Η συνήθης τακτική υπερπροβολής και παραπληροφόρησης συνάμα, συνεχίζεται αδιάκοπα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και ιδιαίτερα στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας. Έργα που εκτελούνται ανελλιπώς από αρχής του Β ́ βαθμού Αυτοδιοίκησης (δηλ. Νομαρχία-Περιφέρεια) και αφορούν έργα ρουτίνας πχ. συντηρήσεις Εθνικού και Επαρχιακού δικτύου, καθαρισμούς βλάστησης, καθαρισμούς ρεμάτων κλπ, παρουσιάζονται κάθε τρεις και λίγο, διθυραμβικά ως κάτι το νέο και καινοτόμο, ενώ είναι απλή και βασική υποχρέωση της κάθε Περιφερειακής Ενότητας.
Η διαχρονική αυτή ευθύνη της Περιφέρειας, σήμερα δρομολογείται με ένταση στη δημοσιότητα και όχι στην αμεσότητα και σε κάποιες περιπτώσεις, ύστερα από καταστροφές όπως π.χ. χθες, όπου πυρκαγιά κατέκαψε 20 στρέμματα στη Δυτική Παραλία Καλαμάτας, διότι τα κανάλια του ΓΟΕΒ Καλαμάτας ήταν ακαθάριστα με πολλά ξερά καλάμια. Για όλα αυτά, δεν ακούσαμε κάποια εξήγηση και δικαιολογία. Όμως πέραν της μόνιμης και ανούσιας επικοινωνιακής διαχείρισης, έχουμε και την αποκάλυψη του ψεύδους και της επιχειρούμενης χειραγώγησης των πολιτών, την κρίσιμη περίοδο των
εκλογών του 2023. Η πρόσφατη απένταξη του έργου της αποκατάστασης της Ιεράς Μονής Δημιόβης, προϋπολογισμού 1.213.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας
Πελοποννήσου (ΠΔΕ) είναι μία τέτοια περίπτωση. Για να θυμηθούμε, το 2023 με μεγάλη δημοσιότητα υπεγράφη η Προγραμματική Σύμβαση για το έργο αυτό, μεταξύ του τότε Περιφερειάρχη και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσσηνίας. Όμως ήταν μόνο επικοινωνία και όχι ουσία, αφού το έργο στερείτο της απαραίτητης μελέτης για να μπορέσει να προχωρήσει. Μετά την απένταξη πληροφορηθήκαμε πως απαιτούνται επιπλέον 200.000 ευρώ για μελέτες και πως το έργο δεν κινδυνεύει, διότι υφίσταται δήθεν η χρηματοδότηση. Αποκρύπτουν όμως την αλλαγή του νόμου που ορίζει πως για τα παλαιά έργα του ΠΔΕ που δεν εκτελέστηκαν, απαιτούνται νέες διαδικασίες και νέα ένταξη προς χρηματοδότηση. Οι απεντάξεις και οι διαλύσεις συμβάσεων, που υποκρύπτουν άλλες αιτίες, είναι συχνή πρακτική τα τελευταία χρόνια στην Πελοπόννησο. Έτσι ως φαίνεται πάει στις καλένδες και το έργο ανάπλασης ιστορικών οικισμών Δυτικής Μάνης, χάριν σκοπιμοτήτων. Όσον αφορά το βομβαρδισμό της κοινής γνώμης, σχετικά με την έγκριση του Προγράμματος ΟΧΕ Ταϋγέτου, προυπ. 11.670.000 ευρώ, που αφορά υλοποίηση αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών δράσεων στον ορεινό όγκο του Ταΰγετου, ίσως πρέπει να απαντηθεί, γιατί από τα 40.000.000 ευρώ αρχικά, έπεσε το πρόγραμμα στα 25.000.000 ευρώ, μετά στα 20.000.000 και το τελικό ποσό σήμερα είναι μόνο 11.670.000. Δυστυχώς αποκλείστηκαν από τη
χρηματοδότηση οι ιδιωτικές επενδύσεις, που θα στήριζαν ουσιαστικά την επιχειρηματικότητα και την πραγματική ανάπτυξη του ορεινού μας όγκου.
Ουδείς φυσικά πιστεύει πως θα αναστραφεί η πορεία του Ταϋγέτου από τη στασιμότητα, την εγκατάλειψη και την ερημοποίηση και θα οδηγηθεί στην ανάπτυξη, με τα 5,5 εκατ. που αντιστοιχούν στο Δήμο Καλαμάτας και τα λοιπά 5,5 εκατ. στο Δήμο Σπάρτης, όταν μάλιστα έχουν μελετηθεί αποσπασματικά κάποια έργα, όπως π.χ. ενίσχυση πυρόσβεσης, μουσεία κ.α., χωρίς την ενεργή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, που θα έδινε και ευκαιρίες απασχόλησης και στήριξης επίσης και του πρωτογενούς τομέα.
Για την πρωτοφανή μείωση της χρηματοδότησης, θα ζητηθούν άραγε κάπου ευθύνες; Δεν πρέπει ενίοτε να αξιολογείται και η απόδοση των αιρετών από τους επικεφαλής των αιρετών Περιφερειών;
Οι ανάγκες της Πελοποννήσου συνεχίζουν να είναι πολλές, επιτακτικές και κάθε ολιγωρία, στοιχίζει στην ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών της.