«Σκηνή πας ο κόσμος εστί και παίγνιον· ή μάθε παίζειν ή φέρε τας οδύνας.» (Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς Έλληνας ποιητής 4ος μ.Χ. αιών)
Η προσαρμοστικότητα και η ευελιξία , σε μια εποχή συγκλονιστικών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα, είναι προϋπόθεση επιβίωσης. Το διεθνές περιβάλλον, είναι συγκρουσιακό, άναρχο, αμείλικτο, καταστροφικό. Η μέθη της εξουσίας και η αλαζονεία ηγετών των Κοσμοκρατορισσών κρατών ( «Ύβρις φυτεύει τύραννον» Σοφοκλής), η προώθηση Στρατηγικών συμφερόντων, κυρίως οικονομικού περιεχομένου, η ανάπτυξη χωρίς όρια κανόνες και προϋποθέσεις και η απληστία των ελίτ, ισοπεδώνουν αρχές και αξίες ανθρωπιστικού χαρακτήρα, που θεμελιώθηκαν για να προάγουν την Δικαιοσύνη, την Ισότητα , την Αλληλεγγύη. Ο Άνθρωπος, ως οντότητα και αυταξία, έχασε την πρωτοκαθεδρία του στην σύγχρονη Κυβερνητική και εφαρμοσμένη πολιτική.
Οι θεσμικοί δικαιοδοτικοί διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ, τα Διεθνή Δικαστήρια, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), αδυνατούν να ανταποκριθούν στον θεσμικό τους ρόλο, αφού υπονομεύονται από ισχυρά κράτη όπως ΗΠΑ, Ρωσία, Ισραήλ, Τουρκία και αλλά κράτη με αυταρχικούς ηγέτες. Είναι οι διεθνείς οργανισμοί που περιφρονούν οι τρομοκρατικοί παρακρατικοί μηχανισμοί όπως ISIS , Χαμάς, Αλ ΚΑΙΝΤΑ, Τζιχαντιστες, Αδελφοί Μουσουλμάνοι που δρουν ανεξέλεγκτα κατά το δοκούν και σύμφωνα με τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα και εσχάτως μάλιστα κατέχουν «επαναστατικώ δικαίω» και κρατική εξουσία, όπως ο Μοχάμεντ αλ Τζολάνι ο αρχηγός της τρομοκρατικής οργάνωσης Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) παρακλάδι της ΑΛ -ΚΑΙΝΤΑ, που ασκεί κρατική εξουσία στη Συρία , αφού ανέτρεψε τον δικτάτορα Ασαντ, τον οποίον Τζολάνι επισκέπτονται στο Προεδρικό Μέγαρο στη Δαμασκό κυβερνητικοί αξιωματούχοι διαφόρων κρατών της Δύσης μεταξύ αυτών και των ΗΠΑ, παρότι το αμερικανικό Πεντάγωνο τον έχει επικηρύξει με 10 εκατομμύρια δολάρια!! .
Πως να «διώξεις τα σύννεφα» της αμφιβολίας, του προβληματισμού, αν όχι και του Φόβου, όταν η νέα ηγεσία των ΗΠΑ προβαίνει σε δηλώσεις , ασύνετες, αμετροεπείς, αλαζονικές και μάλιστα πριν καν αναλάβει και επίσημα την ηγεσία της πυρηνικής Υπερδύναμης όπου οι Πολεμικές Βιομηχανίες κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο εξουσίας.
Η Αμερική , φυσικά και δεν εξέλεξε τον Έλον Μασκ, όμως, ενεργεί σαν ανεπίσημος συν-πρόεδρος του Ντόναλντ Τραμπ. Με δηλώσεις και αναρτήσεις του, ζητά την αντικατάσταση κυβερνήσεων σε συμμαχικές δημοκρατίες, υποστηρίζει ότι το ακροδεξιό AfD είναι η μόνη σωτηρία για τη Γερμανία, ενώ εκφράζει την αντίθεσή του στην κυβέρνηση Στάρμερ στη Βρετανία.
Όσον αφορά τη Ρωσία, οι θέσεις του μοιάζουν να ενισχύουν την εκτίμηση που τρέφει ο Τραμπ για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και οι δύο επιθυμούν τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, με όρους που ευνοούν τη Ρωσία. Το AfD, άλλωστε, τάσσεται ανοιχτά κατά της γερμανικής στήριξης στην Ουκρανία, ενώ η κυβέρνηση Στάρμερ την ενισχύει ενεργά.
Επίσης, αν οι ΗΠΑ προχωρούσαν σε στρατιωτική προσάρτηση της Γροιλανδίας, αυτόνομου εδάφους του Βασιλείου της Δανίας (μέλους της Ε.Ε.), πώς θα αντιδρούσε η Ευρώπη;
Ο Έλον Μασκ με ανάρτησή του προς τον πρώην πρωθυπουργό του Καναδά, Τζάστιν Τριντό, έγραψε: «Κοπελιά, δεν είσαι πια κυβερνήτης του Καναδά…». Η ανάρτηση ήρθε ως απάντηση στην αρνητική κριτική του Τριντό στην πρόταση του Τραμπ για την ένταξη του Καναδά ως 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Η πολιτική ρητορική του Μασκ, που συνδυάζει τον λαϊκισμό, τον υπερφίαλο εγωισμό με τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του, αναδεικνύει, τη σύγκρουση μεταξύ δημοκρατικών αξιών και προσωπικών ή επιχειρηματικών συμφερόντων. Ο Μασκ είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος του Πλανήτη με περιουσία άνω των 400 δισεκ. δολαρίων χωρίς να υπολογίζονται οι επενδύσεις του σε κρυπτονομίσματα και είναι ο σημαντικότερος συνεργάτης του ισχυρότερου ανθρώπου του Πλανήτη του προέδρου των ΗΠΑ.
Στο δικό μας περιφερειακό «μικρόκοσμο»
Στην Μεγάλη Εικόνα των καταιγιστικών διεθνών εξελίξεων όπως περίγραψα ακροθιγώς, θα εστιάσουμε και στον δικό μας περιφερειακό μικρόκοσμο.
Στην τριμερή συνάντηση στο Κάιρο που έγινε την περασμένη Τετάρτη, οι ηγέτες της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου, μεταξύ άλλων, προέβησαν σε έμμεσες αλλά σαφείς αναφορές σε ζητήματα που σχετίζονται με την Τουρκία, τη Συρία, καθώς και την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Ο πρόεδρος της Αιγύπτου ΑΛ ΣΙΣΙ , ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Χριστοδουλίδης, καταδίκασαν μονομερείς ενέργειες που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο, όπως το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο. Είναι το μνημόνιο, το οποίο αγνοεί τα δικαιώματα των ελληνικών και κυπριακών νησιών στις θαλάσσιες ζώνες.
Η τριμερής συνεργασία Αιγύπτου, Ελλάδας και Κύπρου, και οι αντίστοιχες συμφωνίες για τις μεταξύ τους ΑΟΖ, αποτελούν, το αντίβαρο της σταθερότητας και νομιμότητας, απέναντι σε μονομερείς ενέργειες αναθεωρητικού χαρακτήρα και εκτός πλαισίου νομιμότητας, που υπονομεύουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη επισκέφτηκε αυτή τη βδομάδα και ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Χακαν Φιντάν. Σε δηλώσεις του, ξεκαθάρισε ότι η Τουρκία, παραμένει αμετακίνητη στις βασικές θέσεις της για το Κυπριακό, που είναι η Συνομοσπονδία δύο ισότιμων κρατικών οντοτήτων.
Από ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς, υπάρχει, ένας προβληματισμός, κατά πόσο η Ε.Ε. έχει την πρόθεση ή και το κύρος, να παρέμβει στις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο, αποτρέποντας έκνομες τουρκικές πρωτοβουλίες, που θα θίγουν δικαιώματα δυο κρατών- μελών της, όπως είναι η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία. Και γενικά, με την νέα αμερικανική ηγεσία των Ντόναλντ Τράμπ και Ιλον Μασκ και σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, μάλλον οι ευρωατλαντικές σχέσεις, οι σχέσεις ΗΠΑ και ΕΕ δεν θα είναι ανέφελες αν όχι και προβληματικές και επομένως, η παρεμβατική ικανότητα της Ε.Ε. στις διεθνείς πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις θα είναι ακόμη λιγότερο περιορισμένη. Άλλωστε, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το ΝΑΤΟ θα εξακολουθήσει να εγγυάται την ασφάλεια της Ε.Ε.
Είναι πλέον ή βέβαιον, ότι μπαίνουμε σε μια εποχή, όπου η μόνη σταθερά θα είναι η περιφερειακή αστάθεια, τουλάχιστον για το αμέσως προσεχές διάστημα.
