αγγελούδης στη Θεσσαλονίκη, ο Δ. Κουρέτας στη Θεσσαλία, περπάτησαν και απέδειξαν ότι αυτός είναι ο οδηγός για πολλές επιλογές στο μέλλον.
Ο Χ. Δούκας κρίθηκε θετικά από τους πολίτες της Αθήνας που πήγε να ψηφίσει γιατί είδε πως μπορεί να δώσει ελπίδα και όραμα για την πόλη, ως πολιτική προσωπικότητα, ως τεχνοκράτης, με θέσεις, προτάσεις, σχέδιο, μια ουσιαστική ποιοτική διαφορά σε ένα σύστημα πολιτικής αφωνίας, όπου από πολλούς τίποτα δεν λέγεται και όλα είναι εικόνα επικοινωνιολόγων.
Προφανώς νικητής των εκλογών υπάρχει και είναι το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής, καθότι ένας στους τρεις Δήμους εκλέχθηκαν Δήμαρχοι από το χώρο του.
Οι πολίτες γνωρίζουν πως οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έδωσαν ώθηση ουσιαστικό ρόλο στην Αυτοδιοίκηση, την απελευθέρωσαν από τα δεσμά του Κράτους, με τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη.
Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής είναι προφανές ότι θα πρέπει να αποτελέσει τον πόλο που θα εκφράσει το σύνολο του προοδευτικού κόσμου και θα αποτελέσει μια σοβαρή εναλλακτική κυβερνητική επιλογή για τους πολίτες.
Η κοινωνία έστειλε το μήνυμα, άγνωστο αν οι παραλήπτες θα το λάβουν!
* Ο Γιάννης Διονυσόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών - Αντιπρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας - Μέλος Γραμματείας Τομέα Επιστημόνων ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.
