Της Ελλάδας, του κόσμου, δεν έχω καταλάβει ακριβώς...

Μην βιαστείτε να αποφανθείτε ότι φταίει η τηλεόραση και ορισμένοι από τους ανθρώπους της ή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γενικότερα, που -είναι γεγονός, ωστόσο- τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν καταβάλει ιδιαιτέρως φιλότιμες προσπάθειες να εξατμίσουν και τις τελευταίες ρανίδες ψυχραιμίας και υπομονής ενός λαού πέραν του δέοντος δεκτικού, αλλά “Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα” έλεγε πριν πολλά - πολλά χρόνια ο Σαββόπουλος στο τραγούδι του “Ο παλιάτσος κι ο ληστής” -το διασκευασμένο στα ελληνικά “All along the watchtower” του αγαπημένου Μπομπ Ντίλαν.

Ωστόσο, αυτός που πραγματικά φταίει για τον πανικό -παρ’ όλα αυτά συγκρατημένο ή... συντεταγμένο, όπως είναι ο όρος της μόδας-, δεν είναι άλλος από το ίδιο το... φιλοθεάμον κοινό. Ετοιμο πάντα να χάψει όσα του σερβίρονται. Ετοιμο πάντα να προσέξει μόνο αυτό που γυαλίζει, χωρίς να κάνει τον κόπο να δει πίσω από το λούστρο ή να βάλει το χέρι αντήλιο... Ακόμα και τώρα χειροκροτητές του καναπέ βολευόμαστε με τους αφορισμούς κόντρα σε ό,τι γυαλίζει, ξεχνώντας πως “ό,τι πιο θαμπό, μαζί και σκοτεινό”, σύμφωνα με τον τροβαδούρο της γενιάς μου Βασίλη Καζούλη.

Αντί για πολίτες του κόσμου γίναμε μόνο... τηλεθεατές του “πολιτισμένου” δυτικού κόσμου, τον οποίον αντιγράψαμε συστηματικά αναζητώντας ποιος ξέρει τι και παράλληλα χάνοντας το μέτρο που διέκρινε τους προγόνους μας. Είναι επιτακτική ανάγκη να αρχίσουμε και πάλι να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας, ξεκινώντας φυσικά από τα βασικά και κυρίως αντιλαμβανόμενοι, πρώτ’ απ’ όλα, το αυτονόητο.

Ακόμα δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα, αρκεί να θυμόμαστε ότι -όπως λέει και η γνωστή ρήση- “η πιο σκοτεινή ώρα είναι μόλις πριν ξημερώσει”...

Βασίλης Γ. Μπακόπουλος