Τα έχουν καταφέρει τόσον θαυμασίως στον τομέα της Παιδείας οι πολιτικοί μας, όλοι όσοι μας κυβέρνησαν από μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν, ώστε οι Ελληνες που φοιτούν σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του Ηνωμένου Βασιλείου, να είναι σε πληθυσμό η τέταρτη μεγαλύτερη σπουδαστική κοινότητα ξένων. Με τις δυο πρώτες θέσεις να κατέχουν τα ασιατικά μεγαθήρια. Η Κίνα και η Ινδία των δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Από τις ευρωπαϊκές χώρες μόνον η Ιρλανδία, που είναι ο… γείτονας της διπλανής πόρτας για την Βρετανία, έχει περισσότερους σπουδαστές από τους δικούς μας στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Και βεβαίως δεν μιλάμε ούτε για εκατοντάδες, ούτε για δυο-τρεις χιλιάδες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γραφείου Στατιστικών Στοιχείων Ανώτατης Εκπαίδευσης του Ηνωμένου Βασιλείου, το σπουδαστικό έτος 2006 και 2007 οι Ελληνες που φοιτούσαν σε κάποιο πανεπιστήμιο της χώρας ανέρχονταν στους 16.050. Και η τάση, για τα επόμενα χρόνια ήταν συνεχώς ανοδική. Τόσο ώστε σήμερα να υπολογίζεται ότι τα Ελληνόπουλα που σπουδάζουν εκεί ξεπερνούν τις είκοσι χιλιάδες.
Αυτό πρακτικώς σημαίνει ότι σε περίπτωση επικράτησης του «Brexit», οι Ευρωπαίοι σπουδαστές θα χάσουν κάποια προνόμια τους. Και το πιθανότερο είναι ότι χιλιάδες ελληνικές οικογένειες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια νέα πραγματικότητα, μέρος της οποίας θα είναι η καταβολή υψηλότερων διδάκτρων. Το θέμα αυτό είναι μέρος της προεκλογικής εκστρατείας. Με οπαδούς της εξόδου από την Ενωση να θεωρούν πολύ μικρό το μέσο ύψος διδάκτρων, των εννέα χιλιάδων λιρών, που πληρώνουν οι ξένοι φοιτητές, συγκρίνοντάς το με το αντίστοιχο ποσό που ισχύει για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το οποίο κυμαίνεται περί τα σαράντα χιλιάδες δολάρια.
Και μη μου πείτε ότι όσοι αναγκάζονται να στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο εξωτερικό, είναι όλοι καπιταλιστές. Μεροκαματιάρηδες, θύματα της δικής μας «δωρεάν Παιδείας», που δεν είναι ούτε δωρεάν, αλλά ούτε και Παιδεία, όπως κατάντησε, είναι οι περισσότεροι. Ανθρωποι που κάνουν «το σκατό τους παξιμάδι», προκειμένου να προσφέρουν στα παιδιά τους την δυνατότητα να σπουδάσουν αξιοπρεπώς.
Γ.Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr
